Dag 2


Ok en dag 2 is ook weer in de pocket. Ook nu liggen we weer uitgeblust op bed verslag te doen, maar eerlijk is eerlijk vandaag was de berg waarover we moesten wel dubbel zo hoog, maar het was al met al toch makkelijker dan gisteren. Waarom was het gisteren zo zwaar? Nou waarschijnlijk een stukje onderschatting, een deel ongetraindheid, belachelijk hoge bergen en de zon. Bij de voorbereiding werd ons medegedeeld dat je jezelf niet moet afvragen of je nat wordt van de regen, maar hoe erg je nat wordt van de regen. Nou bij ons staat de zon hoog aan de hemel en zijn de verwachtingen dusdanig dat we ook geen regen hoeven te verwachten. U begrijpt wij voelen ons slecht voorgelicht.

Op de Camino sjouwde ik al mijn bagage mee, maar deze keer laten wij de bagage vrolijk naar de volgende slaapgelegenheid brengen met een service die Sherpavan heet. Je komt aan et voila daar staat je koffer al te wachten! Er is wel 1 restrictie: de koffer mag niet zwaarder wegen dan 20 kilo. Bij vertrek uit Rheden had ik mijn koffer gewogen en toen woog ie ongeveer 18 kilo. Dus ik zat veilig, maar ja dan komt er nog een portemonnee met een hoop Engelse muntjes bij en oh ja de spijkerbroek die ik aan had verruil ik voor een wandelboek en oh ja die whiskey op de boot tax-free is wel heel goedkoop... Enfin je voelt hem al aankomen: bij aankomst bij het hotel zat er een briefje aan mijn koffer. 1 kilo te zwaar !! Of iets eruit, of anders een extra tas kopen en met inhoud op laten sturen naar de eindbestemming (kosten zo'n 50 pond)
Uiteindelijk heeft Bert wat meer in zijn handbage gedaan en een halve liter whiskey door het putje gespoeld. hmm 🤔 uiteindelijk toch nog dure whiskey.

Wat ik gisteren ook hoorde en wat mij niet geheel onberoerd liet was het weer horen van de koekoek. Ik hoopte zo dat ik hem in Rheden al eens zou horen, maar dat gebeurde maar niet. Ik weet niet of ik het ooit verteld had in mijn blog, maar halverwege Frankrijk tot aan de Pyreneeën heeft de koekoek mij altijd gevolgd. Het was uiteindelijk mijn maatje, mijn link met de vogels met de natuur. Iedere keer als ik de koekoek hoor denk ik terug aan mijn Camino avontuur.

Oh ja en dan nog de wandeling van vandaag. Het was prachtig.. morgen zal ik wat meer vertellen. Ik ga nu eerst een blonde rakker scoren.


See ya


Bert (en Gon)

Geschreven door Bert.op.camino