Dag 59

Vandaag slaap ik weer eens in een echte pelgrims refugio. Je kan je na 16:00 melden, maar ondanks dat ik laat was vertrokken en rustig heb gelopen ben ik toch nog te vroeg op de plaats van bestemming. Nou ja, mooi even de tijd om dit verhaal te schrijven.

Onderweg hiernaartoe ben ik een nieuwe pelgrim tegengekomen die vanuit zijn woonplaats Parijs hier nu loopt. Vanavond slaapt hij ook in de refugio, dus dan zal ik hem wel weer zien. Hij stopt overal en maakt overal foto's van dus hij liep niet zo snel. Dus uiteindelijk zijn we weer gescheiden verder gaan wandelen, want hij wilde ook nog een afslag nemen naar een dorpje dat van de route af lag.
De bankjes onderweg zijn nog steeds op de vingers van 1 hand te tellen en dan mag je best nog wel wat vingers zijn kwijtgeraakt. Dus ik had uiteindelijk een grote steen gevonden waar ik wel even op uit kon rusten. Ik wilde net weer vertrekken en wie kwam daar aan? Jean-Paul, de pelgrim met het loopkarretje! Ook hij slaapt vandaag in de refugio dus het wordt een gezellig samenzijn, want ook Jos uit Rotterdam is vandaag van de partij. Ik had gedacht dat hij al veel verder zou zijn, maar ook hij had een rustdag genomen. Het is net een harmonica; dan loopt die voorop en dan weer die, maar uiteindelijk kom je elkaar toch vaak weer tegen.

Ik sliep vannacht in een studio en lag al vroeg onder de wol want ik was doodmoe. En ik heb mezelf vanmorgen zelfs verslapen. De luiken waren dicht, waardoor het nog steeds donker was en ik werd pas half negen wakker. Nou ja, ik zal het wel nodig hebben gehad.

Ik ga maar eens even een wasje en sociaal doen, want inmiddels is de refugio opengegaan.

A demain!

Geschreven door Bert.op.camino