Dag 41

Vandaag afscheid genomen van Claude en Bernard. Lieve mensen en niet alleen omdat Bernard mij naar de Decathlon reed voor een nieuwe broek en reserve dopjes. Ze hebben echt een gedeelte van hun huis vrijgemaakt voor Pelgrims. Bernadette (zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Bernadette_Soubirous?wprov=sfla1 ) heb ik vandaag maar gelaten voor wat het was. Het regende en ik had geen zin om verder om te lopen.

Vannacht slaap ik in een "aanleunhuisje" maar ook weer van alle gemakken voorzien en óp de route, dus ik hoef niks om te lopen!

Op de Camino ga je dingen van jezelf ontdekken. Kay die ik gisteren sprak ontdekte hoe weinig hij eigenlijk nodig heeft om gelukkig te zijn. Ik heb ontdekt dat ik niet bang hoeft te zijn om alleen te zijn en dat, ondanks dat Gon en ik kilometers van elkaar verwijderd zijn, we samen nog steeds een team zijn.

Soms ontdek je ook wat zaken van jezelf die niet zo voor de hand liggen. Zoals wat?
Nou ik kan niet met mijn neus mikken!

Waarschuwing het wordt een (beetje) vies verhaal

Wanneer ik thuis de Posbank oploop kom je regelmatig hele pelotons wielrenners tegen.
Nog voordat ze het gevecht met de zwaartekracht aangaan legen ze nog even hun neus door 1 van de neusgaten dicht te knijpen om vervolgens door het andere neusgat met een ferme luchtdruk de inhoud van dat neusgat welgemikt op het asfalt te doen laten belanden.

Ik vind het zelf eigenlijk wel een onsmakelijke gewoonte, maar ik snap ook dat het niet te doen is om al fietsend een zakje Tempo doekjes uit je zeemleren broekje te halen. Doe je dat toch, dan bestaat de kans dat nog voordat je het je realiseert je met je hele neus op het asfalt belandt.

Als pelgrim had ik al eens het geluk dat er een pak Tempo zakdoekjes op mijn pad kwam, maar inmiddels is deze bron ook opgedroogd en moet ik mezelf zien te redden. Uiteindelijk heb ik mijn schroom (en afkeer) aan de kant gezet en probeer ik nu ook op deze manier mijn neus te legen. Is daar eigenlijk wel een woord voor? Het is het tegenovergestelde van je neus ophalen, "neerhalen" misschien? Of gewoon snuiten maar dan op een bijzondere manier?
Maar goed wat ik ook doe, hoe ik ook sta.... Ik sta volledige wijdbeens met mijn neus bijna op het asfalt..... Ik blaas en hoppa een voltreffer op mijn schoen. De volgende keer iets minder hard blazen, hoofd misschien iets meer omhoog? Hoppa mijn broek is de klos. Ik weet het, Lammie, het zijn minor problems maar ik zit er toch maar mooi mee!

Wat betreft lichamelijke klachten, die heb ik wel hoor, maar het wisselt elkaar steeds af. Dan weer mijn rechter hak, dan weer voortdurend een pijnscheut in mijn grote teen, mijn heupen protesteren soms, maar al met al mag ik niet klagen. Een paar dagen geleden heb ik mij gewogen en was al 7,5 kilo kwijt, dat zal nu (denk ik) alweer meer zijn. Eenmaal in Spanje zal ik wat meer blootgesteld worden aan verleidingen denk ik, we gaan het meemaken..

Tot morgen!

Geschreven door Bert.op.camino