Dag 100


Vandaag de 100-ste dag dat ik aan de wandel ben. Het klinkt gek maar het verveelt nooit. Het is een ritueel dat zich iedere dag herhaalt. Vooral 's morgens vroeg is dat goed merkbaar. De tas moet min of meer in de juiste volgorde worden ingepakt. Alles heeft een vaste plek en daar is ook nog over nagedacht. Slaapzak beneden, kleren in het midden in de groene tas, de kleren die ik aantrek als ik aankom, toilettas dicht tegen de rug aan, maar oppassen dat hij niet per ongeluk het knopje van het slangetje van mijn waterzak indrukt, enz. Voordeel is ook dat je direct ziet wanneer er iets ontbreekt. "Hè waar is de brillenkoker?"
Bij de zonnebril zit ook de zonnebrandcrème ja, ja, er is over nagedacht.
Toch ging het vandaag mis.
Ik was al om 5 uur 30 vertrokken en was 10 minuten aan het wandelen toen ik bedacht dat ik de hoes niet om mijn rugzak had. Die hoes doe je om je rugzak als het regent, zodat de kans klein is dat je spullen nat worden. Die hoes had ik gisteren nog om, waar is ie? Ik ging onder een lantaarnpaal staan en heb de hele inhoud van de rugzak eruit gehaald, maar geen hoes. Zou ik hem dan op mijn kamer hebben laten liggen? Ik moet terug om te kijken. Het gaat straks regenen en dan zit ik met allemaal zware natte kleren. Ik zette mijn rugzak ergens in het donker langs de kant van de weg en ben snel teruggelopen zonder rugzak. Wat loopt dat anders zeg! Uiteindelijk lag de hoes ook niet in mijn slaapkamer. Geen idee waar dat ding gebleven is. Dan maar zonder hoes die Camino afmaken, so be it.

Het zou vandaag een zware etappe worden. Ongeveer 30 kilometer qua afstand en ik moest 1000 meter klimmen en ook 1000 meter dalen. En het zou lekker gaan regenen.
Na ongeveer 2,5 uur had ik de top van de berg wel bereikt en daar stond een souvenirwinkeltje en ik dacht ik ga eens vragen of ze misschien ook hoezen hebben die je over je rugzak kan doen. Wat denk je ? Die hadden ze! Saint Jacques zorgt goed voor me! De etappe was zwaar, maar het was wel prachtig.

Waar Saint Jacques niet zo goed voor heeft gezorgd is mijn beschermengeltje dat ik van Sjaak en Marianne had gekregen. Hij zat de hele reis op mijn schouderband maar hij was ineens verdwenen, ik moet het dus de laatste paar etappes doen zonder de beschermengel.

Morgen ook weer een 30 kilometer etappe. Kom maar op met die kilometers!


Tot morgen

Geschreven door Bert.op.camino