Vandaag is dus weer een reisdag en gaan we verder, in de richting van de nationale parken, het binnenland in.
Eerst naar Podgorica en daarna hebben we de keuze uit de nieuwe (snel)weg, of de oude weg langs de Morača Canyon. Wij kiezen deze laatste weg langs de rivier.

De Morača rivier en de canyon
Gedurende de hele rit worden we getrakteerd op fantastische uitzichten en prachtige natuur. Wij zijn blij, dat we voor deze route hebben gekozen, want dit is echt het landschap, waarvoor we naar Montenegro zijn gekomen. We volgen bijna de hele weg de Morača rivier, waarvan de totale lengte bijna 100 km lang is. De rivier ontspringt in Kolašin (het stadje, waar we naartoe gaan), stroomt zuidwaarts richting de hoofdstad Podgorica en mondt daarna uit in het Skadarmeer. Door erosie heeft deze bergrivier meerdere kloven in het Montenegrijnse landschap gecreëerd, met als hoogtepunt de Moraca Canyon. We stoppen bijna om de 5 km, zo mooi is het, om dit te zien.
Na zo’n 77 km rijden komen wij bij een klooster, met dezelfde naam, als de rivier. Hier gaan we een kort bezoekje aan brengen.

Het Morača klooster
Langs de Moračo rivier staat een van de oudste monumenten van Montenegro, het Morača klooster. Het is in 1252 gebouwd en momenteel een van de belangrijkste Orthodoxe kloosters in Montenegro.
Het klooster bestaat uit een kleine kerk (St Nikola’s kerk), de kathedraal Uspenje Bogorodice en de woningen van de monniken eromheen.
De fresco’s in de kerken zijn erg indrukwekkend, waarvan een aantal bijna volledig vervaagd.
Ik koop enkele kaarsjes en wil die in de kerk, bij een ander brandend kaarsje aansteken. Ineens komt een monnik op mij af, haalt de kaarsen uit de kaarsenstandaard en verteld mij, dat ik die buiten neer moet zetten. Die ene kaars, die er al brandde, is de speciale bisschop-kaars en voor de “gewone” (toeristen) kaarsen is buiten een plek, onder een soort afzuigkap. Ik hevel dus mijn kaarsjes naar buiten over, maar vind het wel een beetje raar.
Na het kloosterbezoek rijden we nog zo’n 30 km verder, richting onze huidige eindbestemming.

Kolašin
Onze huidige bestemming Kolašin is Montenegro’s belangrijkste skigebied. Het is gelegen op zo’n 960 meter hoogte. Als we door het stadje rijden, zien we, dat hier alles op de wintersport is gericht. Overal zie je ski-verhuur-bedrijven en appartementen, die voor wintersporters zijn bedoeld. Wij moeten nog zo’n 5 km doorrijden naar ons huisje, wat midden in de bossen ligt.

Accommodatie komende 2 nachten:
“Mont Peace lodge”, Mušovića Rijeka 81210, KOLAŠIN Het huisje is wel leuk, maar desondanks voelen wij ons hier niet op ons gemak, vanwege de manier, waarop de eigenares met haar honden omgaat. Zij heeft 2 honden, die in een klein, vies hok, zonder eten en drinken zitten opgesloten en er liggen uitwerpselen van zeker een week. Als ik het hondenbazinnetje erop aanspreek, vertelt ze mij, dat de honden een schaap van de buurman hebben gepakt en daarom voor 3 dagen “straf” hebben en niets te eten en te drinken krijgen. Pure dierenmishandeling.

Geschreven door Anne-hans.reizen