Het oude Bar (stari=oud)
Vandaag is onze “auto-rustdag” en blijven wij in dit aandoenlijke plaatsje. Stari Bar is een paar kilometer landinwaarts gelegen van de kuststad Bar.
Na een zware aardbeving in 1979 werd Stari Bar volledig verlaten en werd de nieuwe stad Bar opgebouwd aan de kust. Nu wordt de oude stad vooral bezocht om de bijzondere ruïnes van het oude fort, die wij dus vanochtend ook bezoeken. Wij hebben het voordeel, dat we hier logeren (we kijken op de ruïnes), dus wij gaan er op tijd naartoe, voordat de dagjes-toeristen toestromen.

De ruïnes en het aquaduct van Stari Bar
Stari Bar is in de 6e eeuw gesticht als een Romeinse vesting. In de eeuwen erna werd het stadje veroverd door Venetianen, Serven, Hongaren en Ottomanen. Na een hevige strijd om het aquaduct, claimde Montenegro in 1877 de stad terug. In 1979 bezweek het aquaduct door een aardbeving, waarna het jarenlang in puin lag. Men koos ervoor, eerst de oude stad rondom het oude fort op te knappen en daarna pas het aquaduct.
Tegenwoordig zijn Stari Bar en het aquaduct weer in hun oude glorie te bewonderen.
Tijdens een wandeling tussen de ruïnes van het oude fort zijn de verschillend invloeden van de overheersers goed terug te zien.
Als je buiten het oude fort loopt, zie je in eerste instantie niet, hoe groot het is. Eenmaal binnen, kom je erachter hoe groot het fort geweest is. De wandeling brengt ons langs oude stenen huisjes, kerkjes, een Turks bad, de oude toegangspoorten en een klokkentoren. Op de kasteelmuren hebben we een prachtig wijds uitzicht over de omgeving. Niet alleen Stari Bar maar ook (het nieuwe) Bar en de Adriatische Zee zijn goed te zien.
In eerste instantie kunnen we het aquaduct niet vinden en er staat ook geen bewegwijzering naartoe, terwijl we op internet hebben gelezen, dat het daar in de buurt moet zijn. Als we later (met behulp van de wandel-app) nog eens terug gaan, zien we een heel klein stukje, verstopt achter huizen en dichtgegroeide privé-paadjes liggen. Ik klauter er naartoe en sta er ineens pal onder. Dit zou ook iets typischs voor Griekenland zijn. Eerst met veel geld iets opknappen en er vervolgens geen aandacht meer aan schenken.
Maar goed, ik heb het gevonden en er wat mooie foto’s van kunnen maken.

Relaxen in ons wellness-hotel
Tussen de middag is het behoorlijk warm geworden en ik heb, na de klim van gisteren, toch een beetje last van mijn beenspieren. Geen zin meer, om verder te lopen, dus we informeren bij ons hotel, welke wellness-behandelingen ze precies hebben. De massages worden op het moment met 20% korting aangeboden en ik kies voor een “full body hot stone massage” van 55 minuten.
Wat een traktatie is dat❣️❣️❣️ Vooral mijn arme beenspieren zijn hier heel dankbaar voor. Ik voel mij bijna als nieuwgeboren en Hans laat zich door mij overtuigen, om dit ook te ondergaan. Daarna in heerlijke relax-stoelen (met uitzicht op de ruïnes) de middag uit laten klinken. Dit is echt een fantastische plek.

Geschreven door Anne-hans.reizen