De wijnplaats Ayl ligt in een schilderachtig dal aan de voet van de wereldberoemde wijnberg “Ayler Kupp”, waar wij vanaf onze vakantiewoning direct zicht op hebben. De geschiedenis van Ayl is de geschiedenis van een wijndorp. Al in 1289 tekende de kroniek een zeer goed wijnjaar op. Bij een wijnveiling in 1906 bereikte een wijn uit 1904 uit de Ayler Kupp de tot dan toe hoogste prijs, die ooit aan de Saar werd betaald, van 15.030 goudmark.
Nu in oktober is de wijnoogst in volle gang en wij maken enkele mooie wandelingen langs de hellingen. De wijn, die we als welkomstgeschenk van onze gastgevers hebben ontvangen, komt hier ook vandaan en valt goed bij ons in de smaak. In het dorp ligt het erbij horende wijngoed, waar we - na een uitgebreide wijnproeverij - natuurlijk enkele flessen inslaan, om mee naar huis te nemen.

Onze eerste fietstoer gaat langs de Saar fietsroute, die zo'n 10 km verderop uitmondt in de Mosel. Na de Elbe en de Donau, zijn dit weer 2 grote rivieren, waarlangs wij mooie fietstoeren ondernemen. Het voordeel van de rivier fietsroutes is, dat het altijd vlak blijft. We fietsen langs de 2 rivieren (Saar en Mosel) naar het Duitse plaatsje "Oberbillig", waarvandaan wij de ferry naar de overkant nemen. Dan staan we ineens in het plaatsje "Wasserbillig" in Luxemburg. Aan de Duitse kant is het nog goed weer, maar aan de Luxemburgse kant gaat het ineens regenen, dus wij blijven er niet al te lang.

Een van de stadjes aan de Saar, dat ons bijzonders goed bevalt, is het plaatsje Saarburg. Hier rijden we meerdere keren met de fiets en de auto naartoe, om door de kleine leuke steegjes te slenteren. We hebben de burchtruïne beklommen, waarvandaan we een heel mooi uitzicht op de Saar en de omgeving hadden. Hier is het nog vrij authentiek en niet zo toeristisch, daardoor beviel ons persoonlijk dit stadje vele malen beter dan Trier.

Op onze rit vanuit het Zwarte Woud naar het Saarland zagen wij een toeristisch bord met de verwijzing naar een wolvenpark in Merzig. Aangezien het plaatsje Merzig maar zo'n 30 km van Ayl verwijderd is, besluiten wij, om er een dag voor uit te trekken.
Het Wolvenpark Werner Freund is nu in het bezit van de stad Merzig. Het eerste territorium werd in 1977 door de wolvenonderzoeker Werner Freund gebouwd. Het wolvenpark is in zijn vorm uniek, het bezit vele soorten wolven uit de hele wereld, waardoor men een goed beeld krijgt van de verschillende karakters en omgang met en onder elkaar. De wolven worden zo natuurlijk als mogelijk gehouden. Werner Freund heeft over 40 jaar intensief met de wolven geleefd en ze bestudeerd en het park wereldbekend gemaakt. Na zijn dood, in het jaar 2014, heeft een van zijn ervaren medewerksters zijn levenswerk overgenomen.
In het park leven in totaal ongeveer 40 wolven, verspreidt over grote stukken bos, in aparte verblijven per roedel. Weliswaar hebben we - door het dichte bos - niet echt veel wolven gezien, maar voor de dieren zelf is dit natuurlijk beter. Die wolven, die we wel hebben gezien, zijn prachtig. Filos mocht gewoon mee het park in en heeft zich - zoals altijd - voorbeeldig gedragen. Het park is gratis toegankelijk en wij hebben genoten van het prachtige en diervriendelijke bos.
www.wolfspark-wernerfreund.de

Geschreven door Anne-hans.reizen