Een klim naar de vesting van KOTOR
Vandaag reizen we verder naar het zuiden. Onderweg willen we nog even het stadje Kotor bezoeken. Dit is een oude havenstad, met ca. 23.000 inwoners, gelegen aan de baai van Kotor, een diepe inham van de Adriatische Zee in de Montenegrijnse kustlijn. De oude stad wordt omringd door een vestingmuur en staat op de werelderfgoedlijst van de UNESCO.
De Venetiaanse vestingwerken van Kotor zijn de stadsmuren met bastions en torens. De vestingmuur diende vooral ter bescherming van het Fort van Kotor. Dit Fort ligt op een heuvel op een hoogte van 280 meter en is via ca. 1.400 traptreden de beklimmen.
Het eerste stuk vanaf de stad naar de ingang gaat over gladde stenen (soort “kinderhoofdjes”) en is al behoorlijk pittig.
Hans besluit, om toch maar niet naar boven te gaan (reden: hij heeft alleen maar sandalen aan, waar hij niet genoeg steun in heeft). Wat een smoes, ik had net in de auto ook nog sandalen aan, maar heb die op de parkeerplaats tegen wandelschoenen ingeruild. Goed, ik betaal dus de € 8,- entree, om naar boven te zwoegen en stap vrolijk erop los. Na enkele meters denk ik al, dat ze mij eigenlijk hadden moeten betalen, voor het feit, dat ik dit volbreng. Gelukkig is het bewolkt en “maar” een graad of 24, maar in korte tijd ben ik al helemaal doorweekt. Het kost mij ruim een uur, voordat ik boven bij de oude ruïne van het fort ben. Even een beetje rondkijken, wat foto’s maken en dan weer aan de afdaling beginnen. Ik hoop niet, dat Hans zich ongerust maakt, want ik kan hem natuurlijk niet appen of bellen. Aangezien Montenegro (nog) niet in de EU zit, hebben we hier onderweg geen internet en het bellen is vrij duur. Dus alleen in de hotels of restaurants met WiFi kunnen we op het net. De afdaling gaat een stuk sneller en in 30 minuten ben ik weer beneden.
Hans heeft ondertussen het mooie oude stadje bekeken. We gaan eerst eens wat drinken (daar ben ik wel aan toe), lopen samen nog wat rond en gaan dan naar de auto terug. We zitten er net in, als er een behoorlijke plensbui (met enkele donderslagen) over ons heen komt. Tjonge, wat heb ik een geluk gehad, dat dit niet tijdens mijn klim gebeurde.
We eten in de auto onze net gekochte broodjes en verlaten vervolgens het stadje Kotor.

Autorit met regen en een botsing
Hiervandaan gaat de weg richting de kust, waarna min of meer de kustlijn wordt gevolgd. Het is behoorlijk druk, maar veel maakt dat niet uit; met al die kronkels, de vele snelheidsbeperkingen en de regen aan het begin van de rit, kun je toch niet zo snel rijden.
We komen langs Budva, waarvan een bezoek aan het oude centrum wordt aanbevolen. Wij zien alleen maar vreselijke wolkenkrabbers, die ons aan Benidorm doen denken, dus we rijden gewoon door.

Onderweg passeren we nog “Sveti Stefan”, een schiereiland, waar vroeger een kerk stond, maar dat tegenwoordig helemaal wordt ingenomen door een heel duur 5-sterren resort.
Daarna komen we in het plaatsje Bar. Ook hier weer vrij druk en langzaam rijden dus. Desondanks gaat het opeens mis: we worden van achteren aangereden, toen we stopten voor een zebra. De schade valt mee, maar is wel te zien, dus moeten er formulieren worden ingevuld. Nog lastig, want die zijn alleen maar in het Servisch (weer iets geleerd, voor als we de volgende keer in het buitenland een auto huren: eerst kijken, in welke taal de formulieren zijn.) Gelukkig zijn de bestuurder van de auto en zijn vriend heel aardig en behulpzaam en spreken heel goed Engels. Ze geven ook direct toe, dat het hun fout was. Na ca 1,5 uur is alles correct ingevuld en kunnen we weer verder.

Stari Bar (oftewel Oud Bar)
Aangekomen in Stari Bar blijken we de komende dagen in een prachtig luxe hotel te zitten. We besluiten om nog even het stadje te verkennen en daar ook te eten.
We eten in een restaurant, waar ze veel lokale specialiteiten hebben en kiezen eerst eens een voorgerecht voor 1 persoon, wat we met z’n tweeën delen. Het bestaat uit verschillende kleine hapjes (soort tappas) en is erg lekker. We zijn blij, dat we nog geen hoofdgerecht hadden gekozen, want we zitten hierna behoorlijk vol en hebben lekker gegeten. Verrassend is ook, dat de prijs van alles hier beduidend lager is, dan in Perast. We zijn nu al benieuwd, hoe dat verder in het binnenland zal zijn.

Accommodatie komende 2 nachten:
Hotel Stara Čaršija,
243 Staro Barska Čarsija, Čaršija, STARI BAR
5-sterren hotel in de bergen, met uitzicht op het middeleeuwse ruïne-stadje.
Fantastisch mooi hotel in Arabische sferen. Mooie grote kamer, grote badkamer met regendouche en balkonnetje met 2 zitjes. Er staat een grote fruitmand als welkomstgeschenk voor ons klaar en wij kunnen gratis gebruik maken van alle spa-faciliteiten (Haman, sauna, binnen- & buiten zwembad). Wouw, we voelen ons net prins en prinses uit 1001 nacht.

Geschreven door Anne-hans.reizen