DAG 74 # 48 km Cyclotoeristen ?

Vandaag ben ik in Samos en niet op Samos. Vanochtend op tijd op pad voor een etappe, die wordt vergeleken met de Pyreneeënpas. Qua zwaarte dan. Deze route is veel mooier en minder lang en dus minder zwaar. Er zat een weerbarstig stukje in. Eerder heb ik vastgesteld dat ik geen goede fietser ben. Ik ben wel een goede klimmer. Het was soms op het gênante af hoe jonge mannen niet konden aanhaken of ternauwernood voor konden blijven. Het kan ook zijn dat het niveau hier zo laag is (vanwege het vele roken?).
Het was een schitterende etappe. In O Cebreiro heb ik het 10e-eeuwse Santa Mariakerkje bekeken met al weer een eucharistisch wonder. Tot mijn cursus Italiaans in Lanciano in 2012 had ik geen idee wat dat was. In het kort komt het er op neer dat brood vlees wordt en wijn bloed. In Lanciano het stukje vlees gezien samen met bus vol Brazilianen. Een trekpleister van jewelste. In het pelgrimsMarken O Cebreiro heb ik koffie gedronken en kwam ik al weer bekenden tegen. Wederom een Australische viking, gesproken tijdens het eten gisteravond en de Duitse reddende engel. Na O Cebreiro kwam ik in Linares. Hier was alles nog echt en ook een mooi kerkje met een doe-het-zelfstempel achter het hek.

Na de klim naar 1300 m moest ik nog even aan de bak. Dit keer naar 1335 m. Op de Alto de Poio was het tijd voor de inwendige mens. Tussen kraaiende hanen en wandelaars op het terras. En de bedelmonnik was ook gearriveerd. Met deken en dit keer een broek. Later het trio uit León nog gezien.
De afdaling was 12 km en niet moeilijk. Schitterende panorama's.
O Cerbreiro ligt al in Galicië, een heel eigenstandig deel van Spanje. Het is net zo Keltisch als Ierland en Bretagne. Ook hier spreekt en schrijft men een aparte taal met veel x-en. En Keltische muziek met kleine doedelzak. Vanwege de invloed van de oceaan is het net zo groen als het Baskenland.

Hier in Samos is een enorm Benedictijner klooster met nog een paar echte monniken. Ik heb een rondleiding gehad in Spaans en Italiaans. Vreemd sfeertje. De monnik haalde tijdens de kaartverkoop ongegeneerd zijn neus op en verdween tijdens de rondleiding in het toilet. Het klooster was in 1951 getroffen door een flinke brand en daarna weer goed opgeknapt. Irene en Hugo Carlos zijn ook geweest, getuige de foto, net als generalísimo Franco. Sophia Loren was verwerkt in muurschildering van later datum. Zij speelde in film de rol van Jimena, de vrouw van El Cid. Na afloop kon ik nog blik werpen in kloosteralbergue. Deprimerend en weinig veranderd in 1000 jaar. Curieus was de kloosterbenzinepomp voor de deur.
Tot slot heb ik nog een 9e eeuw leistenen kerkje van buiten gezien met een aanpalende cypres uit dezelfde tijd.

Ik ben nu bezig met het laatste traject uit dit routegidsje en van alle gidsjes. Santiago ligt op nog 140 kilometers en ik ben nog niet uitgeklommen. Niet meer zo hoog, maar wel op en neer. Ik voel het klimmen van vandaag wel wat in de benen.

Ultreia et suseia.

Geschreven door Giacoba