DAG 27 # 85 km Cyclotoeristen 0

Dit keer kreeg ik een nachtelijke surprise. Rond 2.30 uur moest ik het toilet op de kloostergang bezoeken. Het licht springt automatisch aan en ik zag iets zwarts fladderen en ik voelde iets in mijn haar. Gelukkig was ik nog wat slaapversuft en heb niet heel hard gegild. Een etage lager is ook een toilet. Het was geen klooster in functie, maar een kloostergebouw met semireligieuze functies. Onder andere een bejaardentehuis. Wel een idee voor Bernlef om Pieterpadwandelaars op te vangen. Gat in de markt.

Gisteren heb ik prachtige Poitiers van alle kanten doorkruist met behulp van 3 routes. Poitiers geeft een heel zuidelijke indruk door de lichte stenen van de huizen en het lichte plaveisel. Even voor de statistiek. De église van St. Hilaire, de eerste bisschop van Poitiers in 350! was de eerste kerk en maakte de meeste indruk. Sereen, ondanks de herrie van de werkzaamheden. De église Notre-Dame Grande was spectaculair met heel stripverhaal gebeeldhouwd aan buitenkant en veelkleurig aan de binnenkant. De cathédrale St. Pierre had een indrukwekkend 12e eeuws glas-in-loodraam. De église Ste Radegonde was een beetje luguber met de graven. Radegonde, de geroofde koningsdochter, wordt alom geëerd, tot op the Isle of Wight (we gaan haar zoeken) toe. Dan was er ook nog de doopkapel van St-Jean. Prachtige fresco's en leuk gesorek met de kaartverkoopster, die op bedevaart naar Bosnië en Lourdes was geweest.

Vanochtend op tijd op pad. Vannacht had ik bedacht om de bakens te verzetten en Bordeaux op te nemen in het programma. In 2 keer naar Angoulême en ruim 80 km in plaats van 45. Poitiers uit was een eitje, maar voor mij onverklaarbaar was het enorm druk tot Nouailé-Maupertuis, ruim 10 km verder. In NM heb ik koffie gedronken en de geweldige abdij bekeken. Van buiten. Wat prijs ik me gelukkig dat ik kon kiezen voor de langzame weg. Elke dag meer.

Op deze etappe ben ik mezelf een beetje tegengekomen. Zeker, het waren rustige wegen. Beetje tegenwind, voortdurend vals plat en heel warm. En dan alleen maar een agrarische omgeving. Zo erg dat ik visioenen kreeg van Taeke Wahle van de LTO. In mijn eerder beoogde campingplaats, Chateau-Garnier, was niets. Gelukkig nog een bakker. Later bleek dat er ook geen camping meer is. In Charroux heb ik bij Engels stel geluncht met chili con carne. Onder de vrolijke buitenkant, vermoedde ik toch een Ik vertrekdrama. In Charroux het toeristenbureau gebruikt om onderdak te regelen in Angoulême. Geen camping en ook geen jeugdherberg meer. Dus weer onderdak voor 2 nachten bij religieuze instelling.

De municipalcamping is waardeloos en gratis voor pelgrims. Nog twee NLfietsers op weg naar de Canal du Midi en een Belg op weg terug van Santiago. De NLvrouw is stewardess bij de KLM en heet Claire.
Het dorp is pittoresk en ik zit nu buiten heerlijk te eten.

Ultreia et suseia.

Geschreven door Giacoba