DAG 71 # 21 km Cyclotoeristen 0

Net buiten het eeuwenoude dorp Rabanal del Camino (1150 m) zit ik in de schaduw bij een niet meer gebruikte wasplaats.
Vanmorgen ben ik naar buiten gelaten door een van de inwonende oudjes van het hotel. Zij had gisteravond ook tot taak om mij binnen te laten. Toen ik gistermiddag naar buiten ging, hoorde ik haar met afgrijzen en/of verwondering zeggen en bici en sola! Op de fiets en alleen.
Gistermiddag heb ik in het toeristenbureau nog even gesproken met 2 fietspelgrims uit Enschede. Zij deden Santiago voor de 4e keer. Santiago als verslaving. Grappig was dat zij ook de fietsende familie met 6 kinderen en karretjes hadden ontmoet. Het waren Fransen. Onderweg heb ik ze 2 keer gezien.

Gisteravond heb ik gegeten in het alom aanbevolen restaurant La Peseta. Ik begrijp de aanbevelingen. Spanjaarden worden vaak genotzuchtig genoemd. Is het daarom dat ik zo gek ben op Spanje? Net als in Italië zijn Spanjaarden dol op (hun) kinderen en zie je een hechte familieband. In Spanje staan overal bankjes en die worden de hele dag gebruikt. In landen als Italië en Spanje leeft men veel meer buiten en dat heeft niet alleen met het klimaat te maken. Je gaat er op uit om mensen te spreken. Heel anders dan onze avonden voor de televisie of/en met de i-Pad op schoot. Heel Spanje is nog steeds in de ban van het stierenvechten. Elke plaats van enige omvang heeft een plaza de toros.
Verder zie ik hier veel vegende vrouwen en mannen met een slecht gebit. Astorga was gisteren vol invaliden. Gisteravond de prachtige stadsmuur bewandeld.

Vanmorgen had ik alle tijd om de kathedraal en het Palacio Gaudi te bekijken. Die waren gisteren dicht. Eerst een ontbijt met een soort oliebol, rosquilla bij de koffie. De kathedraal Santa Maria is een mix van stijlen met (te) veel barokke elementen. Net als het bouwwerk van Gaudi in León is dit Palacio geen hoogtepunt. De binnenkant vond ik mooier.

Precies om 12.00 uur Astorga uitgefietst. Einde van de hoogvlakte rond 800m. Beetje klimmen naar Castrillo de los Polvazares. De weg was prachtig, maar druk. Castrillo is prachtig maar riekt een beetje naar Orvelte. Tostado met cecina gegeten. Cecina is lang gedroogd vlees. In Italië heet het bressaola. Heerlijk. Direct na het dorp bij de afslag naar El Ganso werd de weg heel rustig. Prachtige route. Vóór het niet opgeleukte plaatsje El Ganso werd ik ingehaald door mountainbikers uit Malaga. Ze vroegen hoe het ging en ik vertelde mijn kengetallen. Ze vielen bijna van de fiets van verbazing. Het moest de kaas zijn. Ik was van kaas.
Morgen naar de beroemde Cruz del Ferro op 1500m. Voor velen niet alleen een letterlijk hoogtepunt. Greet en Gert (de Kalkhofffietsers) gaven dit duidelijk aan. We gaan het zien. Daarna dalen naar Ponferrada op slechts 540m. Hierna volgen nog ongeveer 230 km in 5 etappes.

Ultreia et suseia.

Geschreven door Giacoba