DAG 58 # 54 km Cyclotoeristen TIG
Pamplona is de 7e stad waar ik een hele dag ben. Op zo'n dag loop ik gemiddeld 15 km. Samen is dat ruim 100 km. Voor het ophalen van het compostelaat in Santiago moet je 100 km gelopen hebben of 200 km gefietst. Ik heb dus recht op 2 compostelaten. Ik heb begrepen dat het niet gelijk staat aan aflaten, maar ik neem aan dat ik me weer heel wat extra zonden kan permitteren. De berekende pelgrim!
Pamplona of Iruña is ongeveer zo groot als Groningen en geeft haar geheimen moeilijk prijs. Vanmiddag ontdekte ik op het nippertje een zeer grote en gave citadel in het midden van de stad, maar net buiten het centrum. Later op de middag, kwam ik na mijn café helado in het fraaie park, bij toeval bij hoge hoektoren en vervolgens een prachtig pad over de oude ommuring. Op de hoek van het park had ik weer zo'n leuke ontmoeting. Al weer een NL fietser, Wim Bertelds. Hij had gefietst vanaf Tours en had enorm moeten afzien op de pas van 1057m. Hij was tot Burgos gekomen en had daar alvast 2 dagen Camino gewandeld. Volgend jaar verder wandelen. Hij ging vanavond terug met Cycletours. Hij nam van alle bijzondere ontmoetingen een foto (compliment) en vroeg mailadres. Ook voor Wim (een huisarts In ruste?) een kaarsje.
Pamplona heeft ook veel droefstemmende betonbouw. Het is heel bekend van de feesten van San Fermin die begin juli een week lang duren. Deze gaan gepaard met kleding in de Ajaxkleuren en de Encierro. Dit fenomeen, dat regelmatig ook een menselijk slachtoffer vraagt, is ook beschreven door Ernest Hemingway in zijn boek "The sun also rises". Het spektakel wordt gevormd door dwaze, jonge mannen, die voor wilde stieren uit rennen door de Middeleeuwse smalle straten van Pamplona.
Nog even rondgekeken in het grote warenhuis El Corte Ingles. Van de Spaanse mode word ik niet vrolijk. Desigual moet wel een revolutie geweest zijn.
Ik heb weer veel Caminogangers gezien. Het is opvallend en leuk dat ca. 70% jong is. Dit in grote tegenstelling tot de fietsers. Gisteren Spaans gepraat met een oude mevrouw (kop kleiner dan ik). Zij had in 1965 de Camino gelopen.
Natuurlijk weer wat kerken bekeken. In Spanje is er veel goud dat blinkt. In de kathedraal, waar Rik Zaal laatdunkend over de buitenkant schrijft, ben ik meer dan 1,5 uur geweest. De kerk heeft een hele mooie kloostergang en refectorium en er was een boeiende multimediale tentoonstelling. Bij de kassa werd het laatste stempel op mijn credencial gezet en dat leverde ook 2 euro korting op.
Vanmorgen even na 8.30 uur verlicht op pad. Het zal verbeelding zijn dat die min 2 kilo voelbaar zijn, maar het fietsen ging vandaag geweldig. Het landschap wordt kaler en droger en doet denken aan ..... Spanje, tijdens eerdere tochten bij Alicante en de El Cid van Burgos naar Teruel. Na de eerste klim stuitte ik op 3 Nederlandse fietsers. Een man alleen uit Zevenhuizen ZH, die te zien aan vlaggen en emblemen deel uitmaakt van het Genootschap van Sint-Jakob. Het stel kwam uit Veenendaal en was ruim 14 dagen onderweg. Ze hadden veel kilometers per dag gemaakt. Tot 's avonds 21.00 uur en dan eten (maken) en dan naar bed. Hij in volledige wielrenoutfit en voorzien van 5-delige gele Ortliebset. En wachten op elke helling op zijn volslanke partner. Ze gingen nu temporiseren naar slechts! 70 km per dag. Bij zulke Santiagogangers kan ik me weinig voorstellen. Je hoeft natuurlijk niet al die kerken in, maar ook geen terrasje en niet een keer uit eten?
Na 30 km had ik in Puenta la Reina op alledrie een half uur voorsprong. Onderweg heb ik de prachtige 8-hoekige kapel van Santa Maria Eunate bezichtigd. In Puenta la Reina kwam ik de Franse dames, waarvan 1 met boodschappenkarretje, weer tegen. Een leuk weerzien. Puenta la Reina herenigt de Navarraroute en de Aragonroute.
De weg naar Santiago is geplaveid met ontmoetingen. Het is een echte kaleidoscoop. De ene keer ben ik vol bewondering, de volgende keer vol verwondering.
In Spanje wordt veel gewielrend. Dat viel ook vrijdag al op. Het is hier veel meer klimmen dan in Frankrijk. Gelukkig valt de temperatuur mee. Ik was al voor enen hier, in Estella. Ik stuitte met mijn fiets op een grote processie. Ook hier is het een week lang feest en is iedereen in rood en wit gekleed. Gelukkig was het toeristenbureau open. Onderdak in prima hotelletje. Fiets staat op het balkon.
Heel opvallend in Estella is, dat massa's Afrikanen opduiken. Met dezelfde kansloze handeltjes als in Italië, maar in veel grotere getale. Ze maken, net als ik absoluut geen deel uit van de fiesta. Je bent een buitenstaander.
Ultreia et suseia.
Vragen:
@ Weet iemand hoe de boom heet?
@ Marian, wat staat er precies op het affiche van de gemeente? Gaat het om een oproep om huishoudelijke taken te delen?
Geschreven door Giacoba