DAG 53 # 70 km Cyclotoeristen 1

Vandaag een topetappe gefietst. Het Franse Baskenland in alle glorie. Groen, wolkenluchten, prachtige huizen en bergen. En veel rustige wegen. Puur genieten. In het routeboekje staat dat het een redelijk gemakkelijke etappe is. Dat geldt tot de lunchplaats St.-Palais. Vlak voor St.-Jean-Pied-de-Port moest ik er bijna af, zo steil. Dat zal mij niet gebeuren op het einde van routedeel 2. Jamais.

Vanochtend gezellig ontbeten en gepraat met de mevrouw van de Chambre d'Hôte. Ze complimenteerde me met mijn Frans. Overdreven, maar het gaat wel steeds beter. Ben eerst even bij de fietsenmaker langs geweest voor de derailleur. Al weer gratis en de goede suggestie om de banden op te pompen. En dat scheelt. Helaas bleek na 17 km dat het schakelprobleem niet is opgelost.

Gelukkig scheen de zon weer na een nacht vol regen. Al na 4 km gestopt bij de kerk in Sorde-Abbaye (spreek uit abbajie @Agnes). Aansprekende kerk met Romeinse mozaïeken. Bij het weggaan kwam er een gehelmde pelgrim (v) binnen. Ik haalde haar NB in en het was een 31-jarige Belgische vrouw (later bleek dat ze Tine heet) op weg naar Santiago vanaf Tours. Bijzonder. Na ruim 7 weken de eerste vrouw alleen. Natuurlijk was het een pelgrim 2.0. Voorzien van GPS en i-Pod aan het stuur en nog weinig culturele belangstelling. Ze is 2 minuten in de kerk geweest. Hele leuke vrouw!

In Viellenave heb ik de kleine kerk van St. Jacques bekeken. De Middeleeuwse brug er heen was begin juli door enorme overstroming half verwoest.

Het is overweldigend in dit groene Baskische landschap de Pyreneeën te zien liggen. We zijn in 2001 hier geweest voor een groepswandelvakantie met het gezin. Begeleid door Gronings prachtmens Marieta. Heel mooi wandelen en we weten ook waarom het hier zo groen is. Ik sta nu op dezelfde camping.

Bij de Stèle de Gibraltar kwam ik de eerste horde wandelende pelgrims tegen. Op weg naar uitzichtspunt. Flink stijgen. De steen van Gibraltar staat op de plaats waar 3 pelgrimsroutes samenkomen. Die van Tours/Parijs, Vezelay en Le Puy. Gisteren kwam ik 2 Duitse? wandelaars tegen in de lichte regen in Les Landes. Wat een drama om 8 dagen daar te moeten wandelen. En ook nog veel over de weg. Door die troosteloze bossen is wellicht nog erger.
Wandelaar, begin de route in Spanje, is mijn advies.

Op de camping in St.-Jean-Pied-de-Port heb ik natuurlijk Tonny en Hanny getroffen. Ik had verwacht door ze te worden ingehaald, maar ze waren vroeg en nat vertrokken . Ook heb ik Jo ontmoet. Zijn vrouw, Tine is in januari overleden aan alvleesklierkanker. Dan past alleen maar bewondering en stilte.

Morgen heb ik een rustdag en prepareer ik me op wat komen gaat.

Ultreia et suseia.

Geschreven door Giacoba