Bijna tijd voor boodschappen, we zijn aan de laatste dingen toe. Ontbijten en broodjes voor lunch lukt nog net. Richting einde schiereiland is vandaag het doel. De weg er naar toe is natuurlijk altijd her leukste. Bij 'wristling sands' willen we het strand op, echter 4 pond om auto voor even te parkeren daar hebben we geen zin in. Eind verderop auto neerzetten en door weilanden proberen via omweg alsnog bij het strand te komen. Stieren in de wei zijn echter altijd link. Dat wordt rennen naar de andere kant ;-). Dan nog een gladde helling afdalen en niet op je 'smoel' gaan en dan is er waarachtig koffie op het strand! Terug naar de auto lopen we langs de route van de parkeerwacht. Hij ziet dat ik het ben en denkt er vast het zijne van :-). Lunchen doen we op de punt van het schiereiland, bij Uwchmynydd, op de heuvel Mynydd Mawr, die het meest westelijke puntje markeert en een fantastisch uitzicht geeft op het heilige Bardsey Island (een toevluchtsoord en laatste rustplaats voor veel Welshe monniken en missionarissen die het onveilige Wales van de vroege Middeleeuwen ontvluchtten). Wel eten achter een muurtje van gestapelde stenen zitten (waait er lekker). Als een stelletje verkenners vervolgen we onze ontdekkingstocht. Vanuit Aberdaron gaan we richting de zuidkust. Verderop liggen de populaire stranden voor zonnebaders en watersporters. Er staat alleen een straf windje zeg. Zonder windscherm is het echt zandhappen. FF zwemmen, uurtje daar en weer verder. Lodewijk maakt vanavond quiche Lorraine met sla. Yammie 😋. Ik maak de rode wijn wel open ;-). Morgen al laatste dagje Wales. Geen enkele keer in de fout gegaan trouwens om een Welshman een Engelsman te noemen. Ze ervaren het als een grove belediging. Spreken allemaal Engels, echter de eigen taal (keltisch) is bezig aan een flinke opmars. Sinds 1990 een verplicht schoolvak, waardoor bijv in Caernarfon al weer ruim 85% de taal machtig is. Je verstaat er werkelijk niks van. En als het gaat om de liefde verklaren dan kopen de mannen hier geen ring, maar een lovespoon voor de vrouw van hun leven. Daar hebben de Engelsen niets aan kunnen veranderen :-).
Ik zal de indrukwekkende landschappen en schitterende valleien missen. Die ruigheid, de steile kliffen, brede zandstranden en vooral de afwisseling.
Desalniettemin terug naar Engeland voor paar nachten Liverpool en paar nachten Londen again. Ook top!

Geschreven door Yvonne.op.pad