De wifi lag er weer eens uit en er waren vele stroomstoringen. Je went er aan, aan loslaten 😉. Goede oefening voor mij. Een half jaar hier verblijven zou wel een goede optie zijn 😂. De dag van beginnen met werken komt al snel weer in beeld 😁 . Wel leuk om je familie, je collega's, je vrienden weer te zien hoor 😉, maar nu nog even vol ZIJN in Nepal. Ervaren en genieten. En zoals Boeddha heeft gezegd: Je hoeft nooit te werken in je leven als je doet wat je leuk vindt!

Nepali staan heel erg vroeg op en dan is uitslapen echt geen makkie. Alleen Lodewijk lukt het om door alle geluiden heen te slapen. Optrekkende winkelschermen, toeterende auto's, hard pratende mensen, opstart van werk door aardbevingschade (gehamer, gebonk, geboor...) etc. Als de zon opkomt (half 6), beginnen ze. Gezellig vroeg dus al lezen, bloggen of met René of kinderen praten of spelletje doen.

We hebben in de ochtend wat uitgerust, de bagage weer in de herordening na de fijne bergtrip en verder afgestemd met de hotelbaas hoe het verder gaat na deze rustdagen bij hem in hotel. Morgen nl. naar National park Chitwan en donderdag terug naar Kathmandu voor de laatste dagen. Ook heeft hij de paragliding voor Diederik en Lodewijk geregeld. Dat gaan we deze ochtend doen. Verder zijn alle mannen gisteren naar de kapper bij de plaatselijke barbier in de straat geweest en kregen daar ook een hele kleine hoofdmassage bij. Ze zien er weer fris uit. Minder zweethaar 😉.
Toen gingen we op weg met een taxi naar het Annapurna regionaal natuurhistorische museum. Veel analfabeten, kaart lezen kunnen ze vaak niet, dus paar keer vragen onderweg en interessant naar onze kaart kijken waarop staat waar het is. En uiteindelijk zette hij ons toch nog bij verkeerde regionale museum af (ethiek/religie) en is hij wel 600 roepies rijker en hebben wij de plaatselijke economie weer gespekt. Als we er dus achter komen in museum zelf dan is de vogel al gevlogen. Weer een taxi aanroepen en opnieuw betalen. Gelukkig gaat dat wel goed. Het museum is nog zo opgezet zoals dat bij ons jaren geleden was, heel eenvoudig en weinig professioneel. Ze herbergen wel een hele mooie vlindercollectie en de plaat met slangen doet mij weer huiveren. Er zijn er best veel in Nepal, vooral in omgeving Chitwan (laagland tegen India aan).
De rest van de middag verkennen we Oud Pokhara, hoe het was hier voor het verkeer, chaos en toeristen er kwamen. Relaxte mensen op dit tijdstip, we worden aangegaapt en kinderen springen continu om ons heen. Dominique leert ze hoe ze een mooie radslag maken en Lodewijk doet een back flip voor. Heel grappig allemaal.

Pokhara ticks all the right boxes, met spectaculaire uitzichten op de Himalaya, rustige sfeer met goed eten en leuke winkeltjes en natuurlijk de avontuurlijke activiteiten waar Lodewijk en Diederik straks mee aan de slag gaan: Halfuurtje Paragliding vanaf Sarangkot boven het Phewa Lake. 30 minuten met jeep de berg zo op en een spannend moment voor allemaal. Het fimpje kan je straks in Nederland aanschouwen. Ben benieuwd. Vanmiddag nog wat shoppen en zelf wil ik me nog laten masseren door iemand van the helping hands. Een initiatief door dove en blinde mensen op te leiden tot masseur. Een goede actie i.k.v. Diversiteitsbeleid! Positie van vrouwen hier ook nog ver weg van wat het zijn mag. Soms echt schrijnend om te zien hoe ze behandeld worden.

PS: Inmiddels terug van paragliden. Veilig geland. Lodewijk een goede vlucht. Diederik werd ziek en misselijk onderweg. Echt heel jammer voor hem. Gebeurt vrij vaak bij eerste keer. Wel een ervaring rijker. Nu lunch.
Morgen weer verder.......

Geschreven door Yvonne.op.pad