Inmiddels neergestreken sinds vanmiddag in Bouddha, wat rustigere buitenwijk van Kathmandu waar de Tibetaanse boeddhisten (zo'n 15.000) zich hebben gevestigd sinds 1959. De afgelopen dagen waren we dus in Nagarkot, de topspot voor het genieten vande Himalaya uitzichten, op 1985 meter hoogte en ver van alle lawaai en uitlaatgassen. Van de 3 zonsopgangen die we daar meemaakten, hadden we 1 keer geluk en zagen we de verschillende toppen van de hoogste bergen. Wow! Gewoon van het balkon op een ligstoel van de Farmhouse Resort, ook met tibetaanse boeddhistische motieven en een oase van rust na het drukke stadsleven. Om daar te komen hadden we wel een uurtje spanning tijdens het kronkelige bergritje. Lodewijk vond het vooral niet zo grappig. Hij is bang voor van alles (vliegen, autoritten in de bergen en vooral ook wilde dieren) lijkt het wel, of hij speelt het. Onze privéchauffeur rijdt de route al 20 jaar, dus ok. Paar dagen met vol pension en dus mee-eten met de Nepalezen. Gezellig bij kaarslicht, want de stroom valt hier regelmatig uit en lekker rustig ook, want de Wifi was dus kapot. We hebben 2 dagen heerlijke wandelingen achter de rug (met uiteraard een slang onderweg) en ook weer een festival met sjamanen meegemaakt. In de bergen ook de training van de moedige krijgers, door de Amerikanen, hier in het leger meegemaakt en in de pauze potje basketballen. En toen deed ik het dekbed van bed open en lag er ineens een hagedis in mijn bed. Grrr. Jongens jaagden hem op en Boudewijn pakte hem gewoon met zijn blote hand :-). En toen hadden we ook nog een geldprobleem. Hotelbaas accepteerde geen creditcard, overmaken duurde te lang en de bank daar verstrekte niets voor bankpassen met maestro of mastercard. Uiteindelijk opgelost door de privechauffeur van de heenweg weer te bellen hem te vragen geld op te nemen en via een klein leninkje bij het volgende hotel te betalen. Vandaag namelijk in Kathmandu ook opnameproblemen vanwege een feestdag. Gedoe dus, echter mag de pret niet drukken. Nu in the Valley guesthouse waar collega Ilse week terug ook nog zat. Fijn onderkomen van Nederlandse eigenaresse die met een Nepalees is getrouwd en we hebben de eerste rondjes al met de klok meegelopen bij de allergrootste stupa van Zuid-Azië die ook stevig is geraakt door de aardbeving van vorig jaar en waar ook gefeest werd met dansende mannen met maskers. Morgen weer meer. Nu ff uitrusten van het rijden uit de bergen, het zoeken naar geld en van de warmte vandaag, geen regen :-). Bye bye!

Geschreven door Yvonne.op.pad