Vergeleken met zijn reusachtige buren is Nepal piepklein, echter groots in zijn landschappelijke en culturele verscheidenheid - een reisbestemming van formaat met de meest spectaculaire geografische en culturele overgangsgebieden op aarde! We gaan nu echt beginnen aan onze reis.

Bij Fire and Ice (een must see/eat, wel beetje prijzig voor Nepalese begrippen) hebben we gisterenmiddag collega Ilse nog ontmoet, die net 3 enerverende weken met veel ervaringen achter de rug heeft en vandaag terugvloog nadat ze verhalen en adviezen aan ons had doorgegeven. Fijn!
Tot 22u (18.15 Nederlandse tijd) weten te rekken tot we echt wilden slapen. Moe, suf en licht in hoofd. En in Nederland ondertussen een oudste zoon die zich buiten had gesloten. Die mag eigen bootjes doppen daar. Oma helpt vast :-).

Uitgeslapen tot half 11 (klokje rond!) weer fris voor stevig ontbijt en uurtje wandelen naar het oude Swayambhunath, op een groene heuvel aan de westrand van Kathmandu. Via een steil pad met 365 stenen treden (voor ieder jaar 1) te betreden. Wat een machtige stoepa met 4 beelden van de mediterende Boeddha (aarde, vuur, lucht en water) met het mooiste zicht op het almaar uitdijende Kathmandu. De 13 vergulde ringen van de spits zijn de 13 niveaus van kennis die men nodig heeft op het pad naar de verlichting en het nirvana. Uiteraard hangen overal de kleurige gebedsvlaggen die bij ieder zuchtje wind de gebeden naar de hemel zenden. Je loopt met de wijzers van de klok mee om de stoepa heen, terwijl je de in rijen opgestelde gebedsmolens laat draaien. Er wordt verteld dat Manjushri (een van de 3 grootste bodhisattva's die helpen om de onwetendheid te overwinnen en wijsheid te bereiken) hier zijn haar liet knippen. Elke haar werd een boom, de luizen werden apen. De resusapen die daadwerkelijk rond de tempel leven zijn wel zéér aanwezig. Er werd uitgehaald naar Diederik, die wilde blijkbaar wel ff hondsdolheid riskeren 😁. En vraag vandaag was ook nog wat of wie nou eigenlijk de bezienswaardigheid was. Jeminee, wat word je hier bekeken als gezin met 4 kinderen en weinig toeristen in het laagseizoen. Allemaal willen ze met je op de foto en ook je geld uiteraard, want probeer maar eens met al die armoede door te lopen met al die goedlachse Nepalezen die vooral willen geven. Het is ook net of je in een game loopt met met van alles om je heen waar je voorbij wilt komen en waar allerlei proeven van bekwaamheid mag afleggen. Het werkt op een gegeven moment gewoon op je lachspieren.

De sfeervolle oude tempels houden echter onverminderd stand, in weerwil van de stadsuitbreiding, het verkeerslawaai, de aardbevingen en de toenemende luchtvervuiling die de moderne tijd met zich meebrengt. Morgen gaat er toch wel een mondkapje op kan ik je vertellen. Jammer is dat zeg. Ook in de wijk waar wij verblijven veel toeterende auto's en scooters. Thamel, een wirwar van pensions, eethuizen en in toenemende mate duurdere hotels. De wijk is erg populair bij wereldreizigers en prijsbewuste trekkers. Een wereld op zich, een budgetparadijs of een toeristenhel - het is maar net hoe je het bekijkt. In ons, nu nog in de start een wat duurdere opstart qua onderkomen, gegeten met zessen voor 27 euro. Koopje 😉. Nu nog duimen dat we er geen buikproblemen van krijgen.

En wat de moesson betreft, al 2 dagen overdag lekker droog en zonnig (29 graden). De regen valt nu vooral in de avond (om 19u donker) en nacht. #blijmee

De dag zit er op voor vandaag. #gameover!

Geschreven door Yvonne.op.pad