Hey mensen, welkom bij een nieuwe blog. A een lange blog van de lentevakantie gaan we terug naar ons oude blogs en die methode van schrijven. Dat wordt natuurlijk met minder detail verteld. Maar wel weer veel blogs om tijd in te halen dat ik heb verloren door bij een maand lang niet te hebben geschreven. Deze week is natuurlijk na een lekkere vakantie. Deze aankomende blogs gaan dan ook over de overgebleven 10 weken die ik heb hier in Amerika. Mensen hebben me dan ook gevraagd over hoe ik sta in het feit dat ik bijna weg ga. Het ding is dat het een heel dubbel gevoel is. Natuurlijk wil ik mijn vrienden en familie en vrienden in mijn thuisland zien maar ik wil ook geen gedag zeggen tegen de mensen die ik hier heb ontmoet en echt een relatie ermee heb opgebouwd. Het gaat dus een niet zo makkelijke weken worden. Maar ik weet zeker dat ik het wel kan overleven want ik keek er ook wel naar uit. En ook deze week gaan we dingen voorzetten. Laten we maar snel beginnen.
Toen ik zondag aankwam was er een warm onthaal. En niet alleen maar bij mensen maar ook bij twee nieuwe honden. We hebben sinds zondag dus twee puppy’s erbij en tot nu toe hebben Pyper en de we hebben nog geen naam voor honden kunnen het goed met elkaar vinden want wat het probleem was met Pyper was dat zij heel dominant is over andere honden die in haar territorium komen. Omdat de puppy’s nog maar 8 weken oud zijn kan Pyper dus een goede moeder zijn over de twee. We hebben die zondag lekker achteruit gezeten en genoten van elkaars bijzijn. Ik heb mijn verhaal kunnen doen over mijn vakantie en hoe geweldig het was en ik kon van hun horen hoe rustig ze het hadden in Phoenix waar ze in een activiteiten hotel zaten. Ze gingen dan ook elke het zwembad in en speelde spelletjes als badminton en blikschoppen. Ze hadden het wel goed naar hun zin. Ik was allang blij dat ik niet een hele week tussen die drukte zou moeten zitten. Ik heb een goede week gehad net zoals hun en dat is prima. Helaas moet school wel weer doorgaan. Dus op tijd naar bed en alle spullen alvast pakken zodat ik dat niet de volgende ochtend hoef te doen.

Op donderdag ben ik na school weer naar de Baptist church gegaan. Ik ben niet direct tijdens de Bijbelstudie gegaan omdat er geen was in verband met Porto Rico. En dat was ook het hele thema van de avond. We moesten helaas eerst afscheid nemen van Jake, een van de leiders van de groep. Hij heeft mij toen ik nog bij het andere gastgezin was verschillende trips naar de kerk gegeven. Het is echt een rustige en intelligenten jongen die nog vrij jong is en een grote toekomst voor zich heeft. We vonden het allemaal jammer dat we gedag moesten zeggen en hebben daarom een groepsfoto gegeven met allemaal tekst over hoe wij hem gaan missen. Ik heb hem ook wat geschreven over hoe dankbaar ben voor de ritten die hij mij gegeven. Natuurlijk ga ik hem ook voor andere dingen missen zoals zijn advies en zijn gedeelde intelligentie over god die hij graag deelt met andere mensen. Hij zal er altijd voor je zijn als je ergens mee zit. We hebben heb gedag gezegd en iedereen vond dat natuurlijk jammer en we hebben daarom om deze avond goed af te sluiten een video gestart met allemaal foto’s en video’s en foto’s over Porto Rico. Ik en een paar andere hebben natuurlijk andere dingen gedaan in de lentevakantie maar het was leuk te zien dat de andere zoveel plezier hadden en aan het einde van de video hadden ze ook nog allemaal kleine anekdotes die ze wouden vertellen over hun ervaring. Het was een gezellige avond en voor veel mensen was het een leuk verfrissend moment van herinnering. Aan het einde van de avond hebben ze een dashboard met lijnen opgehangen daaraan waren dan alle foto’s opgehangen die waren gemaakt in Porto Rico. Dit werd elk jaar gedaan als ze een missie trip hadden. Er was daarbij dan ook een T-shirt eraan gehangen om te kunnen onthouden wanneer ze het deden. Uiteindelijk werd het tijd om naar huis te gaan. Ik had het dan ook heel erg naar mijn zin. Zoals altijd voel ik me erg op mijn plek in de groep een kan altijd wel iemand vinden waar ik goed mee om kan gaan. Ik heb nog zo zin in alle andere keren dat ik kan gaan. Maar ik weet dat er ooit een einde aan komt dus tot die tijd ga ik het er de beste van maken. Het is tijd om naar bed te gaan. Bye

Het is vrijdag middag en eindelijk hebben we weer eens wat vrije tijd. Ik ben al de hele week bezig geweest met het bouwen van de game en ik was had de taak om alle menu’s en lay-out van de game te maken. Dit was natuurlijk geen makkelijk taak dus er ging veel tijd in zitten. Ik zou zaterdag ook nog naar Western Tech gaan om daar dan de laatste meeting te hebben met alle mensen die in de wedstijd zitten. Ik heb er zin in om naar de wedstrijd te gaan die een week later was. Het eerste wat het moeilijk maakte was dat Erika vrienden over had van Arizona had. Er zouden zeven kinderen komen. En het tweede ding was dat Rob en Gabriel zouden een weekend weg gaan met Scouting. Ze hadden mij uitgenodigd maar ik had het helaas moeten afzeggen want de game die we aan hey maken nam te veel tijd in En ik had ook de bijeenkomst zaterdagochtend. Het ging simpel weg niet maar uiteindelijk was Rob ook zo van ja het zou niet de meest interessante weekend om weg te gaan want het was alleen maar opbouwen en dan op zaterdagavond zou er een groot kampvuur zijn en muziek. Ik was geen part van de groep en ik kende alleen Rob en Gabe dus dat hielp ook niet erg want ik had alleen met Rob een goede vriendenrelatie en ik wou liever niet als een bij rond hem zoemen op zoek naar honing. Dus ik had het hele weekend de enige opdracht om de game af te maken zover ik kon. Het enige was nu dat met een andere extra zeven kinderen ging het huis een beetje vol zitten. Ik kon niet zomaar even ergens slapen en iedereen zou daar fijn mee zijn. Toch vond Erika het op zijn minst fijn als ik voor de avond weg was in plaats van in de hoek van een kamer te zitten en een beetje met de game zitten te knutselen. Ik ben maar een beetje rond gaan bellen en ik had uiteindelijk Jennifer aan de lijn. Ze zei dat het prima was dat ik die avond langs zou komen. Ik kon ook wat zwemkleding meenemen en kon dan lekker gaan zwemmen met Anna, Leo en Diego. Ik heb snel mijn spullen gepakt en ben met Erika naar Jennifer gereden. Ik ben snel afgezet omdat Erika haar vrienden moest ophalen voor de avond. Ik stond toen voor een dichte deur en probeerde aan te bellen maar niemand reageerde. Uiteindelijk ben ik Jennifer gaan bellen maar zij was nog 2 minuten van het huis vandaan dus dat was dus nog even wachten. Gelukkig zijn ze gekomen en hebben we even elkaar een knuffel gegeven voordat we naar binnen gingen. We hebben toen besproken wat wij die avond gingen doen en dit was wat als eerste op de planning stond. Ik ben lekker in het koude zwembad gaan zwemen maar oh wat was dat een foute keuze. Het was extreem koud in het bad en ik heb het wel voor een uur kunnen overleven maar ik stond uiteindelijk klappertanden te zwemmen een dat was voor mij de doorslaggevende keuze om eruit te komen. Na een lekkere warme douch hebben we een film gestart en is Kenny het eten gaan klaar maken. Rond acht uur zou ook Vinnie komen en de nacht verblijven. Nu had ik geplant om weer in mijn eigen bed te slapen en heb er dan ook niet op gerekend om slaap kleding mee te nemen. Ik heb mijn spullen gepakt na de film en ben op weg gegaan met Jennifer terug naar huis. Maar eenmaal aangekomen was er wel een paar interessante dingen aan de hand met het huis. Ik heb gedag gezegd tegen Jennifer en Leo en ben naar de deur gelopen. Ik probeerde de deur te open maar die was op slot. En dat snap ik wel vaak is het zo dat de deur vroeg op slot gaat als alleen Erika thuis is dus ik klopte aan bij de deur en ik keek naar binnen. Ik heb een minuut gewacht maar ik kreeg geen antwoord. Ik maakte me zorgen en verwachte dat er een fout in de communicatie was. Ik liep achterom en keek of die deur open te krijgen was maar ook die zat op slot. Ik kon me geen andere manier bedenken om het huis binnen te komen en ik had ook geen zin om buiten te slapen dus de enige optie was om Jennifer te bellen en vragen of ik toch de avond mocht verblijven. Gelukkig kon ik dat en was erg blij toen ik de auto stapte met de gedachte dat ik nu niet buiten hoef te slapen. En dat was het dan ook voor de avond. Ik heb nog even gedag gezegd tegen Vinnie en had gevraagd of ze misschien een broek hadden om in te slapen. Maar dan werd het uiteindelijk tijd om te gaan slapen. En dit was een gekke dag om eerlijk te zijn. Ik had aan het begin van het weekend verwacht dat ik met mijn gastvader en broer een klein weekend weg ging en uiteindelijk aan het einde had ik verwacht dat ik aan me game zou werken voor de hele avond. Uiteindelijk is dat allemaal niet gebeurd en heb ik mijn avond besteed bij Jennifer en Kenny. Het was een gekke avond maar ik heb wel enorm genoten en ik vind het gigantisch leuk om tijd met deze mensen te besteden. Ik had het naar mijn zin maar het was ook wel vermoeiend. Ik moet namelijk nog steeds moeite doen om met mensen te communiceren en niet verkeerd in schatten van wat hun verwachten. Het gaat nog even wat worden maar ik ga me best doen om eraan te werken.

Zaterdagochtend ben ik op tijd opgestaan en de auto ingestapt. Het was namelijk bijna tijd om naar de bijeenkomst te gaan. En dit gaat dan ook de eerste stap worden waar ik goed met de jongens ga overleggen wat er moet gebeuren want we kunnen niet veel doen in een week. Dus laten zoveel mogelijk overleggen wat nog wel kan. Ik werd weer opgehaald bij mijn trouwe vriend Diego die me de afgelopen weken mij altijd voorzien heeft van een lift naar de activiteiten die wij samendeden. Na een half uur hebben gereden kwamen aan bij de universiteit. Het enige wat we eigenlijk moesten doen was langs komen om er zeker van te zijn dat we deelnamen. Ik heb van de situatie gebruik gemaakt sinds iedereen bij elkaar was en heb zeker wat belangrijke punten besproken wat nodig was voor het afmaken van de game. Het is een leuke game waar wij ervoor moeten zorgen dat je met een auto door drie verschillende levels moet rijden. Elk level moest je dan in een tijd halen. Hoe langer je deed over de levels hoe slechter je tijd dus je doel was dan ook om zo snel mogelijk alles te halen. Het was geen makkelijk opdracht om te doen want het coderen voor de ringen waar je dan doorheen moest gaan rijden voor het halen van dat punt was niet makkelijk en we kwamen nog vaak genoeg problemen tegen die verbetering nodig hadden. Het was ook zo dat niet iedereen al zijn werk gedaan had in de afgelopen 3 weken die we hadden en 2 moesten zelfs er nog mee beginnen. Ik ben dan ook echt niet blij geweest met hun inzet en had gehoopt dat ze toch een beetje meer serieus eraan had gewerkt. Laten we er maar wat van maken van wat we hebben misschien komen we toch nog ergens. Nadat we hadden ingeschreven en samen hebben overlegd wat iedereen ging doen was het tijd om terug naar huis te gaan. En wat ik deed toen ik thuis was en je raad het nooit maak ik ging veder werken aan de game. Ik moest nog een paar dingetjes maken voordat ik helemaal klaar was. Uiteindelijk heeft dit zeker zes uur geduurd om alles af te maken en was het tegen acht uur ‘s avonds toen ik klaar was. Maar omdat ik klaar was kon ik zondag naar mij gast oma gaan want ze had nog iets te goed van me. Ik ging die avond een film kijken en daarna een goede nachtrust beginnen. Ik had mijn slaap wel nodig als ik morgen het dak moest gaan repareren.

Ik kon zondag lekker uitslapen sinds de familie altijd om negen uur naar de kerk vertrekt. Ik heb lekker een ontbijtje gemaakt en mijn laptop opgestart om aan de game te werken terwijl ik mijn ei aan het eten was. Rond het middaguur werd ik opgehaald door oma. Het werd tijd om haar dak te repareren. Ik had voor de lentevakantie haar beloofd om het dak te repareren daarvoor heb ik een voorschot van vijftig dollar gekregen. Ik moest dus aan mijn belofte houden anders kon ik leuk vijftig euro gaan betalen. Ik heb wat uitleg gekregen over hoe andere mensen het voor haar deden en ik zelf ook kon opzoeken wat het beste was. Nu was het zo dat we beide dachten dat een deel van het dak helemaal weg was. Dat bleek gewoon roest te zijn van een oude airconditioner die er normaal stond. Na een beetje zoeken vond ik de juiste plek waar duidelijk wel een paar dakpannen weg waren. Nu zijn deze daken niet gelegd met de gebruikelijke gebakkenstenen dakpannen maar eigenlijk gewoon soort van rubberen matten die je onder elkaar kan steken. Het is een systeem die je snapt als je het ziet. En ik moet zeggen het was niet moeilijk werk. Het was gewoon veel. Ik heb zeker wel 3 uur op het dak gelegen om alle dakpannen in de juiste plek te timmeren en dan alles in te smeren met teer zodat ze waterdicht waren. Toen ik klaar was heb ik nog even alle bladeren en andere dingetjes van het dag afgeveegd. Het was blijkbaar nodig om het een beetje schoner te hebben. Het was meer een daad uit liefde om haar te helpen dan dat het nodig was. Nadat ik beneden was kwam ik erachter dat een van mijn goeie grijze broek een paar teer vlekken had. Wat het leuke eraan is dat je teer niet zo makkelijk schoon kan krijgen en daardoor dus een klein probleempje veroorzaakte. Ik heb wel geluk gehad dat Erika een soort sop had die tegen teer werkt. Ik heb mijn broek wel 3 keer in het sop gezet en gewassen. Het is nu een soort van weg met alleen maar een paar kleine zwarte vlekjes. Ik ben thuisgebracht bij oma en heb haar toen we thuiskwamen een zwarte pen gegeven zoals ze vroeg. Ze moest wel alweer vroeg waardoor ik dus achterbleef. Geen probleem, ik heb mijn overige huiswerk erbij gepakt en daaraan gewerkt.

Het is aan het einde van de week en ik moet zeggen dat ik wel even moet wennen om weer terug zijn. Het was natuurlijk veel prettiger toen ik bij mijn tante was omdat we daar heel rustig hadden. Ik ben wel weer blij dat ik mijn vrienden kan zijn. Het is toch wel iets wat je hebt opgebouwd over de maanden dat je in Amerika ben geweest. Dat brengt je een soort band met El Paso dat je normaal niet zo snel krijgt. Ik ben blij dat ik dit allemaal kon doen. En er zijn nog genoeg dingen in het vooruitzicht om aan te werken dus we zijn voorlopig nog niet klaar. Het enige wat het wel is dat we ik nog maar twee maanden heb en dat is niet veel meer. Ik ga toch nog het beste van maken. In mijn volgende blog ga ik over mijn Gamedesignwedstrijd hebben. Ik spreek je in de volgende blog.

Geschreven door Tyas.amerika