Hey mensen wen welkom bij een nieuwe blog. Dit gaat een niet zo’n lange zijn omdat ik graag een blog in het thema van de lente vakantie wil gaan doen en omdat ik al zondag middag heb ik maar vier dagen over te praten in plaats van zes. Maar goed het einde van de TSA club komt eraan en we hebben na de vakantie dan nog maar twee weken tot de competitie dus ben ik deze week elke dag thuis gekomen om aan de game te werken. Maar donderdag was een andere dag. Laten we het daar eens over hebben.
Op donderdag ben ik met een schooluitje mee gegaan. Ja jongens, dit is mijn eerste velduitje. We gingen als Magnet centre (dat is het gebouw gericht op technologie en zorg. In dit gebouw hebben we alle spullen die nodig zijn voor alle naschoolse activiteiten.) ik representeerde als leider van de Robotics club de Robotics. Ik ben om tien uur naar het Magnet centre gelopen om alle spullen te kunnen pakken die we nodig hadden om te presenteren. Dat zijn dingen als de robot zelf en mijn laptop om de coding te presenteren en onze net ontwikkelde game die we natuurlijk gaan gebruiken voor de STEAMX competitie. Ik had ook nog Isaac uitgenodigd om mee te gaan maar omdat de auto al te vol zat en er geen lange jongen van 183 centimeter er in paste. We gingen op weg naar het vliegveld. Nou ja, we hebben een hotel naast het vliegveld waar nog wel eens zulke events werden gegeven en dan was dit wel een centrale plek om je dan je conferentie te hebben. We hebben snel alles opgezet om dan uiteindelijk na een half uur te gaan lunchen. De tijd ging namelijk erg snel en het was al weer half 1 en de tijd ging gewoon ongelofelijk snel. Als gewoonlijk hadden we als lunch dozen vol met pizza. We waren er zo zat van dat we tijdens het eten van de pizza over ander eten hadden als bijvoorbeeld ijs en andere lekkere toetjes. Na de lunch gingen we terug naar onze plek om dan alles weer op te ruimen en weer terug de auto in te gaan. Het ging ongelofelijk snel en we waren ruim op tijd om het laatste half uur van de derde periode te halen. Maar we moesten eerst de trip goed afronden door een ijsje te halen bij de cold stone en ik moet zeggen dat is een van de weinige lekkere Amerikaanse ijs is die ik gegeten heb. Natuurlijk Italiaans ijs is onmogelijk te verslaan en ik heb daarvan dan toch echt ongelofelijk lekkere smaken van mogen proberen. Ik heb hier een lekkere cookie dough ijs genomen en tijdens de laatste kilometer opgegeten.
In de avond ben ik weer naar de Youth group gegaan. We hebben lekker avond gegeten en de laatste voorbereidingen voor de reis naar Porto Rico. We hebben een paar lessen gehad over hoe het best mensen moeten behandelen. Daarna kwam een goede aanvulling en zijn we dus de wijken ingetrokken om voedsel te verzamelen om dan vervolgens die later te geven aan de armen. We maken hier altijd een wedstrijd van wie de meeste producten heeft. Natuurlijk word er niet helemaal eerlijk gespeeld en word er dan ook vaak noedels gekocht om de hoeveelheid omhoog te halen. Ik moet zeggen dat wij als groep het best wel goed gedaan hadden en we hadden zeker wel een heleboel en ook wij hadden een paar extra noedels gekocht om onze productie te boosten. Helaas zijn hebben we het toch net niet gered en zijn we maar tweede geworden. De nummer een kreeg een lekker een ijsje en wij zaten daar met 132 producten die wij in de opslag moesten opbergen. Ik ben wel blij dat we dit kunnen doen voor de armen. Het is ook fijn dat mensen graag iets willen geven om ons daarmee te helpen. Wij ,in Nederland, hebben natuurlijk voedselbanken om ze daarmee te helpen maar ik heb nog nooit gedaan in Nederland. Dus dat is weer een ander deel van de culture. Het enige wat we hebben gedaan is dat we eieren gingen ruilen voor iets met meer waarde. Het nadeel was dat we de producten houden en het niet gaven aan iemand die het wel nodig hadden. Het was niet zo dat we producten hadden die zij konden gebruiken maar het zou wel beter zijn. Na nog wat gekletst te hebbe zijn we terug naar huis gegaan.

Zaterdag was mijn laatste volledige dag in El Paso voordat ik naar Los Angels ging vliegen. Ik heb vandaag mijn koffer ingepakt die ik ging meenemen naar mijn tante. Ik was al helemaal klaar met inpakken toen ik werd gevraagd of ik met Kris mee wou gaan om haar te helpen Pyper de hond bij haar te introduceren. Pyper is een niet zo’n makkelijke hond en vind het soms moeilijk om dan ook goed contact te leggen met de andere honden. En omdat Pyper een goeie band met mij heeft vonden we de beste keuze om hem met mij mee te geven. Toen we aankwamen bij Kris huis heeft zij haar drie honden aan een lijn naar buiten gehaald terwijl ik met Pyper de omgeving gingen ontdekken ten slotte moest Pyper hier voor een hele week blijven. Toen Kris naar buiten kwam met de honden hebben we ze heel voorzichtig steeds met elkaar laten ontmoeten. Dit deden we tot het hele rondje af was en daarna liepen we naar binnen om ze ook daar op eigen terrein met elkaar te zijn. het lukte prima. Gelukkig want we zouden anders iemand anders regelen om voor Pyper zorgen. Daar hadden we niet echt zoveel zin in. Ik ben toen weer terug naar huis gegaan om daar de laatste puntjes op de I te zetten voor het inpakken. Ik heb er heel veel zin in en de familie gaat ook voor een weekje naar Phoenix om daar lekker uit te rusten dus dat betekend dat het hele huis leeg is voor een week.

Zoals ik al zei had ik niet al te veel te vertellen. Het was een korte week en de meeste dingen die te vertellen zijn, is over de lente vakantie. De volgende blog zou dan ook een beetje langer worden dan normaal. Ik ga namelijk zoveel mogelijk informatie erin doen als wat mogelijk is. Voorderest was deze week vooral bedoelt om naar de vakantie te werken en daar het enorm naar me zin te hebben. Iedereen gaat weg en zo ga ik dat ook. ik hoop dat iedereen die weg gaat in de vakantie het enorm naar hun zin hebben en voor de mensen thuis ik spreek jullie in de volgende blog.

Geschreven door Tyas.amerika