Hey mensen, welkom en dit word een nieuwe blog over mijn uitwisselingsjaar in Amerika. Ik had soms veel moeite met het zijn in Amerika. In dit gigantische land en stad waar ik leef is het soms moeilijk om in contact te blijven met iemand aan de andere kant van de stad. Of zelfs je eigen familie. Nu hebben zij zo hun eigen regels en relaties. Dat zijn van die dingen waar ik nog elke dag van leer. Maar dat is dan nog nooit zo duidelijk verteld als nu. Wat er gebeurde was dat ik op een ochtend me kamer uit kwam om me voor te bereiden voor school en een ontbijt te eten. Alles was normaal. Of nou ja in zekere zin dat Iggy niet naar school wou en dat ze geld nodig hadden om een jaarboek te kopen. Laten we zeggen dat Erika erg gestrestst was en dat ze geen tijd had om alles bij haarzelf te regelen. Nu was het voor mij bijna tijd om naar de bus te gaan en Erika vroeg mij of Gabe al wakker was. Ik reageerde bot af met de woorden of het mijn zaak was om er zeker te zijn dat hij op tijd wakker was. Toen had zij de vraag of ik wou dat ze me wakker maakte als ik me verslapen had. ik vertelde heel rustig dat ik het niet wou en dat het eerder een keuze was dan een foutje. En dat was ook zo voor Gabriel. Hij had heel bewust zijn wekker uitgezet wanneer die af ging. Vertel me dan niet dat het niet bewust was om het uit te zetten. Zij vond dat ik een zak was en maakte Gabriel gillend wakker. Rob probeerde de situatie nog uit te leggen. Maar ik luisterde al niet meer en ging de bus maar halen want anders moest ik met Erika in de zelfde bus zitten. Niet echt zin in. En dit kan gebeuren. Ik heb er ook geen erg in dat het gebeurde het maakt voor mij dan weer duidelijk hoe de relatie is in het gezin. Voor de rest had ik wel een prima week. Ik heb het ook besproken met Erika en Rob en nu zal ik hun vertellen of Gabe in bed ligt als ik eruit ja of nee. Hun regelen de rest.

Donderdag ben ik voor de eerste keer na een lange tijd naar de Youth group of Coronado Baptist church gegaan. De laatste keer was in het einde van januari toen deden we whoreship. Dit keer zijn we naar de ziekenhuizen gegaan om daar dan voor mensen te bidden die het moeilijk hebben. Maar eerst hebben we avond gegeten en hebben we samen een paar lessen uit de bijbel gedaan. Er waren ook wat voorbereidingen voor hun week weg naar Porto Rico. Ik kon meegaan als ik me had aangemeld in oktober toen ik nog naar de kerk ging. Nu wou ik liever naar me tante gaan en daar mijn tijd doorbrengen. Ik heb toch niet zoveel met de kerk en de bijbel. Ik zou beide goed moeten doen om dan echt mee te kunnen. Ik kan mezelf er niet overheen zetten om een van beide te doen en het tweede ook dat ik toch ook iets anders geloof dan wat hun doen. En daar is niks mee en ik respecteer dat maar ik ga nog niet zo ver als 7 dagen lang er mee geconfronteerd te worden. Ik heb ook heel veel plezier in de groep en ik word gerespecteerd in wat ik geloof. Het is een fijne omgeving en comfortabel dus ik ga zeker wel mijn best doen om er vaak naar toe te gaan. Maar goed we zijn dus na alle Bijbelverhalen en versnaperingen de auto ingestapt richting urgent care. Eenmaal aangekomen hebben we voor drie mensen gebeden en die waren blij met onze komst. Een van de mensen had een moeder die een hardaanval had en die daar voor een paar uur lag. Ze wisten niet of ze het ging overleven. We hebben voor hem in het speciaal gebeden en gehoopt dat ze snel beter ging worden. Het was al snel weer tijd om terug naar de kerk te gaan maar eerst nog even een tussenstop maken bij de Starbucks om een lekkere koffie te halen. We kwamen een heel dom boordje tegen als je hem van links naar rechts zou lezen en buiten stond een windmolen die werden geplaatst als geld automaat. We vonden het toch even leuk om daar een filmpje over te maken dat ik een windmolen zag. Ik ging helemaal door het dolle toen het werd gefilmd. Ik zag een “freaking windmill”. Niet het echte ding maar wel leuk dat zelfs in Amerika ze staan. Na hard gelachen te hebben zijn we weer terug gegaan. En ik heb het enorm naar me zin gehad. Een geslaagde dag.
Op vrijdag was het eindelijk zover voor de Marvel fans. Er kwam een nieuwe film uit en drie keer raden welke dat was… Captain Marvel. Hoe leuk, en ook nog in het openingsweekend. Ik ben samen met Nic en zijn gastvader naar Alamo cinema drafthouse gegaan. Ik ben hier een keer eerder geweest. Het was toen de verjaardag van mijn vroegere gastbroertje. Ik vond toen al een leuke bioscoop en nu ga ik nog een keer heen. En dit is niet een normale bioscoop. Het is een bioscoop die klein genoeg is om voor elk persoon in de bioscoop persoonlijk te dienen en toch word het nog steeds goed gevuld met mensen. Je kan hier dan ook lekker avondeten halen want omdat het zo klein is, is het makkelijker iedereen te bedienen. We zijn naar Captain Marvel gegaan en wat heb ik genoten van de film. Ik hoorde namelijk veel haat op het internet dat het een saaie en doelloze film was. Ik ben daar sterk tegen en ik heb er zeker meer van genoten dan een andere vergelijkbare film als Wonder Woman. De film heeft veel reverentie naar de negentigen jaren en ik vond de karakter opbouw sterk. Je werd in de film vaak genoeg van je stuk gebracht want je kon niemand meer vertrouwen. Ook vond ik Brie Larson en Samuel Jackson het samen geweldig gebracht hebben maar de film werd toch echt wel gestolen door de kat. Ik vind het een aanrader voor de gene die hem nog niet heeft gezien. Ik ben na de film nog even gaan hangen bij Nic voordat ik terug naar huis ging. ik moest namelijk volgende dag weer terug naar Western Tech.
Op zaterdag ochtend was het weer zo ver om aan onze game te gaan werken. Diego en ik hebben samen er al hard aan gewerkt. Maar dat moest ook want deze game moest af zijn op 5 april en we hebben echt niet meer dan een maand. Toen we daar aankwamen hebben we een bouwstenenformulier gekregen zodat we een beetje richtlijnen hebben hoe we onze game zou moeten maken. We hadden ook een paar mensen van UTEP lang om ons te helpen met programeer problemen. Wij hadden dat wel nodig want het was niet altijd makkelijk om iets in elkaar te zetten. Ik ben echt blij dat ik dit kan doen. In het einde van de middag heb ik Maria opgehaald van haar huis en daarna naar het verjaardagsfeestje van Olivia gegaan. En oh wat heb ik het naar mee zin gehad. We hebben veel mensen over de vloer gehad en we hebben weer leuke spellen gespeeld. Ik heb bijna de hele avond met Franciska en Lynn. De twee Duitse uitwisseling studenten. We hebben samen pizza gegeten en karaoke gezongen. We hebben een lekker koekentaart gegeten want blijk bestaat dat. En wee ebben gezongen en gekeken hoe Olivia twintig minuten lang allemaal cadeautjes aan het uitpakken was. We hebben het tot laat naar ons zin gehad. Maar ook aan deze verjaardag kwam snel een einde. En helaas kan ik er ook niet veel over vertellen. Veel dingen die we deden waren dingen die we wel vaker hebben gedaan. Ik heb het als gewoonlijk dan ook erg naar me zin gehad en het is altijd leuk om alle mensen dan weer terug te zien. Sommige zie je dan ook alleen tijdens zulke moment en dat is dan ook erg jammer. Maar begin van april hebben we hopelijk een nieuwe verjaardagsfeestje van Valeria.

Op zondag ging ik met het gezin mee naar de familie van Jinglin. Zij hadden daar hun maandelijkse koppel gesprekken over hoe je het beste moet leven samen zonder problemen te veroorzaken in de familie. Wij als kinderen konden dan wat gaan eten en spelletjes spelen. Dat was dan tot in het begin van de middag. Ik was nog van plan om rond twee uur naar een andere verjaardag te gaan van Vinnie, een Braziliaanse uitwisseling student, maar omdat we zo lang bij de andere familie zijn gebleven kon dat helaas niet doorgaan. We zijn uiteindelijk zelf om twee uur naar huis gereden en naar een korte discussie ben ik uiteindelijk gewoon gaan werken aan de game die af moet zijn aan de begin van de maand. ik heb het wel erg naar me zin gehad. Het was weer leuk om Jinglin te zien na zo’n lange tijd. Ik vind het altijd wel gezellig met haar en vind het jammer dat ik niet met haar in een gezin kan wonen. Ik heb wel altijd naar me zin met mijn familie maar het is ook wel fijn om iemand te hebben die in het zelfde schuitje zit.
Nog een week voordat ik naar Los Angels ga. Ik heb er zo veel zin in om mijn tante en oom te zien. We hebben het er al een beetje over gehad wat we gaan doen maar grotendeels is toch nog een verassing. Ik heb ook van deze week weer genoten maar ik ben wel aan een vakantie toe. Een extra goeie vakantie nu ik een keer naar mijn eigen familie ga in plaats van nog meer onbekende mensen te ontmoeten. Ook is deze week niet helemaal gelopen als ik in gedachte had maar dat is voor de rest prima ik moet leren dat ik niet altijd aan alles kan meedoen. Ik ga snel door deze week heen zodat ik hopelijk zo snel mogelijk over mijn ervaringen in Los Angels kan vertellen. Dank je voor het lezen en spreek je in de volgende blog.

Geschreven door Tyas.amerika