Hey mensen en dit is een nieuwe lange blog. Ik ga in deze blog het hebben over mijn reis naar Californië. Ik neem in deze reis een bezoekje bij mijn bloedeigen tante en haar man. Dit gaat dan ook een lange blog worden omdat ik alles in wil zetten wat ik me kan herinneren. Ik vind dit belangrijk voor mijzelf zodat ik later als ik weer wil terugdenken aan deze tijd dat ik me blog kan lezen en toch denken aan deze goeie tijd. Ik heb namelijk zoveel naar mijn zin had dat ik het liefst nog een week zou willen blijven maar helaas is dat niet gebeurt omdat ik ook weer terug naar El Paso moest. Laten we maar snel beginnen met de week als dit toch al een lange blog wordt.
Op zondag werd ik door Kris naar het vliegveld gebracht. Thuis was het een chaos en alles werd opgeruimd voordat we vertrokken wat in mijn perspectief best nutteloos was omdat we toch een week waren. Ik was blij dat ik voor een week uit de drukte kon. Tijdens was er niet veel bijzonder gebeurd behalve dan dat de reis korter was dan verwacht waardoor ik even op Elfried moest wachten voordat ik opgehaald kon worden. Maar dat was geen probleem. En wat een onthaal, geweldig om mijn oom en tante te zien in hun eigen huis. Hun huis is net zo groot als de van de familie Morron waar ik de afgelopen zes maanden heb verbleven. Alleen het huis is natuurlijk anders ingedeeld. Er waren heel veel meer planten dan in de woestijn waar ik in woon. Ze hadden ook twee honden die echt geweldig waren. Ze waren groot en ook erg speels. Hun huis was geweldig voor de honden om in te wonen. Ze hadden een mooie groene tuin met mooie planten en bloemen. Ik vind het jammer dat ik daar niet langer mijn tijd in heb besteed. Het liet me denken aan mijn tuin in Schiedam die ik ook echt wel mis omdat het zo’n fijne en rustige plek is om in te zijn. Het huis was zelf erg aan het veranderen. Er waren vele verbouwingen die werden voordat het huis zou worden verkocht. Het enige kamers wat al klaar waren zijn de woonkamer, keuken, workshop, twee badkamers, Thomas slaapkamer en mijn eigen gasten slaapkamer waar ik sliep voor drie hele nachten. Toen ik aankwam in California was het zo’n vijfentwintig graden maar toen ik het huis inliep was het een stuk aangenamer dan toen we nog buiten stonden. En wat een fijne plek om te wonen. Ik zou er willen wonen alleen zijn er een paar dingetjes waardoor het niet kan. Toen we binnen kwamen is Thomas gelijk begonnen met de het avond eten. Ik kon hierdoor mijn koffer uitpakken en met Elfried naar de winkel gaan om nog wat kleine boodschappen te halen. Soms schaam ik me wel ik kan nog wel een moeilijk zijn in het eten van bepaalde groenten of vis. Ik praat graag over hoe je gezonder kan eten en wat het beste is voor je om te doen maar ik ben zelf zo hypocritisch dat ik een groot aantal niet eet om bepaalde omstandigheden. Nu had mijn lieve tante een lekker avondeten geregeld met vis en veel groenten en ik met mijn hoofd zeggen dat ik bepaalde dingen niet echt mijn favoriet zijn om te eten. Ik moest eigenlijk erg dankbaar zijn voor mijn tante en zeggen dat ik het allemaal lekker vind wat ik had al gauw spijt van dat ik het zei. Ik heb toch nog een goed avond gehad en wel genoten van het avondeten dat werd geserveerd. En we hebben zo onze afspraken gemaakt met het avond eten dat het allemaal naar ons zin is. Ik ben heel blij dat ik deze week bij mijn tante kon besteden. Beter dan een week lang niks doen in Phoenix. Ik heb namelijk er erg veel zin in en ik weet dan ook al wat we gaan doen en ik wil daar zo graag over vertellen. Ik voel me zo comfortabel met mijn tante en oom. Ze zijn geweldige mensen en snappen leven om een niveau dat ik respecteer en bewonder. Ik wil graag nog meer van hun leren. Ze zijn slimmen mensen en zijn redelijk goed op een goed pad gebleven die ze beide prettig vinden. Ik ga tijdens deze blog er dan ook nog meer vertellen over mensen die ik ontmoet en waarmee ik het leuk vind om dingen van te leren. Dus blijf lezen.

Maandag was nog rust dag. Elfried en Thomas moesten nog wat ringen afmaken die ze gingen meenemen naar de show in Tucson. Mijn tante doet deze zaak al voormeer dan twintig jaar en heeft er dan ook elke dag erg naar haar zin om het doen. En het speciale aan deze oorbellen is dat ze geen gaten nodig hebben. Je kan ze zo in je oor hangen en geen pijn te lijden. Ik zal een linkje in het einde van de blog doen waar je kan zien wat ze allemaal doen. En schrik niet ze lijken groter in het oor dan als ze er echt in hangen. Ik vind het mooie oorbellen en een leuke zaak om zo te doen. Je bent namelijk continue bezig om met mensen te praten en hun te helpen. Je moet ze laten snappen dat het niet zomaar een oorbel is en dat er dan ook een reden is voor het prijskaartje. Het zijn namelijk allemaal handgemaakte oorbellen van goud en zilver en ze origineel ontworpen bij mijn tante. Ze besteden hier uren per dag in om ze te maken en verkopen. Het is niet zomaar een oorbel. Omdat het een rust dag was kon ik redelijk uitslapen en wat kleine dingetjes voor school zodat ik die niet voor de rest van de vakantie hoef te doen. Ik had tijdens het ontbijt voor het eerst na een lange tijd weer eens melk gedronken en echte pindakaas op mijn bagel gedaan. Ik voel me nu zo Nederlands maar oh, wat heb ik dat gemist. Ik kon geen melk drinken in zo’n grote familie hun zien melk niet als drinken omdat het dan een te duur drankje wordt om voor acht kinderen melk te kopen en dat in grote hoeveelheden. Ik heb ook geen pindakaas met de pinda’s erin voor een lange tijd niet gegeten. Ik weet niet maar ik had waarschijnlijk betere dingen om te eten en ook dat ik in de ochtend vaak yoghurt met fruit eet vond ik het wel fijn om eens afwisseling te hebben. En oh, wat was de combinatie lekker, ik heb in lange tijd nog niet zo genoten van een simpel ontbijt. Als ik er zo aan terug denk mis ik het wel weer om een goede glas met melk en een bagel met pindakaas of Nutella te eten want ook dit product was te duur om voor een grote groep te kopen. Uiteindelijk na alles gedaan te hebben voor school ben ik maar begonnen met films te kijken. Thomas had namelijk de avond ervoor zijn collectie van films laten zien en ik heb in de ochtend er nog even goed er doorheen gespit in de hoop dat ik nog een paar goeie films ertussen vond die ik nog graag wou zien of gewoon nog een keer kijken voor de nostalgie. Ik heb uiteindelijk vijftien films met Thomas uitgekozen en ik wis nu al zeker dat ik niet alle films kon bekijken in een week. Ik heb wel me best gedaan maar het heeft niet geholpen. Maar voor het goede begin ben ik begonnen met “hitchhiker ’s guide to the galaxy”. Ik weet dat hier ook een boek van is en dat mijn goede vrienden Thomas en Hugo samen het boek hebben gelezen. Ik was geïnteresseerd bij hun verhalen en wou graag weten waar ze over hadden. En ik heb van de film erg genoten. Het is een film met veel detail en een gek verhaal maar veel uitleg met wat er gebeurd. Ik denk dat het boek het iets beter kan maar toch heb ik het naar mijn zin gehad. De tweede film startte kort erna. Het was een Sherlock film met Robert downy jr. ik heb zoveel verschillende types Sherlock gekeken dat ik het verhaal wel een beetje ken. Natuurlijk wordt het weer eens anders gerepresenteerd en dat maakt het dan ook leuk om het voor een derde keer dezelfde karakter gespeeld zien worden. Natuurlijk is dit ook een leuke easter egg omdat Robert downy jr. Iron man speelt in de Marvel films en de andere Sherlock die erg bekend is en die gespeeld is door Benedict Cumberbatch die weer speelt Docter Strange speelt in een andere Marvel movie. Zij zijn de twee grootste egoïstische karakters in de Marvel universum en spelen samen Sherlock. Wat een connectie. Maar de film zelf was erg leuk en als ik het goed heb was dit de derde in de filmserie. Ik vond het leuk dat het in het speelde in het oude tijdperk. Zeg maar de negentiende eeuw en dat de andere Sherlocks die ik gezien heb allemaal erg modern waren en daardoor in deze tijdperk je meer oude trucen kon zien hoe Sherlock met zijn kunsten misdaden kon oplossen. Robert speelde het goed en ik ga ook zeker de andere twee kijken want ik vind Sherlock een erg leuk verhaal om te zien en lezen. Maar om eerlijk te zijn elke politieserie vind ik wel leuk zolang ze niet in herhaling vallen. Ik ben na de film samen met Thomas voor de tweede keer met de honden gaan lopen. Ik had het ook zondag gedaan om de buurt te ontdekken en om Thomas een beetje te leren kennen. En dat was leuk dus ik heb toen ook voor een tweede keer gedaan. Ik vind de buurt erg lijken om wijken die je ziet in films en dat is ook logisch want Hollywood is in Los Angels en dan wil je gewoon wijk hebben. Als filmproducent wil je niet naar de andere kant van het land filmen als er genoeg wijken zijn in Los Angels (behalve als je verhaal daar plaats vindt, maar ook dat is logisch). Ik heb zelf ook Thomas beter leren kennen en ik heb daar dan ook erg van genoten omdat we allebei een heel bewogen leven al hebben gehad met natuurlijk dat hij wel wat meer ervaring heeft maar ook een uitwisseling student is geweest in Nederland en daardoor ook een leuk gesprek konden beginnen. De honden zijn ook erg aardig om mee om te gaan en zijn erg braaf maar soms nog wel eens koppig maar als je ze een snoepje geeft dan gaan ze overal naar toe. Eenmaal thuisgekomen is Thomas begonnen om het avond eten klaar te maken en ik heb mijn film afgekeken. Ik heb wel continue gevraagd of ik iets voor hun kon betekenen want ik voelde daar een soort van nood voor omdat ik dat voor de afgelopen 8 maanden gedaan heb bij mijn gastgezinnen in de form van klusjes. Maar omdat ik gast was werd ik behandeld als een gast en hoefde ik dan ook helemaal niks te doen. Ik ben toen maar achteruit gezeten en met Elfried gepraat en het rest van het huis bewonderd. Natuurlijk was dit allemaal na het kleine beetje film dat ik had gezien. Ik vond voornamelijk de werkplaats een erg interessante plaats om te zijn. Dit is een erg persoonlijke plek voor Elfried omdat zij het meeste van haar tijd erin besteed. Ze heeft allemaal foto’s hangen van familie en vrienden en lieve kaarten die haar zijn gestuurd. Ik vond alle foto’s zo leuk om te zien want het liet me herinneren naar huis en mijn eigen familie en vrienden en hoe leuke tijd wij hadden. Naast de hele interestante foto’s werd mijn aandacht ook getrokken naar alle verschillende gereedschappen die werden gebruikt voor het maken van allerlei verschillende oorbellen. Je moest eens zien. En ik vond het dan ook wel jammer dat ik daar geen foto van had of op een of andere manier het allemaal had gevlogd. En om eerlijk te zijn was de hele week een leuke optie om te vloggen in plaats van dit nu allemaal op papier neer te zetten. Maar hopelijk komt er nog een optie om het te doen zodat ik dat dan kan filmen en uploaden want een foto is soms niet genoeg. Het avondeten was klaar en we kwamen allemaal aan tafel. We hebben nog even de week besproken en wat we allemaal van plan waren om te doen. Het bleek een druk maar erg leuk programma te zijn. Hopelijk krijg ik niet het gevoel dat het allemaal veel te snel zou gaan want dat zou erg jammer zijn. Het avondeten was erg lekker en ik heb weer eens goed groenten gegeten. Ik begin het toch ergens wel een beetje lekkerder te vinden dan ik voorheen deed. Ik bedank mijn tante en oom nog een keer voor alle keren dat ze voor me hebben gekookt want het was zoveel beter dan elk eten dat ik heb gekregen de afgelopen 8 maanden en ik heb het dan ook erg gemist. We ronden de avond af met het kijken naar een derde film. Dit keer was het de “sound of music” een echte klassieker in de musicals. Thomas en Elfried moesten beiden nog een paar oorbellen afmaken voordat zij ook aanschoven. Maar ook deze film was erg leuk om te zien. Ik ben dan ook blij dat ik hem gezien heb. Het is een klassieker waar veel mensen over praten en dat snap ik nu ook wel. Het is een leuke en speelse film met goede muziek. Ik heb nu ook de digitale versie van de film zodat ik waar ik ook ben de film altijd kan zien. De acteurs waren voor die tijd dan ook erg goed en de film was leuk in elkaar gezet. Ik ben echt blij dat ik hem kon zien. Nu hoef ik alleen nog maar Greace te zien om alle populaire Musical films gezien te hebben. Maar die staat ook op mijn lijstje. Het was wel laat geworden omdat de film blijkbaar iets meer dan drie uur duurde. Maar ik heb geen spijt het was een leuke film. Ik heb ook erg genoten van deze dag en ik vind het dan ook erg leuk om tijd met mijn oom en tante te besteden. Het is gewoon jammer dat het maar voor een week kan. Ik weet wel zeker dat ik in de toekomst nog een keer langs ga.

Dinsdag was het een dag van een grote activiteit. Dit was dan ook de enige waar ik vanaf wist toen we eerder aan de telefoon hadden over wat we konden gaan doen als activiteiten. Ik stond dit keer vroeg op om naar Disneyland Los Angels te gaan. Ik heb weer eens mijn lekkere simpele ontbijt gegeten waar ik toch echt wel even van genoot. Uiteindelijk zijn Thomas en ik de auto ingestapt om ernaartoe te gaan. Helaas kon Elfried niet meegaan omdat ze nog een paar extra oorbellen moest afmaken en omdat het dan nog wat duurder ging worden en dat wouden we ook niet weer. Eenmaal in het park hebben we eerst een fastpass gekocht en hiermee kan je in vijf minuten in een attractie konden gaan in plaats van misschien zestig minuten. Het enige nadeel is dat je in een bepaalde tijdzone zit en dat je maar een bepaald aantal kan krijgen elke paar uur. Toch hebben we ons best gedaan om het maximale eruit te halen om er met deze pas vier keer sneller de lijn in konden gaan. Maar goed we zijn de eerste attractie in gegaan. En je raad het nooit maar we het was de trein die een rondje rondom het hele park deed en die een paar stoppen had voor mensen die bij een ander deel erin wouden of omdat ze daaruit waren. Wij waren naar een paar foto’s het ook zat en stapte uit bij het hoofd van het park. Ik had tijdens de treinreis de kaarten om sneller naar een attractie te gaan opgezet. En om het even te proberen hebben we als eerste attractie It’s a small world gedaan. En oh wat was dat leuk. Echt wel een ervaring om als twee volwassen mannen zo kinderlijk naar ons zin te hebben. Na deze attractie had ik wel de smaak te pakken om nog meer van deze pass gebruik te maken dus de eerstvolgende attractie die op het lijstje stond om te doen was de bobslee mountain. Maar omdat er allemaal tijdzones waren moesten wij wachten tot de het onze tijdzone was voordat we erin konden gaan. Dus we hebben besloten om eerst een paar anderen te doen voordat we daarin te gaan. De volgende die dichtbij was “Finding Nemo submariene voyage”. Deze keer konden we geen fastpass gebruiken om snel door de lijn heen te komen. Het maakte niet heel veel uit en het was ook wel eens fijn om gewoon als vanouds te wachten voor een attractie. We praten over van alles en nog wat en we vonden het gezellig. Thomas had veel verhalen te vertellen over hoe het was voor hem toen hij daar voor het laatst was en hoeveel Disney veranderd is. Blijkbaar was het niet zoals het toen was. Volgens hem waren er veel meer attracties en als er een attractie was waar hij al een keer eerder in is gegaan was die vaak al veranderd. Zoals Finding Nemo was het niet zoals het vroeger. Ik vond het erg vermakelijk en ik kon me zeker wel bedenken dat kleine kinderen het ongelofelijk naar hun zin zouden hebben. Maar voor Thomas was het een mindere attractie omdat het niet meer zo was als toen het was. Veel van de dingen was al gedigitaliseerd en daardoor werd het verhaal ook een beetje anders verteld. Het was al snel rond het middaguur en we hadden samen best wel zin in om iets te eten. We hebben bewust geen eten meegenomen van huis want we wouden graag iets eten van Disney en dit was dan ook helemaal niet erg ook al was het eten in het park sterk over de normale prijs. We gingen naar het avontuur zone om daar een restaurant te zoeken. Al snel hadden we een gevonden die er wel interessant uit zag. We kozen beide als Amerikanen voor een grote burger met patat. We hebben er enorm van genoten. We hebben misschien wel de hoofdprijs voor betaald maar het was toch wel een zeer redelijke burger maar wat kan je verkeerd doen aan een burger? Na het eten zijn we naar de volgende attractie gegaan. En omdat ik van tevoren al fastpass had geregeld voor thunder mountain konden we daar omheen plannen. We waren in het ruig rijk en daar kon je bijvoorbeeld naar een piraten eiland gaan. Dus dat is dan ook wat we deden. We gingen in de rij staan om naar de andere kant te komen. Terwijl we aan het wachten waren hadden we het over een belangrijke boot die naast de wachtplaats van het vlot stond. Dit schip was gebruikt om inspiratie te krijgen voor het schip van Peter Pan’s Kapitein haak. Dit was erg interessante informatie en konden we dan ook zeker linken aan het piraten eiland aan de andere kant van het meer. Al gauw kwam het vlot en konden opstappen om dan op het eiland wat grotten en dat soort dingen te bezoeken. Op het eiland had je leuke activiteiten om te doen. Dingen zoals in een grot in te gaan, op een berg goud te liggen, in een boomhut te gaan en gewoon lekker rond het eiland lopen en kijken hoe de andere mensen aan de andere kant als kippen zonder kop rond aan het rennen waren. We hebben hier even de kans gehad om tot rust te komen en wat leuke foto’s te nemen. We waren onderhanden wel klaar op het eiland maar het leek een eeuwigheid voordat we de Thunder mountain in konden gaan met de fastpass. Dus we kozen als volgende attractie de “haunted mansion”. We vonden het niet heel erg om te wachten want we waren in een half uur alweer binnen. We hadden een goeie dag gekozen om naar Disney te gaan. Het was namelijk nog niet heel druk en de vakantie van California begon pas volgende week. Hierdoor waren de rijen vrij kort en kon je redelijk over lopen zonder op je voeten getrapt te worden. Volgens Thomas was de Mansion ook erg veranderd. Er waren veel schrikmomenten eraan toegevoegd of juist verwijderd. Ik had weer eens geen idee maar ik vond het een leuke attractie waar je niet al te angstig van werd (misschien als ik klein was zou ik het wat enger vinden) maar ik heb me wel zeker vermaakt. Het was eindelijk zo ver om de Thunder mountain in te gaan. We waren in de rij voor maar 5 minuten voordat we dan ook echt de achtbaan in konden. Oh wat heb ik deze attractie gemist. Ik kan me nog herinneren toen mijn vader 50 jaar werd dat we voor twee dagen naar Disney gingen. Onze favoriete attractie tijdens die reis. Ik ging later nog een keer naar Disney maar helaas was hij toen nog in onderhoud. Ik heb enorm genoten en vond het dan ook jammer dat het snel ging. We moesten nu een keuze maken wat we als volgende attractie gingen doen. En omdat we het niet echt wisten zijn we een beetje gaan rondlopen en wat dingetjes hier en daar gekocht. We waren op de Hoofdstraat waar je allemaal kleine winkeltjes had waar je verschillende duren dingen kon kopen. Het blijft Disney en dan blijven dingen niet goedkoop. Ik had voordat ik op vakantie beloofd aan mijn gast oma een zwarte pen van California me te nemen. Ik heb het perfecte drie paar pennen gevonden. Maar waarom moeten ze zo duur zijn? Ik heb er wek 20 dollar voor betaald. Voor 3 pennen. Maar goed het is voor een goed doel. Allemaal om mijn gast oma blij te maken en misschien ook wel iemand anders die ik heel erg mag. Omdat ik er toch was en ik niet het gevoel dat ik gauw ergens anders iets leuk ging vinden, ben ik gaan kijken voor een van mijn beste vrienden een leuk verjaardagscadeau. Dit was natuurlijk niet een makkelijke opgaven maar omdat ik wel wis dat ze een T-shirt leuk zou vinden heb ik zo mijn keuze gemaakt op een van de T-shirts die ze hadden van Mickey en Minnie Mouse. Helaas hadden ze het niet in haar maat en moest ik dus veder op zoek naar een ander cadeau. Ik vond het zelf wel jammer dat het zo was en dus niet iets leuk kon meenemen voor haar. Ik hoop dat ik nog wel iets kan vinden. Terwijl ik aan het rond kijken was tussen de T-shirts is Thomas naar de winkel gegaan waar ze allemaal pin’s hadden. Je weet wel die dingen die je bijvoorbeeld die je op je pak kan doen. Nu was er een die heel leuk was. Ik kwam net de winkel binnen lopen toen Thomas bij de star wars thema pin’s stond. Zijn oog viel op een bijzondere variant van een stormtrooper. Deze stormtrooper hield een pistool vast met een vlag eruit hangen waarop op stond: “pew”. Thomas en ik kwamen niet meer bij van het lachen want in ons hoofd hoorden we het geluid van zo’n wapen maken maar dan met de woorden. Het ding was dat het perfect klopte met wat de tekst zei dus we waren daarbij zo van ons stuk gebracht dat we het erg hilarisch vonden. Helaas hebben we die ook niet gekocht want wie gaat er nou twaalf dollar betalen voor een kleine pin. Na alle winkels hebben bezocht zijn we uiteindelijk doorgelopen naar de Autopia attractie. En oh wat hebben we hier ook naar ons zin gehad. We waren er echt in een melige bui en konden maar niet serieus zijn. We hebben het zo erg naar ons zin gehad in de auto. Ik was de bestuurder maar ik zeg je die dingen zijn niet te besturen. Ik ging heen er weer in de wagen. Ook al waren er misschien wel tracks uitgelegd die we moesten volgen, ik kon maar niet op een lijn blijven. Ik denk echt dat Thomas mij voor gek heeft verklaard. Laten we het zo zeggen we hebben het gewoon enorm naar ons zin gehad ook al waren we niet serieus soms helpt dat met de spanning. Helaas was deze attractie ook niet al te lang terwijl je wel lang in de rij staat om het te doen. Toen we eruit kwamen was het ergens laat in de middag en onze begon weer op te komen. We besloten om het hele park af te gaan om niet iets te zoeken om te eten als tussendoor. We zijn uiteindelijk in het Mickey mouse paradijs gekomen waar we beiden een lekker ijsje kochten om op te eten. Nu wisten we beiden ook wel dat we ijs thuis hadden staan die nog op moest voordat we de volgende dag naar Tucson gingen rijden. Ach wat maakt het uit. We zijn beide grote liefhebbers van ijs en wisten dan ook wel dat het ijs thuis ook nog op ging. Na het ijs op was hadden we samen besloten om nog twee attracties te doen. We waren namelijk erg moe en hadden we zin om naar huis te gaan en een film te kijken. We liepen dit keer naar het huis van Tarzan. En oh wat hebben we ook dit keer weer eens gelachen. Ze hadden in de boom van Tarzans huis een baby mandje handen. Hierin zou dan baby Tarzan in moeten liggen na de crash van het vliegtuig van de ouders. Nu was er iets speciaals aan de audio die continue werd afgespeeld. Je kent wel het normale gehuil van een baby. Alleen dit was niet zomaar een gehuil. Het huilen werd langzaam het gegil van een aap en dat was een van de kleine details waar wij weer eens om moesten lachen. Een of andere manier vinden Thomas en ik het erg leuk om op die kleine details te letten. En dat maakt het dan ook leuk om te doen. Anders is het eentonig. Na het tarzan jungle huis zijn we naar onze laatste attractie gegaan. We sloten onze dag af met Pirates of the Caribbean. Nu hadden we het over iets anders. Normaal hadden we het over films en verleden herinneringen en het veranderde attracties maar omdat het erg zonnig was in de rij naar de attractie hadden we beide onze hoed en zonnebril op. Maar die is niet zomaar een hoed. Het was zo’n cowboyhoed die natuurlijk heel erg populair in California en Texas zijn. Ik wou in het begin toen ik naar Texas ging zo’n hoed kopen maar ik had altijd het probleem dat ze of te duur waren of dat ze me niet leuk stonden. Nu wis ik dat Thomas een had tijdens zijn tijd in Nederland toen hij is een keer op bezoek kwam. Ik droeg die hoed toen een keer om uit te proberen en ik vond hem wel erg leuk staan. Nu was het die keer de intentie van Thomas om die hoed voor mij achter te laten. Helaas had hij hem toen al mee genomen voordat hij eraan dacht om achter laten. Nu twee jaar later had hij een tweede kans om dat te doen. En drie keer raden wat ik die dag droeg ? ja hoor het was de hoed. Ik was er erg blij mee en droeg hem dan ook overal. Hij vertelde mij dat hij dit wou doen toen we aan het wachten waren en ik vond dat erg gaaf om te horen. Ik was er dan ook erg blij mee en bedankte Thomas er erg hartelijk mee. De rij ging hierdoor een stuk sneller en voor ik het wis stond ik al binnen. Nu was deze attractie een beetje het zelfde als de fata morgana in de Efteling maar dan in het thema van Pirates of the Caribbean. Het was een prima afsluiter van een dagje Disney met zo’n rustige rit aan het einde. We liepen richting de uitgang van het park en omdat ik mijn hoop nog niet had opgegeven, ben ik voordat we naar buiten zijn gelopen even gaan kijken of de T-shirts waren bijgevuld. Ik was die dag een gelukkige jongen en kon het T-shirt in de juiste maat vinden en zonder twijfel heb ik hem gekocht. Nu was het wel tijd om dan echt naar huis te gaan.
Thuis hebben we Elfried verteld over onze avonturen en hebben we lekkere lasagne gegeten. Ik bedankte beiden nog even heel erg dat ik dit allemaal kon doen. We hebben toen afgesproken hoe laat we de volgende ochtend wakker werden en wanneer we vertrokken. Nu hadden we alles besproken en konden we lekker achteruit zitten met een lekkere grote kom ijs met cookie dough erin. Thomas en ik kozen samen om Edward Scissorhands te kijken. Het toch wel een leuke film om te zien en dan blijf je ook een soort van in het thema van Disney. Ik vind de Tim Burton altijd al een goede filmproducent en vind dan ook bijna al zijn films geweldig om te kijken. Deze film is geen verschil. Zijn kleuren contrasten waren weer eens scherp en simpel. Ook het verhaal vertellen was een goed gedaan. Ik vond het een smacht om er naar te kijken. Ik heb deze ook op mijn lijstje van goeie films om nog een keer te zien gezet. De film was over en het werd dan ook voor iedereen tijd om naar bed te gaan. Ik was er wel aan toe. Ik bedoel dat ik misschien wel lekker heb uitgeslapen op maandag maar na zo’n dag rondlopen en allemaal nieuwe ervaringen binnen te krijgen maakt je dat wel weer lekker moe. Dus tijd om naar bed te gaan want de volgende morgen moesten we vroeg weg.

Ik ga hier even stoppen met mijn blog. Ik merk dat ik lang niet alles kan vertellen in een blog. Of je moet een heel boek gaan lezen met een blog. Ik heb daarom besloten om deze blog in tweeën te splitsen. Dit was mijn tijd in Los Angels en nu ging ik richting Tucson waar ik meer avonturen ging beleven. Ik sluit hierbij af ik spreek jullie in de volgende blog. Bye

Geschreven door Tyas.amerika