Pokupsko - Samobor; 55,3 km en 380 hms

Pokupsko is een klein dorp met een benzinepomp, twee café's en een kleine winkel. Die winkel is natuurlijk gesloten op zondag. Dus wij gaan eten bij dat ene café die pizza's bakt. Wij worden opgenomen in de gemeenschap en al gauw zijn wij in gesprek en drinken bier met de locals en Mio, de zonderling van het dorp.

Het dorp mag dan klein zijn, de gemeente Pokupsko is groot. Wij fietsen door de gehuchtjes waar de schoolbus nog stopt om de kinderen op te halen om ze naar school te brengen.

Vandaag twee korte klimmen en verder fietsen wij door liefelijk heuvellandschap. Maar de korte klimmetjes die wij regelmatig moeten bedwingen zijn helemaal niet lief. Je probeert de snelheid van de afdaling mee te nemen. Maar al snel lijkt het of mijn fiets het asfalt ingezogen wordt of dat er 10 kilo extra op mijn bagagedrager ligt. Je staat geparkeerd en met alle kracht probeer ik boven te komen.

Rond het middaguur bereiken wij ons einddoel voor vandaag Samobor. Het appartement is snel gevonden en is een verassing opzich. De eigenaars hebben er op een creatieve manier een bijzonder plekje van weten te maken. Modern met een industriële look.

Een van de dingen die je gedaan moet hebben in Samober is Kremsnita eten. Dit is een gebakje wat het meest lijkt op onze tompouce. Alleen een beetje groter, minder zoet en het bladerdeeg is wat slapjes. De smaak is verder prima.

Samobor is een leuk stadje. Eens was het onderdeel van het Habsburgse rijk. Dat is te zien aan de mooie gebouwen in Barok stijl.

We lopen door het park langs de rivier naar restaurant Gabreku 1929. Het bestaat al 100 jaar en is bekend om zijn champignon gerechten.

Morgen verlaten wij Kroatië.

Geschreven door Monique.op.reis