Ganden klooster, 4500 m
Het Ganden klooster ligt verscholen hoog op een berg buiten de stad. Na een bezichtiging rollen wij de berg af en fietsen door de weidse vallei terug naar Lhasa.
Het is nog een heel gepuzzel om alle fietsen op de truck te krijgen. De fietsen gaan erop en eraf maar eindelijk zit het dan naar wens van iedereen en kunnen wij vertrekken.
Wij rijden over een nieuwe snelweg langs allemaal hoge flats in aanbouw. Geen Tibetaan die hierin wil wonen, alleen de Chinezen die zich hier in grote getallen komen vestigen. Dan slingeren wij naar boven en zien in het klooster in volle glorie liggen.
Eerst maken wij een wandeling rond het klooster (omloop). Het is een rotspad met klimmen en dalen, dit maakt het pittig. Af en toe stoppen om van een adembenemend mooi uitzicht te genieten. Overal zien wij gebedsvlaggen, offerplaatsen en ladders voor boeddha om af te dalen naar de menselijke wereld.
In de bergen van Tibet is het gebruikelijk om mensen niet te begraven. De grond is daarvoor gewoonweg te hard. Eerst is er een afscheidritueel waarna de dode in stukken wordt gesneden. Op een offerplaats worden deze stukken gevoerd aan de gieren. Hiermee is de cirkel van leven rond. Tijdens onze wandeling zien wij een aantal roofvogels cirkelen, en dan weet waar zo'n offerplaats zich bevindt.
Dan bezoeken wij het klooster van de geelmustenorde. Het klooster is in 1409 gesticht door Tsongkapa de eerste boeddha. In het verleden leefden hier 3000 monniken, nu nog slecht 300. Dit komt omdat de Chinese regering voor een opleiding tot monnik toestemming moet geven. Zij houden het aantal bewust klein. De huidige Dalai Lama is hier opgeleid.
Na een lunch tussen de monniken stappen we voor het eerst op de fiets! 🚴♀️ In 61 km terug naar Lhasa. Eerst een lekkere afdaling maar na wat peddelen ook een, op deze hoogte, korte pittige klim. Na een paar keer diep ademhalen haal ik de top. Dit is voorproefje voor wat nog komen gaat. Gelukkig daarna weer dalen waarna de rit wordt afgesloten met een paar km stadsverkeer. Ook een hele ervaring, je komt ogen te kort.
Geschreven door Monique.op.reis