Blokzijl - Akkrum 82 km
Om 9 uur vullen wij onze bidons. "Waar gaat de tocht heen vandaag" vraagt de man waarmee wij gisteren een praatje maakte. "Geen idee" zegt Marga opgewekt. De vrouw die haar ochtendafwasje staat te doen schiet uit haar slof "Nou dat schiet lekker op". Van onze uitleg dat dat nu juist de uitdaging van onze vakantie is, is zij niet onder de indruk. Als wij het terrein verlaten worden wij uitgezwaaid door onze camping buurvrouw.
In de beleving van Marga begint bij Kalenberg de tocht van de honderd bruggetjes. Een smal pad langs het water voert ons tot Ossenzijl door een schitterend landschap.
Wij vervolgen onze weg langs kleine weggetjes, watertjes met heel veel riet, sluisjes en bruggetjes.
Wij passeren een weiland met een kudde schapen met allemaal rode en blauwe vlekken op hun kont. Je vraagt je af "waarom en waarvoor". Dan zien wij de twee rammen met stempels om hun nek, zij laten de kleur achter wanneer zij een ooi hebben gedekt. De boer weet dan of, en door welke ram, de ooien zijn gedekt. Nou zij hebben goed huis gehouden want ik zie geen enkele onbevlekte kont.
Aan het einde van de ochtend verlaten wij de Weerribben-Wieden. Het wordt warmer en het landschap saaier. Weilanden zo ver als je kunt kijken, zonder beschutting tegen de zon.
Bij Mildam bekijken wij de Ecokathedraal van Louis le Roy. Hij maakte bouwwerken door restafval van stratenmakers te stapelen zonder gebruik te maken van cement. Het doet mij denken aan de Kapla bouwwerken van Bas. Het is nu een internationale bezienswaardigheid en er wordt nog steeds gestapeld door vrijwilligers.
Wij moeten een water oversteken met een voetveer die je zelf moet bedienen. Een ware work-out zo in de volle zon. Eerst moet je hem naar je toe zwengelen, fietsen erop en dan maar draaien tot je aan de overkant bent. Gelukkig komen er nog twee fietsers aan zodat wij het werk kunnen verdelen.
In Akkrum houden wij het voor gezien en duiken een terras op voor een verkoelend biertje op een heerlijk schaduwrijk terras aan het water. Wij besluiten hier ook maar een hapje te eten; vis van de dag.
Wij overnachten op camping Marsicht in Nes, een plaatsje tegen Akkrum aangeplakt. Een mooie plek op een dijkje aan het water met een prachtige zonsondergang.
Geschreven door Monique.op.reis