Sidemen - rustdag

Het heeft vannacht veel en hard geregend. Wanneer wij wakker worden hangt de bewolking laag tussen de bergen.

Als echte toeristen melden wij ons om 9:00 u bij een gids voor een trekking. Eerst neemt hij ons mee naar zijn huis. Zijn vrouw weeft op traditionele wijze sarongs. De techniek en patronen wordt van moeder op dochter overgedragen.

Aansluitend wandelen wij over de in terrasvorm aangelegde velden omdijkt door lage lemen walletjes. Er groeien chillipepers, boontjes, yam, uien en zoete aardappelen. Mannen en vrouwen staan voorovergebogen te werken op het land, alles wordt met de hand gedaan. Vanwege de regen zij de walletjes glibberig.

Opvallend is de grote hoeveelheid afval met plastic die wij zien in de irrigatiekanalen. Er is hier nog geen systeem waarbij het afval voor de lokale bevolking wordt ingezameld. De hotels zijn wel verplicht hun afval gescheiden aan te bieden. Het omgevingsbewustzijn begint langzaam op gang te komen.

Terug in het dorp, op zoek naar een Warung voor de lunch, glijdt Marga uit en verstuikt haar pols. Zij is misselijk van de pijn en wij beseffen direct: Einde verhaal fietsen.

Er komt een flinke bult op haar pols en haar hand is helamaal stijf. De eigenaares van onze homestay zegt dat de Balinese healing massage wellicht uitkomst kan bieden. Kompang Latra heeft tijd en is er snel. Hij masseert de onderarm en gebruikt daarbij drukpuntmassage. Wonderwel verdwijnt de zwelling en wordt de stijfheid minder.

Het is vandaag onafhankelijkheidsdag en dat wordt 's avonds gevierd met een loterij. Maar voordat deze loterij begint wordt er muziek gemaakt, gedanst en gesproken. Alle dorpsbewoners zijn aanwezig, het is vooral een gezellig samenzijn. Wij bekijken dit alles een tijdje en nog voordat de loterij begint gaan wij er vandoor.

Geschreven door Monique.op.reis