Verjaardag in Fier

Vandaag ben ik jarig en Marga gaat op pad voor een "coffee to go" en een ontbijtje. Ze is nog niet weg of zij komt de kamer weer binnen rennen. 'Kippen!' roept zij. Ik snap er niets van. Maar er is een markt voor de deur waar levende kippen worden verkocht. Heel zielig.

Wanneer zij terugkomt krijg ik verslag van haar avontuur. De bakker zit aan de overkant van de straat en iets lekkers was snel gevonden. Maar een "coffee to go" was moeilijker. Bij twee café's heeft zij een poging gewaagd. Maar beide keren keken zij haar aan "of ze gek was geworden". Je wilt toch alleen koffie als je erbij gaat zitten. Koffie drinken is hier een sociaal gebeuren. Er moet gekletst worden, vooral mannen onder elkaar.

Op de markt kijken wij onze ogen uit. De kippen, eenden en kalkoenen zijn aan hun poten vastgebonden en worden op hun kop meegenomen. Ze kijken hier anders tegen dierenwelzijn aan. Je zou toch ter plekke vegetariër worden.

Wij kijken naar de mensen en de Albanezen kijken naar ons. Veel gestelde vraag 'waar komen jullie vandaan?'. Op het antwoord 'Ollanda' wordt vaak met een lach gereageerd. Eén man wordt helemaal enthousiast 'Ein, zwei, drei Stadskanaal' roept hij, zich niet realiserend dat hij Duits en Nederlands door elkaar haalt. En bedankt ' Falimidéri'.

Wij mengen ons tussen de mannen en gaan koffiedrinken bij één van de vele cafeetjes. Wij kletsen er lekker op los, eigenlijk ook wel zo relaxed.

Na ons rustmoment, op het heetst van de dag, verkennen wij nog even het stadje. Lopen rond door een moderne winkelstraat, bezoeken een Grieks-orthodoxe kerk en laten ons verleiden door al die mooie taartjes bij de bakker. Ik ben tenslotte jarig. Een mierzoete ervaring.

Wij sluiten de dag af bij "Garden grill" met een lekkere pasta.

Geschreven door Monique.op.reis