Fushë-Krujë - Shkodër; 85,5 km en 333 hms

Het is 7 uur, wij zitten aan de cappuccino in Laç en hebben er 25 km opzitten. Hoe gek kan het zijn. Thuis zou de wekker net zijn gegaan. Maar ja, dit is vakantie. Ons dagritme is aangepast aan de temperaturen van hier. En wij zitten hier goed. De lucht ziet er dreigend uit en er zijn al een paar spetters gevallen. Dan gaat het regenen en iedereen springt op om ons te helpen de fietsen droog te zetten.

Er zijn hier opvallend veel wasplaatsen voor de heilige koe. Vooral die met een ster. Ik denk dat ik mijn bolide er ook maar eens ga parkeren. Na een paar dagen fietsen is hij onherkenbaar.

Dan barst het echt los, het onweert en in "no time" gutst het water als een rivier door de straat. Gelukkig zitten wij droog. Nou ja droog? Het afdak begint aan alle kanten te lekken, het LED scherm wordt naar binnen gebracht. Inmiddels is mijn bagage nat en vluchten wij naar binnen waar het ook lekt.

Dikke twee uur later klaart het op en kunnen wij vertrekken. Wij slalommen om de plassen en verlaten Laç. In Laç werden tot 1990 meststoffen geproduceerd. Wij fietsen langs de imposante restanten. De gebouwen zijn niet gesloopt en langzaam neemt de natuur het over.

Je moet nu heel erg opletten want door de grote plassen kan je de kuilen en geulen in het slechte wegdek niet zien. Bij de brug waar wij over de Lumi Mat moeten zijn ze al aan het werk om de grote hoeveelheid water voor de brug af te voeren. De brug zelf is een geval apart. Deze heeft als bijzonderheid fijne diepe overdwarse betonnen sleuven waar je voorwiel bijna in verdwijnt.

Vanaf Lezhë is de route prachtig. Het wegdek is goed, de zon is er weer en de omgeving is liefelijk. De sfeer is gemoedelijk en iedereen groet ons. Even voor Gjadër kruist de route een landingsbaan van een voormalig vliegveld.

Voordat wij Barbullush bereiken wordt de lucht pikzwart, zie ik de bliksem inslaan en de wind neemt stormachtige vormen aan. Tijd om snel een schuilplek te zoeken. Natuurlijk een bar. Gelukkig duurt het dit keer niet lang voordat het opklaart en kunnen wij weer verder. Na Trush worden wij dan toch nog nat.

Wij logeren in Hideaway Guesthouse die wij ditmaal bijzonder snel hebben gevonden. Nu wij eindelijk door hebben hoe het hier werkt met die coordinaten, die je niet kunt vinden met Google, verlaten wij morgen Albanië. Wij worden allerhartelijkst ontvangen. Wij eten 's avonds aan de rivier Drin.

Geschreven door Monique.op.reis