Holwerd - Baflo 69 km

Vanmorgen de ergenis van ieder kampeerder, uit een drijfnatte tent klauteren en die moeten inpakken. Met de gedachten dat de tent vanmiddag zo weer droog is, begin ik aan de vieze klus en pak de tent in.

Nog even een praatje met onze fietsburen over de plannen van vandaag. Zij komen ook uit Utrecht en zijn aan hun laatste etappes van de ronde van Nederland bezig. Zij zwaaien ons uit. Wat maak je toch gemakkelijk nieuwe vrienden als je aan het fietsen bent.

Wij pakken de LF10 Kustroute, deze loopt over de zeedijk. Als je langs de buitenkant van de dijk fietst heb je zicht op het wad. Aan de binnenkant van de dijk fiets je langs uitgestrekte akkers met uien, kolen en graan. Op de dijk grazen schapen. Het is fietsen met hindernissen, om de zoveel meter staan hekken die de erfscheiding aangeven. Om deze te passeren moet je afstappen om door het hek te gaan. Of het hek zit op slot en dan moet je een stuk terug fietsen. Hierdoor fietsen wij weinig aan de buitkant van de dijk waardoor wij geen zicht hebben op het wad. En dan is er nog de wind, die is medogeloos.

Wij fietsen door Wierum en het Friese dubbeldorp Paesens-Moddergat. Beide dorpen hebben een monument ter nagedachtenis aan grote stormrampen waarbij de visservloot verloren is gegaan. Velen overleefde deze stormen niet, bijna alle families in de dorpen werden getroffen.

Wij bikkelen door naar Lauwersoog, vooral op de dam om het Lauwersmeer is de wind verschrikkelijk. Wanneer wij de R.J. Clevering spuisluizen passeren zijn wij in Groningen. En vlak daarna gaat net voor ons de brug open en worden een platbodem en scherpjachten geschut. Even verderop genieten wij, met zicht op het Lauwersmeer, dan eindelijk van een kop koffie.

Wij vervolgen de kustroute door het Groningse landschap zonder de zee nog eens te zien. Hoezo kustroute? Het zijn overwegend grote herenboederijen met enorme graanvelden en akkerbouw wat wij zien. Dan denken wij in de verte een vuurtoren te zien. Toch nog een stukje kust? Het blijkt de kerktoren van Broek te zijn. En zo volgen er nog meer slaperige dorpjes met ieder zij eigen kerk.

Bij Den Andel zijn wij de wind zo zat dat wij besluiten de kustroute achter ons te laten. In Baflo vinden wij SVR Camping de Maar, een fijne kleine camping. Baflo, Rianne heeft hier haar roots, maar van die camping heeft zij nog geen weet.

Geschreven door Monique.op.reis