Van Horn - Fort Davis
Afstand: 110 km
Omgeving: Intetstate 10 en daarna de Davis Mountains in een prachtig groen berglandschap
Weer: zonnig maar niet te warm
Divers: lift van Mark & Sherry, The Stoney Village Tourist Camp
Wij beginnen de dag met een lekke band. Net nu wij dit niet kunnen gebruiken vanwege de lange rit die voor ons ligt. Maar het is zoals het is en na een half uur zitten wij dan toch op de fiets.
Het eerste deel van de rit, tot aan Kent, verloopt soepel. Het is vals plat maar dit keer windje in de rug. Dan verlaten wij de Interstate en draaien de Texas Mountain Trail op. Heerlijk rustig, wind schuin van voren en prachtig berglandschap. Het heeft hier de afgelopen periode uitzonderlijke veel geregend en dat is te zien aan het groene landschap. Vandaag schijnt het de eerste mooie dag sinds tijden te zijn. Boffen wij effe. Maar nu begint ook het echte klimwerk.
Meer dan 32 km klimmen wij gestaag omhoog, af en toe pauzerend in de berm en volop genietend van de omgeving. De laatste 22 km worden echt steil en het waterniveau in de bidons zakt. Wij hadden alle bidons opgetopt omdat wij wisten dat er op deze lange tocht tot aan het McDonald Observatory geen voorzieningen zouden zijn. Wij hebben dus nog water nodig en houden één van de weinige auto's aan met de vraag om water. Mark en Sherry zijn direct bereid om ons te helpen, wij krijgen hun ijsthee. Zij vertellen ons dat wij nog een aantal stevige beklimmingen voor de boeg hebben en wensen ons succes.
Wij vervolgen onze weg, er volgt een afdaling en wanneer wij weer aan een klim beginnen haalt de auto van Mark en Sherry ons in en stopt. Sherry komt ons tegemoet lopen en zegt dat het zo niet langer kan. Het wordt al laat en wij moeten mee in de auto. Het is een personenauto en ik heb er een hard hoofd in dat dit gaat passen. De auto wordt verbouwd en het lukt om alles erin te krijgen. Wat zijn wij blij, het komt goed.😀
Wij maken een stop bij het McDonald Observatory voor een foto. De rit naar Fort Davis is prachtig en ik had dit eigenlijk liever gefietst. Maar gezien de tijd hadden wij het niet gered om voor donker in Fort Davis te zijn. Daarvoor was het te steil en de rit te lang, teveel van het goede.
Tijdens autorit hebben wij een leuk gesprek. En Mark merkt vrolijk op dat hij "two weird women" in zij auto heeft. In Fort Davis slapen wij in een "stoned camp room". Dit is een van steen opgetrokken kamer met een voorkant van vliegengaas. Dus je slaapt ook nog een beetje buiten.
Geschreven door Monique.op.reis