Pongola - Nisela/Nsoko

Vandaag verlaten wij Kwazulu-Natal en fietsen langs de groene suikerrietplantages naar het Koninkrijk Swaziland. Onverwachts zijn wij in Onverwacht, de grenspost van Zuid-Afrika.
Het paspoort wordt gescand en gestempeld. Even verderop zijn wij in Nsalitje, de grenspost van Swaziland. Hier duurt het allemaal wat langer, formulieren moeten worden ingevuld en er wordt veel gestempeld. Sawubona zeggen ze hier wat welkom of goededag betekent.

Als welkom worden wij getrakteerd op 13 km zeer slecht en steil grondpad. Onderweg komen wij langs kleine nederzettingen van de Swazi's. Het ziet er hier een stuk armoediger uit dan in Kwazulu-Natal. De mensen zwaaien vriendelijk en de kinderen rennen, vaak op blote voeten, naar ons toe. Volgens het ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties leeft in Swaziland 69,2 % van de bevolking onder de armoedegrens.

Het grondpad eindigt bij een mooie asfaltweg, met bushokjes, wat ons enigszins verbaasd. Er is weinig verkeer. De temperatuur neemt toe en wij peddelen verder tot de koffiestop. Voordat wij deze bereiken hebben wij onze eigen stop. Tijdens een lange klim met de brandende zon op de rug nemen wij onze toevlucht tot een bushokje, de enige schaduw die wij kunnen vinden. Onder het toeziend oog van 2 jochies nemen wij een korte pauze.

De bus voor de koffiestop staat vlak bij een dorpje en dat trekt veel nieuwsgierige kijkers. Laphios, de hulp van Monique uit Zimbabwe, treedt op als intermediair waardoor wij contact kunnen krijgen met de vrouwen die langs komen. Trots willen zij met Laphios op de foto. Een groepje nieuwsgierige kinderen loopt wel 6 keer voorbij, de kleinste loopt er op blote voeten achteraan.

Na een klim hebben een prachtig uitzicht op het stuwmeer waar wij gisteren ook langs fietsten. Het verloopt vlotjes, wij dalen lekker af maar bij de rotonde waar wij links afslaan krijgen wij de wind ineens pal van voren.

Dit worden 35 zware kilometers. Ik fiets voorop om Marga uit de wind te houden. Na 10 km zitten wij weer in een bushokje op zoek naar wat koelte. Marga gaat er zelfs bij liggen en is bang voor een zonnesteek. Ik koel haar hoofd met water. Zij vraagt zich echter wel af hoe wij de rit moeten afmaken.

Willie en Tjeerd fietsen langs en stoppen. Ik stel hen voor om samen verder te fietsen en te waaieren. Jelle en Astrid sluiten zich ook nog aan. En zo fietsen wij gezessen kop over kop verder. Het is nog even zoeken naar het goede tempo maar op deze manier gaan wij er wel komen.

Het is nog 3 km wanneer Monique ons met de bus tegemoet komt rijden. Zij blij ons te zien en dat wij de krachten hebben gebundeld. Zij gaat voor ons rijden om ons uit de wind te houden.

De statistieken: 91,5 km, 610 hm en de locatie ligt op 211 m. Totaal 678 km gefietst.

Geschreven door Monique.op.reis