Aantal kilometers gevlogen: 8380 km
Aantal kilometers gereden: 19983 km
Aantal kilometers gehiket: 302.4 km

Een goede zondagmorgen,

Het einde is in zicht, maar als jullie denken dat dit betekent dat we het rustig aan gaan doen de laatste dagen, dan hebben jullie duidelijk niet de voorgaande blogs gelezen. We rolden vroeg ons bed uit, mede omdat het zo klein was, en zeiden vaarwel tegen de plakkerige vloeren en ongedefinieerde, smoezelige vlekken op de muren van Red Roof Inn.

Milwaukee - Wisconsin, United States of America
Milwaukee is de grootste stad van de staat Wisconsin en bevindt zich in de top 20 steden in de Verenigde Staten met het hoogste inwoneraantal. Er heerst een epidemie van roekeloos rijgedrag en het wordt afgeraden om het centrum met de auto te bezoeken. Het is echter weekend en om het openbaar vervoer uit te zoeken is ook zo’n gedoe. Bovendien is de auto toch al beschadigd en het is heus niet alsof we hem midden in het centrum hebben neergezet met al onze koffers en waardevolle spullen in de achterbak, onder een snelweg van een stad die in de top 10 staat van steden met de meeste autodiefstal. Maar nu verkopen we Milwaukee wel heel slecht, want wij hebben het juist als heel veilig, schoon en gezellig ervaren.

Hét icoon van Milwaukee is lokaal gebrouwen bier, maar dat vonden we niet zo boeiend. Bovendien was het half tien ’s ochtends en hoewel we erg fan zijn van het liedje ‘Drink All Day’ van Jake Owen [1], kozen wij liever voor een kopje koffie op dit tijdstip. De uitgelezen plek om dit te doen is de ‘Public Market’, een kleine, schattige versie van de Rotterdamse Foodhallen, te vinden in hartje Milwaukee. Op zaterdagochtend komt de stad híér bijeen; men kan, onder genot van live klarinetmuziek, proeven van de lokale hoogstaande cuisine. Zo genoten wij met hen; eerst van excellente koffie, en tijdens de lunch van een lekker lokaal gemaakt broodje (vega) kipshoarma van Aladin.

De ‘Foodhallen’ liggen aan de rivier de Wisconsin, een zijtak van de Mississippi, die als een blauwe ader midden door de stad loopt. Het is eigenlijk meer kronkelen, dus dat maakt het automatisch een spatader. Langs deze variceuze waterweg is de eend een terugkerend thema, en dan horen we jullie denken: "Waarom dan, oh leuke bloggers?". Nou lieve lezers, lief dat jullie ons zo noemen, jullie zijn ook leuk. Maak jullie (eenden)borst maar nat voor een vermakelijk, doch ook enigszins ontroerend stukje geschiedenis. Het begon allemaal in 1939 met de Tweede Wereldoorlog; de kranten stonden jarenlang letterlijk vol met dood en verderf, en het volk had behoefte aan goed nieuws. Het is dan ook niet gek dat het wereldnieuws werd toen er een column over een broedende eend in Milwaukee in de krant verscheen. Het verhaal van de eend, genaamd Gertie, was opbeurend en een welkome tegenhanger van alle slechte berichten. Heel de VS volgde hoe deze vogel haar kuikens ter wereld bracht. Gertie heeft uiteindelijk zes van de negen eieren uitgebroed onder toeziend oog van een bewaker die 24 uur per dag, 7 dagen in de week de eieren moest beschermen. Gertie is er niet meer, maar leeft voor eeuwig voort als standbeeld langs de rivier. Aan het zelfde water staat nog een beeld, ditmaal van een gebronsde man: Bronz Fonz. Dit is overigens niet de bewaker van Gertie, maar een of ander TV-karakter uit een hele oude serie (‘Happy Days’).

Milwaukee staat dus bekend om haar grootte, haar asociale autobestuurders, haar hoge criminaliteitscijfers, haar bierbrouwerijen, haar gietijzeren eend, haar bronzen Fonz en de kipshoarma van de Aladin. En nu horen we jullie opnieuw denken: “Wauw, wat een mooie stad en wat zou ik hier graag vertoeven op mijn volgende vakantie, het liefst met die leuke bloggers. Ik hoop dat ik vrij kan krijgen van werk, want het zijn drukke tijden en die inflatie is ook niet leuk. Misschien moet ik hopen op een ‘last-minute deal’, maar dat zijn vaak alleen van die ‘all-inclusive resorts’ op Antalya. Waar was ik ook alweer over na aan het denken? O ja, is er dan nog meer te beleven in Milwaukee?”. Daarop is ons antwoord kort (in tegenstelling tot jullie gedachtegang): “Ja”. Het is namelijk ook de ‘Frozen Custard’ hoofdstad van de wereld. ‘Frozen Custard’ is een variant op ijs, gemaakt met ei en minder lucht. In een onweersbui met windkracht ‘haal die stormparaplu maar uit de kast’ hebben wij deze ijskoude lekkernij in rap tempo naar binnen gelepeld.

Bannockburn - Illinois, United States of America
En nu horen we jullie opnieuw (en voor de laatste keer, dat beloven we) denken: “Waar mag Flip wonen?” Wij, en vooral Flip, zijn verheugd dat wij zo veel reacties hebben gehad. Een van jullie stak er met kop en schouders bovenuit, maar elk van jullie reacties is terechtgekomen op het Rad van Fliptuin. De spanning was om te snijden en met 329 reacties op het rad, gaf Flip er een enorme slinger aan. Tiktiktik ging het rad, langzamer en langzamer, tot het uiteindelijk belandde op de gelukkige winnaar. Gefeliciteerd Yvonne, we hopen dat jij net zo blij met Flip bent als hij met jou. Even tussen ons; nu we geen zwarte beer meer in de auto hebben zitten, hebben we onze berenspray ook maar leeggespoten en weggegooid…

Je favo-bloggers

#eendjesvissen #lekkerveilig #Milwauwiewintflip? #radstikkeleuk

References:

• 1. Jake Owen. "Jake Owen - Drink All Day (Lyric Video)". Youtube. https://www.youtube.com/watch?v=jpUaPbp6Ods

Roadkill Count: 1638

Geschreven door Koenstegmeijer.travels