Beste lezers,
Doha International Airport - Doha, QatarWachtend bij gate C21 op onze vlucht naar Kathmandu brachten we onze tijd door met Facebook, het NOS-journaal en een potje kaarten. De tijd vloog voorbij en toen het tijd was om te boarden liepen we naar de gate. Echter viel het Annick meteen op dat het personeel daar nog niet echt aanstalte maakte om passagiers het vliegtuig in te helpen. Een snelle blik op het informatiescherm vertelde ons dat onze vlucht helemaal niet vertrok vanaf gate C21, maar vanaf gate E2. In rode letters zagen we zelfs de woorden 'last call' achter de vluchtgegevens staan en de stress sloeg toe. Gehaast en met behulp van Alfred de beveiliger begaven wij ons richting de juiste gate. We waren de laatste passagiers die de gate passeerden. Uitgeput en hijgend verontschuldigden we ons voor het oponthoud. Al dat rennen was wel een goede opwarming voor de trekking, aldus stewardess Jannie. Na een verkeerd gepositioneerde Nepalees van Koens stoel weggejaagd te hebben konden we dan gelukkig toch onze reis vervolgen, weliswaar in een kleiner vliegtuig en zonder wifi.
Tribhuvan International Airport - Kathmandu, NepalDoor een voorspoedige wind in de rug kwamen we ruim een half uur eerder dan gepland aan in het luchtruim van Kathmandu. Hier moesten we echter nog ruim een half uur rondcirkelen aangezien het te mistig was om een landing in te kunnen zetten. Exact op tijd landden we dus op Tribhuvan International Airport. Na het aanschaffen van een visum, wat binnen 10 minuten geregeld was, was het tijd voor het bekende primitieve broertje van de douane. Alles in een bak door de scanner, iedereen piept, en daarna gezellig zonder controle doorlopen naar de bagageband. Hierna ging alles heel snel. Er stond een taxi ons op te wachten met daarin een aardige chauffeur en twee leuke bloemenkransen.
Naya Bazar Ward 16 - Kathmandu, NepalNa een halfuurtje rijden werden we hartelijk ontvangen door Pabitra, Bipana en Rhona. Het voelde net als thuis komen. 's Avonds werden we dan eindelijk herenigd met de rest van de familie en een leuke extra: ze hebben een hondje genaamd Mushi (een straathondje die steeds maar terug blijft komen en nu vanwege het koude weer beneden in de gang mag slapen). Na een warme maaltijd Dal Bhat en gezellig bijkletsen zijn we lekker vroeg het bed in gedoken.
Groetjes en tot schrijfs,
Je favo-bloggers
Geschreven door Koenstegmeijer.travels