Aantal kilometers gevlogen: 8380 km
Aantal kilometers gereden: 12362 km
Aantal kilometers gehiket: 180.7 km

Morning,

Een venijnig dichte mist trok over de kust van Oregon waar wij wakker werden in een Motel 6 waar een rioollucht omheen walmde (dit zat bij de prijs inbegrepen, over budget gesproken). Dit leek een goed moment om uit te vogelen hoe onze mistlampen werken, want deze hadden we nog niet gevonden. En wat blijkt, onze auto, waar de ruitenwissers nauwelijks van functioneren en we het vuil bij een regenbui alleen maar over de ruit verspreiden, heeft dus helemaal geen mistlampen. Gelukkig waren we scherp, want we hadden een plastic beker waterige koffie van het motel meegenomen, die qua sterkte niet eens in de buurt kwam van een kop thee. Door deze mist reden we vandaag het binnenland in en we maakten ons klaar voor een tal van Amerikaanse nationale parken, waaronder Crater Lake National Park.

Toketee Falls - Oregon, United States of America
Onderweg naar Bend, onze eindbestemming van vandaag, was onze eerste stop een kleine wandeling in Umpqua National Forest. We parkeerden onze auto naast een gigantische waterpijpleiding die op knappen stond en waar het water op verschillende plekken naar buiten spoot. De herfst was goed te zien op de hike naar Toketee Falls. Het pad was bezaaid met goudgele en oranje bladeren die om ons heen van de bomen dwarrelden. De waterval stak af tegen de dichte bebossing van het park en we waren niet de enigen die genoten van het kletterende water; de diversiteit was groot. Wij kwamen een groep meiden tegen in bikini’s, die foto’s aan het maken waren voor Instagram en vermoedelijk op weg waren naar de nabijgelegen Hot Springs. Daarnaast was er een echtpaar op de trail die net een nieuwe hond hadden gekocht, maar daar niet tevreden over leken, omdat deze hond “zo nerveus was bij andere mensen” en veel blafte (dat hadden ze bij hun eerdere drie honden nog nooit meegemaakt). Om het lijstje compleet te maken was daar een jonge moeder die met haar zoon (of een ander jong kind dat niet haar zoon was) aan het wandelen was en vooral bezig leek om hem zoveel mogelijk geposeerd op de foto te zetten. Zoals gezegd dus een behoorlijke verscheidenheid aan voorbijgangers.

Crater Lake National Park – Oregon, United States of America
Het eerste nationale park dat wij in Amerika trotseerden was Crater Lake National Park, waar ons een hike van 5,8 kilometer te wachten stond met een klim naar een uitzichtpunt over het meer. Het was een hete dag (ruim 20 graden, mét zon) en wij struinden dorstig (ook al hadden wij water mee) naar de top van ‘Garfield Peak’. Zwetend bikkelden wij onszelf naar boven, toen daar plots Tim tevoorschijn kwam en in het Nederlands riep: “Ik werk hier”, en hij wees naar zijn badge. Deze enthousiaste, van oorsprong Nederlandse ‘park ranger’ begon te ratelen over de oorsprong en zijn passie voor Crater Lake: “Dit is het diepste meer van de Verenigde Staten met een bodem die bijna 700 meter van de oppervlakte verwijderd is. Op de plek van het meer stond oorspronkelijk een berg, Mount Mazama, die is ontstaan uit laaggradige vulkanische activiteit en daarna steeds beetje bij beetje is gegroeid. Totdat… de vulkaan plotseling uitbarstte”, vertelde hij, terwijl zijn handen een uitbarsting van een vulkaan uitbeeldden. “En door deze uitbarsting, 7700 jaar geleden, collabeerde Mount Mazama en ontstond er een grote krater. Deze heeft zich gevuld met regenwater en sneeuw. Het eiland op het midden van het meer heet Wizard Island, en is ontstaan uit nieuwe vulkanische activiteit, want het is en blijft een vulkaan, maar op dit moment slaapt deze gelukkig.” We waren overdonderd door de grote hoeveelheid informatie die deze ‘ranger’, welke zeer kundig overkwam, ons vertelde. We konden niet wachten om verder te klimmen en we zeiden hem gedag. Hij vervolgde samen met zijn ouders zijn tocht naar beneden, terwijl hij pronkte met zijn net gekochte badge die het zonlicht in onze ogen reflecteerde. Wat knap, 7 jaar oud, en dan al ‘park ranger’.

#morgeninbikinihiken #vlogfamilies #RangerTim #latercrater #marmotmetvijftientenen

Roadkill Count: 673

Geschreven door Koenstegmeijer.travels