Aantal kilometers gevlogen: 8380 km
Aantal kilometers gereden: 19027 km
Aantal kilometers gehiket: 291 km

Kaa kaa (dit betekent hallo in kraais dialect),

Na de hectische blog van gisteren, bevonden we ons vandaag weer in wat rustiger vaarwater. De lange detour naar North Dakota maakte dat we vandaag ook een behoorlijk eind moesten rijden naar onze volgende bestemming: Minneapolis. Gelukkig stonden ons (en daarmee ook jullie) weer grote attracties te wachten…

Fargo - North Dakota, United States of America
Bij een lange rij-dag horen ook rij-snacks (en een matige lunch). De Walmart is daarom altijd de eerste stop van de dag voor ‘vers’ afgebakken broodjes, droge mini-taartjes, Pringles in de raarste smaken (zoals 'Hot Honey' en 'Philly Cheese Steak'), en onze persoonlijke favoriet: plakjes kipfilet die niet op kip lijken en al helemaal niet naar kip smaken (de échte kip is namelijk 4 keer zo duur en zit in een verpakking waar een heel gezin twee weken van kan eten). Ook vandaag waren we op weg met het bovenstaande boodschappenlijstje, toen we langs een uithangbord met een wel heel bekende naam reden; op nog geen tien meter van de Walmart lag 'Kroll’s Diner'. Het lot had bepaald. We werden verleid tot een overheerlijke, best wel uitgebreide, niet te dure, wel erg ongezonde brunch (bedankt Gré). Het waren dan wel geen verse Hollandse aardbeien met slagroom uit Zundert, maar het was om je vingers bij af te likken. De excentrieke serveerder Ryan, die op het eerste gezicht wat sociaal ongemakkelijk leek, bracht ons op formele wijze naar onze tafel. We weten eigenlijk niet zo goed wat we over Ryan moeten vertellen. Hij was met name hartstikke raar, maar verdiende het wel om genoemd te worden in de blog, want we konden erg met hem lachen. Zo vroeg hij naar onze superkrachten, wilde hij graag voor veertig dollar met ons mee naar Nederland en tapete hij plastic lepels aan pennen (vorken mocht hij niet gebruiken, want dat was te gevaarlijk). Hij had ADHD.

Belgrade - Minnesota, United States of America
In Belgrade Centennial Memorial Park, gelegen aan Highway 71, is ’s werelds grootste kraai neergestreken op wat waarschijnlijk ’s werelds grootste tak is. Hij is in 1988 gebouwd ter ere van het honderdjarig bestaan van het verder onbekende stadje Belgrade. De zwarte vogel staat symbool voor een oude krijgsleider van de Sioux gemeenschap. Blijkbaar is er een knop die de kraai doet kraaien, lezen we achteraf… We hebben de knop niet gevonden, maar wat we wel tegenkwamen was een Nederlandse vlag en een oorlogsveteraan met een trombosebeen. Thom, nu 81 jaar oud, heeft jaren bij de luchtmacht gediend als piloot en kwam in de McDonald’s een welverdiend frisdrankje halen na een controlebezoek aan het ziekenhuis. Hij had al sinds 1958 geen hartenjagen meer gespeeld (ver voordat wij geboren waren, merkte hij scherp op), maar was de eerste Amerikaan die het spel herkende. Blijkbaar is het na 1958 in de vergetelheid geraakt.

Darwin - Minnesota, United States of America
Een uur verder ligt de grootste, handgemaakte, opgerolde bol touw ter wereld achter slot en grendel. Degene die dit op touw heeft gezet was er niet meer, maar de touw-bol-bouwer (niet te verwarren met Bob de Bouwer) heeft de rest van de inwoners klaarblijkelijk op sleeptouw genomen. In het plaatsje Darwin draait alles, maar dan ook echt alles om deze bol touw. Zelfs de straatnaambordjes waren voorzien van een icoontje van deze bol touw. We hebben nu zo vaak het woord touw gebruikt dat er geen touw meer vast te knopen is aan dit verhaal over deze touw-bol-bouwende-‘town’ met 346 inwoners.

Morgen gaan wij Minneapolis onveilig maken, ook al staat het in de top 15 van meest veilige steden van de Verenigde Staten. Dat zullen we nog wel eens zien…

Je favo-bloggers

#littletouwn #victor&corvus #krollendag #burgerspiesandfries #veteraandacht #richardkraaiecheck

Roadkill Count: 1377

Geschreven door Koenstegmeijer.travels