DAG 13 en 14

Hoi-hoi,

Aangezien vrijdag (dag 13) een dag was waarop we weinig spannends hebben beleefd, hebben we besloten om dag 13 en dag 14 samen te voegen tot één reisverslag.

Restaurace U Tomase - Petrovice, Tsjechische Republiek
Het leven in Tsjechië was alweer begonnen toen wij rond 8:30 de weg naar huis trotseerden. Volop genietend op het Tsjechische wegdek zei Koen plots: “Hee jongens, ons vignet is toch helemaal niet meer geldig”, terwijl wij vol enthousiasme over een tolweg reden. Annick en Jens antwoordden in koor: “Oh ja, shit, die verliep de 27e al…”. We moesten nog even 10 km in angst op de Tsjechische tolweg rijden, maar volgens ons zonder consequenties. Toch zijn we er niet gerust op dat dit geen staartje krijgt. Voordat wij definitief afscheid zouden nemen van de Tsjechische republiek, dronken we nog een kopje koffie (en tankten we, want dat was goedkoper, hihi) en legden we een kaartje. Het restaurant was beladen met bouwlieden die alvast een ochtendbiertje dronken, typisch.

McDonalds - De Weg naar Kassel, Duitsland
Na twee weken vol met vleesgerechten waaronder burgers, spareribs, konijn, eend, vaak in combinatie met aardappels, vonden wij het tijd voor iets meer wat meer vertrouwd was, namelijk een burger met frietjes. We twijfelden enorm of we hier wel trek in hadden, maar Vlada bleef aandringen… Ze moest en zou een happy meal krijgen. En zo geschiedde. Er is een nieuwe vriend toegevoegd aan het reisgezelschap; een witte leeuwenknuffel met ogen uit de hel, Lionel is de naam. Hij maakte de transfer naar onze auto, toepasselijk wel. Zonder al te veel verhalen arriveerden wij in Kassel, halverwege op de route naar Limburg, waar heerlijk werd gegeten, Clever werd gespeeld (erg leuk spel, dankjewel Chantie) en werd geslapen.

Kasteel Löwenburg en het Monument van Herkules - Kassel, Duitsland
De volgende ochtend stond de wekker om 7:00 en met diens vogelgeluiden ontwaakte het drietal. Vandaag zouden zij terugkeren naar het zonnige Limburg; zouden zij herenigd worden met het thuisfront. Geen idee waarom dit stuk ineens in 3e persoon is geschreven, maar Koen, Jens en Annick vinden het prima. Maar voordat de terugreis kon beginnen, stond eerst Kassel voor hen op het programma, een stad in centraal Duitsland, die bekend staat om de “Herkules”. Dit beeld, daterend uit de 18e eeuw van Hercules rijst hoog boven de stad. Deze door de UNESCO gewaardeerde bezienswaardigheid is zo speciaal vanwege zijn fontein die helemaal bovenaan de heuvel begint en tot aan het dal vloeit. De heren en dame zochten een parkeerplaats onderaan het park, waardoor zij nog een mooie wandeling voor de boeg hadden. Een wandeling van 30 minuutjes bracht deze trias langs Schloss Wilhelmshöhe en kasteel Löwenburg, beide helaas grotendeels in de steigers geplaatst. Na wat mooie plaatsjes te hebben gemaakt, bood het universum deze kinderen een keus: 2.5 kilometer lopen naar de befaamde Herkules, of opgeven. Deze keuze was uiteraard snel gemaakt. Achteraf bleek deze gezellige wandeling een vrij intense hike waar het drietal zich toch wel op had verkeken. Het prachtige uitzicht over Kassel was het echter helemaal waard. Het enige wat nog in de weg stond tussen onze groep, hun auto en de weg naar huis, was een korte route het park door terug naar de parkeerplaats. Zij gingen op pad, en liepen 10 minuten, 20 minuten, 30 minuten… Iets was er niet in de haak. Hier heeft ons trio een wijze les geleerd; alleen maar omdat Koen Google Maps intensief raadpleegt, betekent niet dat hij daadwerkelijk de weg kent. Wat wijzer bereikten onze helden de auto, en kon de weg naar Limburg zich vervolgen zonder verdere obstakels.

De Witte Hoeve – Venray, Limburg
Onze reis was bijna ten einde, op de planning stond nog het afleveren van Jens bij zijn familie, en het afleveren van de auto bij het vliegveld in Düsseldorf. Het eerste punt konden wij als eerste afstrepen, Jens werd veilig afgezet bij hotel de Witte Hoeve in Venray. Venray is na Venlo de tweede stedelijke kern van Noord-Limburg en speelt hiermee een belangrijke rol in de regio, aldus Wikipedia. Ook een mogelijke omschrijving, Venray is een leegstaand dorp waar niks te beleven valt, aldus Gina. Welke van deze omschrijving accuraat is, kunnen jullie navragen bij de familie Krol. Een lekker colaatje en wat leuke gesprekken later stapte Koen en Annick de auto weer in en zetten zij de reis voort naar Sevenum. Jens bleef achter met zijn familie, we hebben de rest van de avond niks meer van hem gehoord.

Düsseldorf Airport Car Rentals – Düsseldorf, Duitsland
Er stond nog een taak op onvoltooid, de auto inleveren en de vakantie hiermee volledig afsluiten. Jens werd opgehaald in het party centrum van Limburg en binnen een uurtje waren wij op plaats van bestemming. Herman van de Europcar stond ons vol energie en motivatie op te wachten in de parkeergarage. “Alles gut?”, zei hij enthousiast. “Ja hoor” antwoorden wij. Hij liep in 3 minuten een rondje om de auto, “alles gut?” volgde weer. “Ja?” antwoorden wij. “Immer gerade aus”. En met deze mooie boodschap was onze vakantie beëindigt.

Doei-doei en tot de volgende reis!

P.S. De foto's volgen vanavond

Geschreven door Koenstegmeijer.travels