Hallootjes,

Maandagochtend, 07:00 AM: Annick, Jens en Koen stonden op. Aangezien we al een van de drie stops in Flagstaff hadden bezocht (Sunset Crater; zie reisverslag 12) konden we Flagstaff in een ochtendje afronden. Althans, dat dachten we.

Walnut Canyon - Flagstaff, Arizona
Nog voordat de Walnut Canyon open was stonden we al voor de poort. Om 09:00 kwam er een vrouwelijke Ranger aangerend om het park officieel te openen. Vervolgens moest ze weer als een speer terug naar haar balie in de Visitor Center om ons te woord te staan. Ze was verbaasd dat er drie jeugdige wereldreizigers het park kwamen bezoeken, of zoals zij het zie: "You're the first young group in, like, ever...". Ze vertelde ons dat we de Canyon waarschijnlijk in een uur tot anderhalf uur konden bezoeken, dus na een half uur stonden we weer boven. De Walnut Canyon is een van de overblijfselen van de oude Hopi beschaving, die tegenwoordig nog altijd bestaat. Deze Indianenstam moest door de uitbarsting van de Sunset Crater (zie reisverslag 12) verhuizen naar nieuwe gronden. De nabijgelegen Walnut Canyon bleek een goede optie door haar stiijle wanden en vele, natuurlijke overhangen. De Hopis konden hierdoor (relatief) makkelijk huizen bouwen in de rotswand, beschermd door de overhang tegen wind, sneeuw en regen.

Coconino Lava River Cave - Flagstaff, Arizona
Onze volgende bezienswaardigheid was, zoals wij dachten, een snelle fotostop. We moesten echter een heel stuk offroad rijden voordat we bij de Coconino Lava River Cave aankwamen. Eenmaal hier aangekomen vonden we een tiental auto's, maar geen mensen. Een stukje het bos in vonden we een hoop stenen, waarop wij in koor zeiden: "Is dit het? Wat een tegenvaller". Tot onze verbazing vonden we een opening in de hoop stenen en ondanks een milde claustrofobie van sommigen van onder ons betraden we de grot. Al snel begrepen we waar alle mensen waren, want op onze weg verder de duisternis in zagen we lichtjes. Zonder goede uitrusting, stevige schoenen, EHBO kit of zelfs maar een flesje water hebben we de bijna 1 mijl lange Lava River Cave gelopen, over gestold lava en brokstukken en door soms redelijk nauwe gangen. Het was een van de mooiste en zeldzaamste stukjes natuur die we tot nu toe hebben gezien en, ondanks dat het niet als een van de standaard stops op de Route 66 is, zeker de moeite waard om te bezoeken als je eens in (de buurt van) Flagstaff bent. De foto's kunnen de intense donkerte en de geweldig schoonheid en grootte van de grot niet vatten.

Route 66 Museum - Ash Fork, Arizona
Op nog geen uur rijden van het wonder der natuur lag het Route 66 Museum in Ash Fork. Dit museum stelde een hoop van wat de Route 66 te bieden had ten toon en, geloof ons maar, dat is niet veel meer dan je in de gemiddelde Route 66 Gift Shop kunt vinden. We hebben ondervonden dat de Route 66, in ieder geval in Oktober, vergane glorie is. Wel leuk was het spel genaamd 'Shuffle Board' wat iets weg heeft van het Nederlandse sjoelen. Na een kwartiertje rondkijken vertrokken we dan ook weer uit Ash Fork na een gulle donatie van 1 dollar en een paar cent.

Roadrunner Café - Seligman, Arizona
Seligman is een van de stops op het oude deel van de Route 66. Het stadje is nog enigsinds in originele stijl te aanschouwen als je door alle Route 66 prullaria heen kunt kijken. Omdat Jens goede ervaringen heeft met de Roadrunner (de lekkerste pindasaus van Voorhout, maar kan verder niet tippen aan Pim's Place) zijn we in het Roadrunner Café een Root Beer gaan drinken. Wel fijn was dat in Seligman 'dead chicken' op het menu staat en dat je hem dus blijkbaar niet zelf hoeft te slachten.

Ramblin Rose Motel - Kingman, Arizona
Onze nacht brengen we door in het Ramblin Rose Motel, gerund door een uiterst aardige Hindoestaanse familie waar geen lachje vanaf kan... We lopen overigens iets voor op schema en hopen mogelijk een dag in te lopen. Hierover later meer...

Groetjes,

Je favo-bloggers

AMERICAN FLAG COUNT: 987 (Highscore: 255 / dag op 05-10-2018)

Geschreven door Koenstegmeijer.travels