31-07-2017 - Kathmandu, Nepal - 13:30

Hallootjes

Koen:
Vandaag heb ik met Juman meegelopen tijdens zijn co-group dienst. Dit betekent dat hij op verschillende afdelingen moet bijspringen waar het reguliere personeel tekort schiet. We begonnen onze dienst op de ER en na een halfuurtje werd het enorm druk. Er kwamen zoveel patiënten dat hij eigenlijk helemaal geen tijd had voor een grondige anamnese of lichamelijk onderzoek. Toen ook nog eens bleek dat hij in zijn eentje stond, omdat de reguliere arts niet kwam opdagen, was het helemaal gedaan met de rust.
We kwamen uiteindelijk ook pas om 15:00 uur aan op de labour ward, waar hij eigenlijk al om 13:00 uur had moeten zijn. Daar bleken de zusters een ingescheurde vrouw niet te willen hechten, omdat ze bevallen was op een andere afdeling en het dus niet hun probleem was. De arme vrouw heeft daar dus al een hele tijd met een open wond gelegen voordat Juman hem uiteindelijk heeft kunnen hechten.
Vervolgens hebben we een start gemaakt aan de pre-op rondes (operatie intakes), die ook lastig verliepen omdat de gynaecologie afdeling het record boek kwijt was geraakt. Toen Juman dit zei werd er met veel tegenzin toch maar gezocht, maar niet gevonden.

Annick:
Ik mocht vandaag voor het eerst naar OT!!! Ofja... Dat dacht ik dan... Ik werd eerst gewoon keihard geweigerd. Daarna moest ik wachten op scrubs die nooit van plan waren om te komen. Hierop volgde een speurtocht opzoek naar een dokter die ik niet kende die nergens te vinden was. Na een dikke twee uur had ik uiteindelijk toestemming, wat ik eigenlijk al had... En ik mocht naar binnen! Twee keizersnedes en veel papierwerk, echt een hele ervaring. Ik had het niet willen missen!

Namasté!

Geschreven door Koenstegmeijer.travels