22-07-2017 - Kathmandu, Nepal - 18:45

Namasté lieve lezers,

Het werd weer eens tijd voor een blog!
Het is hier weer zaterdag, wat betekent dat we niet hoeven te werken. Dit is natuurlijk lekker relaxed, maar we moeten zeggen dat het ook wel jammer is. We hebben namelijk helemaal ons plekje gevonden in het ziekenhuis!

Sinds een week worden we begeleid door drie super zusters: Ramita, Rojee en Roma. Ramita, die wij Maya mogen noemen, begeleidt Annick, en rojee begeleidt Koen. Roma is hierbij vaak aanwezig en helpt dan. Het begon allemaal toen Annick op de SEH stond zondag, waar deze drie dames aan het werk waren. Zij toonden meteen interesse en besloten haar alles uit te leggen en te laten oefenen. De volgende dag stond Koen op de afdeling met Rojee, en heeft zij besloten hem verder te begeleiden gedurende deze maand. We kunnen ze niet dankbaar genoeg zijn. We mogen infusen en catheters zetten, luisteren naar de foetale hartslag en bloed afnemen. Ze leggen alles uit, leren ons Nepalees en zijn geweldig gezelschap!

Gisteravond zijn we naar het Circus Kathmandu geweest, een groep acrobaten die vroeger als kind verkocht zijn aan circussen in India. Een organisatie haalt ze terug naar Nepal en intussen hebben ze zelf een circus opgezet. De show was behoorlijk professioneel en de acrobaten waren geweldig. Hoepels, palen, doeken... Ze konden werkelijk alles. Een super gezellige avond dus! Alsof dat nog niet genoeg was kregen we naderhand geen Dal Bhat, maar noedels van Pabitra. Erg lekker, maar wel een beetje pittig voor Annick.

Annick:
"Ja ja dames en heren er komt weer een leuke persoonlijke anekdote aan. Bereid je maar voor..... Op de return of The cockroach!
Het was dinsdag nacht in Kathmandu, Nepal. Zoals altijd was het warm, dus de ramen stonden wagenwijd open op de kamer waar ik rustig lag te slapen. Ik lag lekker te dromen toen ik wakker werd van een gevoel op mijn arm. Slaapdronken veegde ik met mijn hand over mijn arm en dacht ugh laat me slapen. Twee seconden later besefte ik me echter... Er zat iets op mijn arm. Ik sprong naar Koen zijn bed: ' er zit iets er zit iets er zit iets!!!! En ja hoor we hoorde duidelijk iets over de grond kruipen. Koen rende naar de lichtknop, maar we zagen nog niks. En plots, kwam ze tevoorschijn. Een kakkerlak rende mijn bed voorbij. Koen, held dat hij is, sloeg er meteen op met zijn slipper (meerdere malen). We waren gered. En dat mijn lieve lezers, is nu echt de Nepali life."

Vandaag zijn we met Anouk en Jade naar de Garden of Dreams gegaan. Het is een klein paradijse midden in Kathmandu, net aan de rand van Thamel. Eenmaal binnen merk je niets van het drukke stadsleven, hoewel het natuurlijk wel 'blank' ziet van de toeristen. Na de Garden zijn we nog gaan lunchen bij OR2K en toen was het tijd om Koens pak op te halen. Althans, dat dachten we. Na een taxiritje midden door de drukke straten van Thamel bleek de winkel namelijk dicht te zijn. Ach, we konden in ieder geval nog even leuk rond lopen aan de andere kant van Thamel, waar we nooit komen. We dachten de weg terug wel te weten, maar liepen volledig de tegengestelde richting in. Gelukkige wilde een taxichauffeur ons wel naar huis brengen voor de zeer schappelijke prijs van 350 roepie. Lager kon hij echt niet gaan, want het was heeeeel ver weg. Een taxiritje van 2 minuten bracht ons bij de vertrouwde Naya Bazar. Toch niet zo heel ver weg dus. We hebben de sneaky chauffeur die ook nog eens geen wisselgeld had (of deed alsof), toch maar gewoon betaald en zijn nu weer veilig thuis. Zo meteen gaan we gezellig terug naar Thamel om uit eten te gaan. Leo, die al langer in Nepal is, maar we voor het eerst ontmoet hebben vandaag, gaat mee. Hij heeft namelijk gemediteerd in de bergen. Het beloofd een gezellige en verlichtte avond te worden dus.

Greetz

Geschreven door Koenstegmeijer.travels