Beste lezers,

Naya Bazar Ward 16 - Kathmandu, Nepal
Een nieuwe dag was aangebroken en we stonden weer vroeg op om nog een dagje mee te helpen op het schoolterrein. De avond ervoor hadden we met Shiva overlegd wat de beste planning zou zijn voor de trek, wat we allemaal zelf moesten regelen en hoeveel tijd we daarvoor nodig hadden. Onze planning van 8 dagen trekken werd door Shiva met een aantal dagen verlengd, aangezien we met 8 dagen veel gevaar liepen om hoogteziekte op te lopen. Dat betekent dus een andere route omhoog waardoor we meer verschillende dingen te zien zullen krijgen, maar het betekent ook dat we minder dagen in Kathmandu overhouden om aan andere activiteiten te spenderen. Voor de trekking kon Shiva gelukkig alles aanleveren, inclusief de twee verschillende permits, een gids, bustickets, taxi's en zelfs slaapzakken (niet doorvertellen, want die krijgt niet iedereen mee). De enige dingen dat we moesten regelen waren waterflessen en geld om dit alles te kunnen betalen. Dat was volgens hem binnen een uurtje te regelen, dus er was voldoende tijd om ook nog even wat tenten op te zetten.


Nieuwe School - Kathmandu, Nepal
Samen met Ilse, Shiva, de kids, Wilna (de moeder van Ilse) en Margriet (een goede vriendin van de moeder van Ilse) kwamen we om 11:00 aan op het terrein van de nieuwe vrije school. Shiva had nog twee tenten weten te regelen en die moesten nog worden om gezet, maar voordat we dat konden doen moest natuurlijk eerst het terrein vlak worden gemaakt. Hulp was onderweg, want ook de leerkrachten waren vandaag weer van de partij. Omdat we dit keer wisten wat we aan het doen waren verliep het allemaal veel sneller dan de dag ervoor.

De eerste tent die moest worden opgezet was een stuk groter en gecompliceerder dan de andere tenten en dus stonden 6 Nepalese mannen naar de alwetende blanke Koen te staren, want blank zijn betekent blijkbaar dat je alles kan. Één Nepalees stapte voorwaarts en duwde Koen een handleiding in zijn handen, volledig in het Chinees. Daar hadden we dus ook niks aan. Het werd een klassiek klusje van vallen en opstaan. Er waren verschillende palen, verschillende hoekstukken en aan sommige onderdelen zaten ijzeren draden bevestigd. Door alles te ordenen en even logisch te denken dacht de alwetende blanke man ineens het licht te zien. Hij legde het uit aan zijn mede-tentbouwers (gelukkig waren het leerkrachten en konden ze Engels) en binnen een halfuur stond de hele tent overeind.

Intussen was Annick al 3 uur lang bezig met het schilderen van zowel de poort als het dak van het ronde huisje. Ze kreeg hierbij wel hulp van Vaya en Arjun, maar aangezien haar artistieke vrijheid erg beperkt werd door het feit dat er maar één kleur beschikbaar was, werd Annick het na 3 uur wel beu. Gelukkig wilde Koen het wel overnemen en kon Annick zich wijden aan de versiering van het terrein met Buddistische gebedsvlaggetjes.

Om 4 uur was alles geverfd, versierd, opgezet en opgeruimd. Zelfs de tijdelijke toiletten waren al gemetseld in de afgelopen twee dagen (wat voor Nepalese standaarden bijna onhaalbaar is).

Naya Bazar Ward 16 - Kathmandu, Nepal
Om te zorgen dat we ook tijdens de trekking bereikbaar waren besloten we om twee Nepalese simkaarten te kopen. Bipi (Bipana) was zo lief om ons hierbij te helpen. We kregen een formulier onder onze neus geschoven waarop we hele nuttige dingen moesten invullen zoals de naam van je vader en de naam van je grootvader. Ook moesten we onze vingerafdrukken zetten; de linker duim in het rechter vakje en de rechter duim in het linker vakje. Thumbs up voor degene die dat bedacht heeft. Toen Annick per ongeluk haar duim op Koens papiertje zette werd hier gelukkig niet moeilijk over gedaan. Een pasfoto en een handtekening onder de kopie van je handtekening maakte het hele spectakel af. Voor 150 roepie hadden we onze simkaarten binnen. Een dataplan, dat we via een nogal omslachtige manier moesten bestellen door een nummer te bellen, kostte ons nog eens 600 roepie en ons goedkoopste telefoonabonnement ooit was binnen. Bipana heeft meteen onze telefoonnummers toegevoegd, aangezien zij met haar school binnenkort een trekking gaat doen met uitzicht op onze trekking.

Snel vertrokken we richting huis om onze tassen te pakken voor het grote avontuur.

Groetjes en tot schrijfs,

Je favo-bloggers

Geschreven door Koenstegmeijer.travels