Aantal kilometers gevlogen: 8380 km
Aantal kilometers gereden: 14227 km
Aantal kilometers gehiket: 213.8 km

Sveiki lieve lezers,

“Ik zag alle waarschuwingen voor beren op de trail en ik werd er bang van” zei Robert…

Onze slaapplek was vannacht dezelfde als gisteren, al was de nachtrust wat slechter, te wijten aan een koude kamer. Een warm ontbijt van uitgedroogde, semi-verbrande bagels bracht ons snel weer op temperatuur. Vol goede moed stapten wij de auto in, die ook ijskoud bleek te zijn (alleen dan wel net boven nul). De weersverwachting voor vandaag voorspelde 16 graden dus er was hoop voor de rest van de dag.

Yellowstone National Park - Montana & Wyoming, United States of America
Gisteren hebben zowel wij als jullie een eerste kijkje genomen in de keuken van Yellowstone National Park; een supervulkaan die zo groot is dat hij meerdere staten bestrijkt. Wij bezochten de grote attracties, Old Faithful en de Grand Prismatic Spring, gelegen in het westen van het park, maar deze rusteloze reus heeft meer te bieden dan alleen geisers en kokendhete modderjacuzzi’s. Yellowstone heeft namelijk een hele grote variëteit aan ecosystemen met laagvlaktes vol bizons, valleien gevuld met wilde bloemen, gebergten bekleed met een tapijt van geurende dennen, en een eigen ‘Grand Canyon’ (niet te verwarren met dé Grand Canyon van Arizona).

De ‘Grand Canyon of the Yellowstone’ illustreert de complexe geologische geschiedenis van het park in dramatische kleuren en vormen. Hij is ontstaan uit geërodeerd en afgebroken gesteente, dat vanwege de hydrothermale activiteit zacht is geworden en daardoor gemakkelijk wordt weggespoeld door de Yellowstone River, die zich een weg baant door de canyon. Twee watervallen, samen met de wind, aardbevingen en geisers, blijven de indrukwekkend diepe canyon tot op de dag van vandaag nog vormen. Van de bodemloze canyon rij je zo de hoge bergen in (want je weet wat Tina Turner zei: River Deep, Mountain High [1]).

We liepen vandaag de Dunraven Pass, een klim van 9,6 kilometer naar Mount Washburn, met volgens internet de beste uitzichtpunten over Yellowstone National Park. Terwijl wij zaten te lunchen in de auto, spotten wij een verward om zich heen kijkende, eenzame jongeman, die aan het ijsberen was voor het begin van de trail. Zodra wij de auto uitstapten kwam hij onzeker op ons afgestapt, terwijl hij zijn berenspray in zijn handen hield: “Mag ik met jullie mee?”, vroeg hij. Wij ervaren hikers waren inmiddels al wat trails waar beren op gespot waren gewend en gingen akkoord. Deze jongen uit Letland, Robert, was 21 jaar en was na zijn diploma-uitreiking (ook toevallig) gaan reizen door de Verenigde Staten. Hij is een programmeur in hart en nieren (ondanks zijn verlies aan de wereldwijde programmeer-olympiade in Iran) en wil graag in Nederland wonen gezien het fantastische, Hollandse openbare vervoer, aldus Robert. We zijn geen beren tegengekomen onderweg en de uitzichten waren fenomenaal. Robbert vervolgt zijn reis naar Seattle en wij zullen doorrijden naar een plaatsje in de buurt van Lamar Valley, waar wij morgenochtend vroeg wildlife gaan spotten.

Cooke City - Montana, United States of America
Inmiddels hebben wij onze tweede dag Yellowstone achter de kiezen en hebben we de eerder weggespoelde weg gereden naar Cooke City, waar nog restauratiewerkzaamheden gaande waren. De weg was gelukkig wel weer begaanbaar. In de schemering parkeerden we onze auto voor het High Country Motel, dat er redelijk gesloten uitzag gezien het ‘open’-bordje ons niet knipperend verwelkomde (wat meestal wel het geval is bij andere motels). We openden de deur van de receptie en een berenbelletje klonk luid door de donkere kamer, die slechts verlicht was met één waxinelichtje. We keken om ons heen, maar detecteerden geen leven en we stonden te midden in een bijna volledig duistere ruimte gevuld met huisgemaakte souvenirs en truien in verschillende kleuren met “Montana” erop bedrukt. Plots verscheen daar de eigenaresse van het motel, die uit een gat in het plafond via een paal naar beneden gleed, terwijl wij nog niet eens hadden gezien dat daar überhaupt een paal stond. Met een zachte stem zei ze: “Ja… De stroom is uitgevallen, maar dat was gepland vanwege de werkzaamheden aan de weg”. Wij stonden nog vol ongeloof te kijken naar de paal waarvan deze 40-jarige vrouw zojuist naar beneden was gekomen. “Omdat jullie redelijk buiten het seizoen zijn gekomen, zijn waarschijnlijk alle restaurants gesloten, maar als je geluk hebt is er een taco-shop open”, vervolgde zij, “maar als er geen opties zijn kunnen we eventueel de magnetron op de generator aansluiten en wat noedels opwarmen.” Vol goede moed besloten we het stadje van maar liefst 90 inwoners te verkennen om een taco op de kop de tikken, maar de straten (twee stuks) waren verlaten en voor alle restaurants hingen bordjes met ‘closed’. Het werden dan toch opgewarmde noedels uit de magnetron, dachten we. Toen we opnieuw arriveerden en de ervaring van de naar beneden glijdende vrouw nogmaals meemaakten (dit keer wisten we wat er ging gebeuren), bleek de generator te weinig stroom te hebben voor het aandrijven van een magnetron. Het kwartje viel; wij stonden hier net buiten Yellowstone in een pikdonker stadje zonder stroom, zonder bereik en met een schaarse hoeveelheid overgebleven snacks. Wat hadden wij toch geluk gehad dat die weg open was…

Je favo-bloggers

P.S. De stroom is inmiddels weer aan en we kunnen in de magnetron wat burritos, linzen en noedels opwarmen (en deze blog posten uiteraard).

#RubberenRobert #microwaveburrito #wateengeluk

Roadkill Count: 860

References

• 1. Turner T, Tuner I. “Tina Turner & Ike – River Deep, Mountain High”. YouTube. https://www.youtube.com/watch?v=pWK7v0gIHLo

Speciaal voor de muzikale ondersteuning !

Geschreven door Koenstegmeijer.travels