Weet je wat, ik doe het gewoon! Weliswaar met knikkende knieën, gierende zenuwen in m'n lijf en met voor vertrek nog maar een half plan, maar ik doe het wel: een ticket boeken en gaan! Alleen.

Wat stedentrips daargelaten is het alweer even geleden dat ik met mezelf op reis ging, dus het werd tijd. Mezelf uitdagen en kijken of ik dit nog kan. En misschien ook of ik dit nog wil.

En ja, dat is inclusief alle zorgen die iedereen zich om mij heen zich lijkt te maken. "Waar begin je aan?" "Zo ver?" "Ik zou dat nooit kunnen." "Laat je alsjeblieft wel wat horen?" Ik had het zelf kunnen zeggen.
"Wat doe ik mezelf toch aan?" heb ik zelf ook meerdere keren gezegd toen mensen me naar mijn vakantieplannen vroegen. Waarom niet gewoon een retourtje Terschelling? Maar hé, er is maar een manier om erachter te komen of dit nog leuk is en dat is gaan. Ergens vind ik namelijk dat ik dit ook gewoon moet kunnen. En het is tenslotte niet voor het eerst.

Dat was echter pre-vliegschaamte, pre-covid, pre-modern kolonialisme van al die relatief rijke westerlingen die zo nodig aapjes moeten kijken (ga ik letterlijk doen trouwens 🙈) aan de andere kant van de wereld... Er zijn nogal wat redenen tegenwoordig om niet meer te reizen. Ik snap maar al te goed wat een enorm privilege het is en dat het zeker niet allemaal rozengeur en maneschijn is wat we doen met deze wereld.
En toch is diezelfde wereld te mooi en te bijzonder en te leerzaam om die niet uit eerste hand te ervaren. Met of zonder reisgezelschap.
Dus is de backpack weer gepakt en vertrek ik vandaag voor bijna drie weken naar Zuidoost-Azië.

"Geniet en stuur maar mooie foto's en verhalen" hoorde ik ook. Leuk, hoe mensen mee reizen op afstand. Ik heb getwijfeld óf en wat ik zou delen en dat doe ik misschien nog wel. Ook hierbij geldt: ik doe het gewoon, voor zolang als het lukt en ik het leuk vind. Houd ik er straks in ieder geval een mooi boek met die foto's en verhalen aan over.

O ja, ten slotte, voor wie zich nog over iets anders zorgen maakte: geen Don Juan deze keer... die laten we daar, goed 😉.

P.S.
Mocht je in het verleden meegelezen hebben met mijn blogs en dat nu niet meer willen, meld je dan gerust af.
Mocht je juist wel bericht willen van een nieuwe post, dan kun je volgens mij je mailadres achterlaten.

Geschreven door Karianne