Cuba, Holguín

Llegué! Oftewel, ik ben er! De eerste opmerking van het vliegpersoneel als we geland zijn is: "Welkom op Cuba. Past u op: de trap uit het vliegtuig is iets minder stabiel dan u gewend bent." Ja dus... inderdaad, welkom op Cuba! De wereld werkt hier net een beetje anders (en langzamer) dan je gewend bent. De rij voor de paspoortcontrole is ellenlang. De check van de handbagage moet met twee kleine scanners terwijl er net twee volle vliegtuigen uit Europa zijn geland. Het is heet en we staan zo op elkaar gedrukt dat het meteen zweten is. De bagageband is kort, zo kort dat de koffers na één rondje keurig netjes op een rijtje ernaast gezet worden. Dat Hollandse ritme kun je wel thuis laten. Eso es Cuba.
Net als ik eindelijk buiten sta en bestormd word door een stuk of 15 taxichauffeurs, is daar David Jr., die me op komt halen. Hij is klein, glad, heeft mijn naam in kriebelige zwarte letters op zijn hand geschreven staan en heeft een roze (!) chevrolet als taxi. De reggaeton gaat keihard aan. Autogordels of zijspiegels? Nergens voor nodig. De vering gaat van hier tot aan Havana, maar toch voelt het alsof de wielen van hout zijn. Bij elk heuveltje denk ik: die gaat nooit bovenkomen... De auto proest en sputtert aan alle kanten. Maar het werkt en de rit is meteen volop Cuba. Overal zijn muurschilderingen van Che Guevara, los 5, Jose Martí. De palmbomen zijn zo hoog als flatgebouwen. Er zijn oude huisje met alleen maar hekjes eromheen. Ik zie paard-en-wagens, fietstaxi's. Het gras in de berm wordt gekapt met een hakmes, terwijl beneden een ezeltje met kar rustig staat te wachten. Overal lopen mensen in bruine of groene werktenues. Het verkeer is onbegrijpelijk - in de hele stad Holguin zijn ongeveer twee stoplichten - maar het werkt. Gewoon hard toeteren voordat je gaat oversteken of iemand (links of rechts) wilt passeren.
Belangrijkste verder om te vermelden met het spaarzame, langzame en dure internet: het gaat goed met me! Ik maak te veel mee in te korte tijd om in woorden te vatten. Bovendien weet ik niet zo goed wat wel en niet wijs is om hier op een openbare bron te vermelden. Ik heb al zoveel gehoord. Het is slopend, geweldig, indrukwekkend, heet! Het is precies zoals ik me altijd heb voorgesteld en toch totaal anders. De armoede is schrijnend, maar de mensen over het algemeen geweldig. Ik geniet!

Geschreven door Karianne

21 jan 2014Ready? Ready!

24 jan 2014Gibara

Al 12 reacties bij dit reisverslag

Spannend!!!!
Marije Laman 2014-01-22 08:45:40

Fijne reis Karianne! Of ben je er al? Ben zo benieuwd naar je verhalen. Dikke kusss xxx
Violette 2014-01-22 12:33:16

Het is hier nu 22.10 uur en hopelijk ben je inmiddels veilig geland en gaat het een beetje vlot met de douane. Nog even en dan kun je gaan slapen na deze wel heel lange dag of heb je in het vliegtuig een oogje dicht kunnen doen? Dikke kus mam
MAM 2014-01-22 22:15:07

Ben benieuwd naar alle verhalen!
marjolein 2014-01-22 23:19:44

't is maar de vraag wanneer je dit kunt lezen. In ieder geval geniet v je van de zomerzon, terwijl wij nog steeds in de regen zitten. Hoop dat je een goede reis hebt gehad en dat je logeeradres alles in orde heeft. Liefs, Marian
Marian Heeringa 2014-01-23 08:30:22

Veel plezier zusje! Geniet ervan!
Louise Knol 2014-01-24 12:59:53

lees net je blog bij 22 januari. Wat heerlijk om iets meer van je te horen dan per sms. Nog fijner om te horen dat je geniet ondanks de cultuurschok waar je ongetwijfeld je verbijsterd door voelt. Ik zit hier op de bank met Mimi de hel avond stijf naast me. Ook bij Jamie was ze niet weg te branden vanmiddag. En je roze staan nog steeds prachtig. Dikke kus.
mam 2014-01-29 23:31:55

een beetje voel ik de tinteling bij het lezen van je eerste verslag mee, de tinteling van spanning klevend aan de nieuwe indrukken, de zon, het lome en vermoedelijk tegelijkertijd de heksenketel, de anders uitziende en zich gedragende mensen en de titeling van die nog onbekende nabije toekomst. O.k., op naar het hotel en het hervinden van een stukje nieuw houvast. Fantastisch om al die nieuwe indrukken op te doen, om vele daarvan nooit meer te vergeten. De ontmoeting van nieuwe mensen, in beginsel alle even waardevol als we zelf zijn. Ben benieuwd naar je volgend verslag. Vind een goede balans tussen ontvankelijkheid en voorzichtigheid. Het is hier 6.15 uur en ik stap zo in de auto voor een ritje van bijna 800km usw. Liefs.
pap 2014-01-30 06:17:51

Ola chica! Super leuk om te lezen -> -Ik maak te veel mee in te korte tijd om in woorden te vatten- Zo herkenbaar. Blijf lekker schrijven, ontdekken, genieten. Het is hier ineens een stuk kouder, brrr. Ik ga je volgen! xxxx
Violette 2014-01-30 08:22:44

Leuk verhaal veel plaatsjes gezien? Heb je al lessen gehad? Kusjes en knuffels jamie en van mama. X
jamie walker 2014-01-30 21:43:30

Hi Karianne, Ik heb je verslag gelezen. Erg spannend en leuk allemaal. Een groots avontuur!!! Ik blijf je volgen en meegenieten. Groeten van mij. En ook van Ton aan "Kareltje" .
Jan van Eijk 2014-01-31 18:26:42

Als je geïnteresseerd bent in Havana is mijn roman Manto Negro misschien iets voor jou. Voor meer informatie en boekfragmenten kun je terecht op www.mantonegro.nl. Hier is het boek ook te bestellen. De hoofdpersoon van Manto Negro leidt een heerlijk leven in Havana. Elke ochtend wordt hij schaterlachend wakker. Ook al woont hij niet helemaal legaal in Cuba en overtreedt hij soms een paar wetten, iedere keer als er problemen dreigen weet hij met een beetje vindingrijkheid en de inzet van zijn contacten een oplossing te vinden. Maar als zijn vriendin onder onduidelijke omstandigheden wordt gearresteerd en naar de vrouwengevangenis Manto Negro wordt gestuurd lijkt hij steeds minder grip op de situatie te krijgen. Met toenemende frustratie daalt hij af in een wereld die hij in het geheel niet naar zijn hand kan zetten. Een roman over de rauwe werkelijkheid van het leven in Havana, die een stuk verder gaat dan kwieke bejaarden die op de muziek van Buena Vista Social Club dansen.
Ivo Teulings 2014-04-18 02:50:51