Tja soms komen nachtmerries uit en blijken ze helemaal niet zo erg te zijn.
Als er in Nederland 1 vlok sneeuw viel zat ik al met mijn neus in de boeken op zoek naar een warm land om naar toe te verhuizen.
Sneeuw vind ik niks. Komt omdat het, op een enkel plaats na, in Nederland gewoon een gore grijze natte pratsj is.
Door de volgebouwde steden, de perfect aangelegde wegen, stoepen en het prachtig aangelegde buizen en rioleringsysteem, straatverlichting, (warmte dus)
en een blijkbaar sneeuwhatende overheid met aandelen in de zoutindustrie is er geen ruimte meer voor sneeuw.
De mooie plaatjes in de bossen of plaatselijke parken worden al snel verpest door onze zo geliefde honden waardoor een sneeuwballen gevecht geen leuke spontane actie meer is of je schoenzolen een bron van ergernis zijn.
En de provincien die nog wel sneeuwruimte hebben, zoals het door mij geliefde Drenthe, lagen helaas niet om de
hoek.

Toe ik besloot om uit Nederland te vertrekken, heb ik niet alleen naar mijn plan route gekeken maar ook mijn focus op de zon gehouden. Waar de zon was ging Joep.
13 november 2019 vertrok ik en had ik de 1ste en tevens laatste vriesnacht in Nederland op de camperplaats bij Schutterspark.
De gedachte geen vrieskou of sneeuw meer te zien stemde mij vrolijk.
Met kou kruip ik onder mijn dekbed en kom er pas na de winter onder vandaan. Dus top, geen koude winters meer.

Ik ben geen dikke jassen drager, vind ik lastig, voel me dan net een rollade. Bewegen gaat niet lekker, bij haast zit er altijd wel iets tussen de rits wat er dan natuurlijk niet tussenuit te krijgen is waardoor je tijd verspilt aan het gefreutel aan de rits.
Nee lastige krengen winterjassen, wel een voordeel: met jas lijk ik een stuk dikker 😁

Heerlijk een hele winter overgeslagen dus in 2019/2020, met 24 graden kerst vieren in Spanje, met cocktail, wijntje en tapas lekker salamanderen in de heerlijke warme zon of wandelen over het strand.

En toen was er Covid en kanker...ook heel leuk.

Dus gevlucht naar Zweden
Hier heb ik nog steeds ondanks de maatregelen en adviezen een enorme vrijheid maar ook jawel....sneeuw!!

Sneeuw is hier veel en stralend wit.
De hoeveelheid zorgt er al snel voor dat de wereld een witte laag krijgt.
De bomen kreunen onder het gewicht van de sneeuw en er ontstaan prachtige stilleven plaatjes. Van groen naar wit in een paar uur.
De vogels zoeken hun toevlucht in de tuinbomen met voer en snacken er lekker op los, aan eten voor de schaarste die komt door de sneeuw.
Het bospad is veranderd in een sneeuwpad waar je voorzichtig op en af gaat.
Jonathan maakt met zijn traktor of quat met sneeuwschuiver delen op het erf vrij zodat de auto's eraf kunnen rijden.
Joep moet even bij het huis blijven want dat is te gevaarlijk want als hij gaat glijden en in een greppel belandt ben ik huisloos.

Mijn dekbed blijft netjes in mijn alkoofje,
Ik ben dankzij mijn winterbepakking een stuk dikker, mijn sjaal tussen de rits boeit me niet, de sneeuwballen worden met verfijnde precisie in de jaszak van mijn zoon geworpen en mijn sneeuwpop staat voor de deur van Joep want ondanks de berg sneeuw, de graden onder nul blijf ik ook met winter in Zweden gewoon in mijn camper wonen.

En mijn vluchten naar een warm land?
Geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt onder mijn warme wollen muts want dit is daadwerkelijk sprookjesachtig mooi...alsof ik in een kerstkaart woon.

Geniet van een paar mooie winterse plaatjes in Möcklehult.

Hej då

Geschreven door Debs.travels