Vanmorgen won de zon het van de wolken en werd het hier een prachtige dag met zon en een graadje of 18.
Nou richting het strand dan en even een strandwandeling maken toch..
Toen we hier aankwamen stond de boulevard en de langslopende weg onder zeewater en waren hele straten afgesloten omdat deze onder water stonden en je hier met een gewone auto niet door kon. Dankzij de grote wielen van Joep hadden wij er geen last van en konden door...

Gister kon je nog niet overal lopen door de water overlast maar vandaag onder de stralen van de zon, leek dat alweer dagen geleden.
De wereld kwam tot leven, mensen kwamen uit hun huizen, vogeltjes begonnen weer spontaan te fluiten en de Costa werd weer vrolijk en gezellig.
Strand op..rechts het prachtige Peñiscola, links het blijkbaar niet prachtige Benicarlo. Tja jammer maar ik ga toch echt links af want mijn ogen kunnen de pracht van Peñiscola niet nog een dag verdragen.
Ok eerlijk?? Benicarlo is niet wat je noemt een mooie stad maar wat is het een gezellige, levendige plek. Nieuwetijdse winkels, een goed vertegenwoordigde arabische gemeenschap met hun bijbehorende winkeltjes, volgepropt met taijines, koffie en theekannen en arabische lekkernijen.
Er zijn nog wat sporen uit de tijd van de Moren te vinden maar ik had even geen zin in een historische route maar meer in lekker chillen op een terrasje en mensen spotten.
De terrasjes waren gezellig druk met vrolijke goedlachse Spanjaarden. Het is vandaag de dag van de grondwet (?) en hebben vele lekker vrij en genieten buitenshuis.

Vandaag was er de kerstmarkt. Zo totaal anders dan in Nederland, meer voor goede doelen en rond deze tijd meer denken aan je medemens. Maar vooral heel vreemd om dit met 18 graden in de zon te doen. Zit toch die Hollandse gezellige kneuterigheid in me of wat?
Kerst, vrieskou, het liefst sneeuw die kraakt onder je schoenen, muts op en handschoenen aan en om bevriezing te voorkomen, warme chocolademelk met een flinke scheut whiskey erin, dan over de kerstmarkten struinen en denken wtf doe ik hier in de kou? Ik vier nog niet eens kerst?

Nee doe mij die 18 graden en zon maar voor een keer en dan maak ik volgend jaar met mijn zoon wel sneeuwengelen in de sneeuw, drink ik een whiskey met een scheutje chocolademelk erin boven een knapperend houtvuur en schuif ik de kalkoen weer in de oven ergens in Zweden maar tot die tijd genieten wij enorm van deze bijzondere en mooie reis.

Geschreven door Debs.travels