Ff opschrijven... Galicië zien en vooral niet vergeten te stoppen in de provincie A Coruña!
www.turismo.gal

Ik kijk al dagen aan tegen een vuurtoren,
die ga ik zeker een keer bezoeken neem ik me voor.
Gister was de dag..prachtig weer, echt prachtig, warm en volop zon.
Richting de vuurtoren, hartstikke vroeg.
Ik laat mijn google klepwijf de weg zoeken en ga op pad.
Moet nog ff langs de chinees voor een opbergbox dus mondkapje voor, briefje schrijven die ze moeten lezen want ze mogen niet tegen me praten..bbrrr coronavirus..whaha nee hoor was flauw grapje.

Inmiddels dachten wij te weten dat het klepwijf niet altijd te vertrouwen is, dus Joep op een parkeerplek gezet waar hij past...nou volgende keer gewoon bij de vuurtoren parkeren, ze had een keer gelijk.
Maar was niet erg want prachtig wandelen door het beschermd natuurgebied naar de vuurtoren,
werkelijk prachtig!
Er lopen wat mensen, de surfers maken zich op voor de hoge golven maar iedereen doet dit rustig, zonder herrie, gillen of opgefokt gedoe. Er hangt hier een hele zenachtige rust..je ding doen maar met respect voor de wereld om je heen.
De vuurtoren staat op een plek waar nog bunkers en tunnels uit wo2 liggen, dat was wel maf om doorheen te lopen.
Ook loopt er een olifantenpad langs de kliffen naar Capella do Porto. Je kunt ook over de weg lopen of gewoon rijden natuurlijk.

Capella do Porto:
Deze kleine kapel staat op een rots en is alleen toegankelijk bij eb want met vloed staat het in zee en kom je er niet bij of niet af.
De legende gaat dat een beeld van Maria op zee dreef, vissers vonden dit beeld en namen het mee naar huis, de volgende morgen was het beeld weer weg en dreef weer op zee. Daarom hebben ze deze kapel daar gebouwd voor het beeld zodat zij altijd omringd wordt door de zee. Rond 11 juli is er speciaal voor haar een feestdag en processie..niet op land maar op zee.

Ik persoonlijk geloof geen seconde in deze bs legende en denk dat de vrouw des huizes dacht: waar heeft hij dat lelijk ding vandaan? Die gooi ik mooi over de klif, weg ermee. En dat...
(whaha ik ben nog niet klaar met mijn legende)..en dat hij, haar vent dus, de volgende dag dat beeld zag drijven en dacht: dat vies ondankbaar kreng, geef ik haar eens wat, is het weer niet goed, wacht jij maar!
Vervolgens nam hij het weer mee terug naar huis...en dat is de laatste keer dat men nog iets heeft vernomen van de man en het beeld?? Tja de vrouw des huizes moest haar man toch ergens kwijt...kijk eens onder het altaar van het beeld zou ik zeggen.
Maar goed dit is mijn versie van de legende...

Maar zonder ongein.
Ooit in je leven deze mooie streek van Spanje bezoeken..zo gaaf. Ik moet me losrukken als we weer verder gaan reizen maar voor nu geniet ik er nog ff intens van.

Voor de fijnproevers: een aantal van de beste vis en zeevruchten restaurants ter wereld zijn te vinden in Ferrol, ook dat ligt in deze provincie en 17 km van Valdoviño

Adios...ik ga nog ff genieten op de kliffen

Geschreven door Debs.travels