Vreemd om hier te zijn. Zo zit je 1800 km bij je dochter uit de buurt, zo zit je samen te eten en laat je dochter je haar leven zien en loop je samen lachend en kletsend door haar Pego.
Heel leuk dorp, compact maar toch wijds, wat je nodig hebt is er allemaal maar niet groot, groter, grootst maar gezellig aanwezig.
De pleintjes die zo belangrijk zijn voor de Spanjaarden zijn gezellig en uitnodigend om ff te blijven hangen. Veel van het sociale leven speelt zich hier af..eten, spelen en vooral samen zijn..geweldig wat een heerlijke cultuur..rustig aan, belangrijke dingen eerst, niet druk maken..tranquilotranquilo

Even wennen aan het tijdelijk op dezelfde plaats staan.
Ik zie al een paar dagen 's morgens dezelfde mensen naar de douche lopen op hun badslippers, ochtendjas aan en toilettas onder de arm. Diezelfde mensen kom ik later weer tegen in het winkeltje of op het strand al wandelend achter hun hondjes aan met het poepzakje in graaistand...werkelijk afschuwelijk als je mensen observeert en dan ziet hoe idioot ons ras zich ontwikkeld heeft en wat we zelf niet meer zien als idioot gedrag.
Ik kan zien aan het gedrag uit welk land men komt en bij twijfel, kijk ik even richting hun campers die versiert met toeters, bellen, vlaggen en t.v schotels
knipperende kerstverlichting hun afkomst verraad. Gelukkig wel een overwintercamping in deze tijd dus heerlijk rustig en stil maar toch....

Na een maand rondtrekken van plaats naar plaats en de vrijheid om te doen wat je wilt moet je even een nieuwe tijdelijke weg zoeken.
Ik voel de onrust en het gevoel van moeten bekruipt me maar ik moet helemaal niks, ik doe dit omdat ik dat graag wil dus andere mindset en in tranquilomodus de wereld om me heen ontdekken en ga op onderzoek uit naar wat mijn dochter hier laat aarden, wat houdt haar hier na al haar reizen??

Ik sta op met de meest geweldige zonsopgang en de prachtige zee
Ik ga richting mijn Joep na het zien van de meest geweldige spectaculaire zonsondergang boven de bergen.
Ik loop gebraced kilometers over de prachtige stranden.
Ik eet babyinktvisjes met een glaasje
wijn erbij in een lokaal eettentje.
Ik zie hoe de Spanjaarden tradities in stand houden en zelf een kerstboom maken van riet op hun pleintje
Ik zie alle prachtige kleine dingen, die de natuur ons geeft om van te genieten, de voet (poot) sporen van vogeltjes en hun kleintjes in het zand van de duinen
Ik zie hoe het strandzand gestreeld door de wind of het water prachtige vormen aanneemt en hoe een vetplant in de duinen onder de stralen en warmte van de zon mij kan laten genieten van haar felgekleurde bloemen.

En morgen sta ik op, schiet in mijn ochtendjas, trek mijn badslippers aan,
duw mijn toilettas onder mijn arm en zeg:
Goedemorgen, buenos dias, goodmorning, guten morgen en bonjour, zwaai even naar de lieve spaanse dame van het winkeltje en denk pvd toch lekker ff een tijdje stilstaan bij mijn kindje in Pego

Adios

Geschreven door Debs.travels