Alcácer wordt al sinds de oudheid bewoond en heeft een lange geschiedenis. Er zijn in deze streek veel archeologische overblijfselen en voorwerpen gevonden die terug voeren naar het neolitische tijdperk, naar de Feniciërs, de Grieken en andere volkeren uit het middellandse zeegebied.

Onder de Romeinen werd Alcácer een van de belangrijkste binnenhavens van het Romeinse rijk in het westen van het Iberisch schiereiland omdat de stad gelegen is aan de Sado rivier, die op zijn beurt weer uitmondt in de zee.
Vanuit Alcácer werden landbouwprodukten (olijfolie, granen en natuurlijk wijn) gemakkelijk naar de andere middellandse zeegebieden gebracht. Onder de Romeinen had de stad de naam Salacia Urbs Imperatoria, daarmee werd het bekend om zijn zoutproductie. Deze bekendheid werd zo groot dat de stad het woord Sal kreeg toegevoegd aan zijn naam. Sal betekent dus zout.

In de tijd van de Moren werd de stad omdat deze strategisch goed lag en een belangrijke haven had, veranderd van uiterlijk en van naam: Al Qasr..
De burght die er stond werd door de Moren verstevigd en de stad zelf werd beschermd door dubbele stadsmuren met 30 uitkijk en verdedigingstorens.
Daarmee werd het een van de grootste verdedigingsbolwerken van het Iberisch schiereiland.

Toch lukte het Afonso de 2de in 1217 met hulp van de kruisvaarders, die op weg waren op de 5de kruistocht richting Syrië en het heilige land, om de stad en de burght te heroveren van de Moren, hadden ze wel een belegering van 2 maanden voor nodig maar dat mocht de pret niet drukken en zij hadden daar een stuk minder last van dan de mensen die binnen de muren van de stad verbleven en hier niet meer uit konden. Gebrek aan materialen, gebrek aan eten en uitbraak van ziekten kregen de Moren uiteindelijk op de knieën en gaven zich over.

Nu is Alcácer een leuk, gezellig
historisch stadje, met witte huizen, de Moorse invloed is nog duidelijk te zien aan de smalle steegjes en de trappetjes die naar het kasteel leiden.
Vanaf het kasteel kijk je over de groene vlakte met zijn zoutpannen en rijstvelden (arroz) en over het voorgebied van de prachtige Alentejo vlakte...magnefiek!
Gewoon heerlijk in chillmodus door dit gezellige stadje struinen en de best wel interessante monumenten bekijken, nog even binnenwippen bij het archeologisch museum of je gaat een hapje ( arroz met vis ) en een (paar) drankjes doen bij Quanto Baste.
Maar je kunt dat ook beide doen natuurlijk.

Snel uitgekeken omdat je modus nog op stand Nederlandse haast staat??...in een straal van pak hem beet 30 km zijn verschillende leuke dorpen en/of gebieden te vinden: Aldeia de Santa Susana, Porto do Rei of Barragem do Vale Do Gaio om maar wat te noemen.
Natuurlijk kan je ook naar de kust, ligt bijna om de hoek: Comporta, Carvalhal en Galé zijn wel aanraders...maar nog beter is gewoon beide doen en genieten van deze mooie groene streek vol natuur.
Ik zelf sta nu bij Barragem Do Pego Do Altar....en heb een uitzicht over het stuwmeer mooi man!!! Zo wil ik elke dag wel wakker worden...heerlijk wat is dit genieten.

Tchau

Ps..Voor de liefhebbers en wat nog vrij onbekend is bij de toeristen net als deze streek, zijn de wijnen uit de Alentejo!
Rij de rota dos vinhos do Alentejo (de wijnroute van de Alentejo) kun je zeker een vakantie mee vullen..ik doe een stukje ervan maar geniet des te meer!
saudadesdeportugal.nl
leuk blog over portugal. Onder wijnen/port is meer info over deze
route te vinden.
of/en
Vinhosdoalentejo.pt
de wijn webpagina van de streek met alle info.

Geschreven door Debs.travels