Évora

Ff stukje geschiedenis:
Nadat zij in 59 voor chr. de stad hadden veroverd van de kelten, verloren de Romeinen in 414 de stad aan de Visigoten maar niet zonder hun voetafdruk achter te laten. Er zijn nog veel Romeinse overblijfselen te vinden. Bovengronds zichtbaar voor iedereen maar ook onder bestaande gebouwen zijn overblijfselen te vinden uit de Romeinse tijd.

Uit de tijd van de Visigoten is nog maar weinig te zien of terug te vinden.
Rond 714 veroverden de Moren de stad,
zei gaven haar de naam Yebora.
In 1165 werd de stad tijdens een verrassingsaanval veroverd door Geraldo Geraldes en kwam zo in de handen van koning Afonso 1.
De stad werd door het vorstenhuis tot hofstad gekozen en dat is te zien. Vooral
in de 15de en 16de eeuw werd de stad verrijkt met paleizen en monumenten.
De stad met zijn Moorse smalle straatjes wordt afgewisseld met in licht badende
15de eeuwse pleinen en parken maar heeft haar Moorse invloed niet verloren.

Ik was wat terughoudend om hier naar toe te gaan, grote stad, drukte, veel monumenten en ook nog op de unesco werelderfgoedlijst dus zo toeristisch als wat...maar nee dus, totaal niet.
Je voelt onmiddelijk een rustige en super gezellige sfeer in deze daadwerkelijk prachtig mooie geweldige, levendige en bruisende stad.

Er is meer dan genoeg te zien en te beleven, niet te doen in 1 dag.
Start een wandeltocht vanaf het gezellige Praça do Giraldo in het hart van de oude stad met de Igreja de Santo Antão als begin punt..en vergeet niet de marmeren fontein even te bekijken met zijn symbolische 8 spuiters, die staan voor de 8 straten die op het plein uitkomen.
Tel maar na..
Op ditzelfde plein vind je ook het buro voor toerisme..handig om ff binnen te wippen voor info en een kaart.

Ik heb mijn hoogtevrees getrotseerd om vanaf het dak van de Sé cathedraal van Évora uit te kunnen kijken over de stad en over het prachtige uitgestrekte landschap van Alentejo. Het was de hartkloppingen, de angst, de ongevraagde paniek van mijn lichaam meer dan waard en ook al was ik blij weer met beide voeten op de grond te staan, dit had ik echt niet willen missen!

Al struinend door de smalle straatjes met de witte huizen, de cafe'tjes, de restaurantjes en de winkeltjes lijkt om iedere hoek een verrassing te liggen en ontdek je de prachtige monumenten en zie je de details die er nog zijn van al die culturen die deze stad hebben gemaakt tot wat zij nu is, deze culturen hebben de stad haar ziel gegeven...over ziel gesproken..
Capelo dos Ossos! De kapel van de botten. Het doel was om de mensen te herinneren aan de kortstondigheid van het leven..de spreuk boven de deur:
"Onze botten die hier zijn wachten op die van jullie"..geven je deze boodschap mee de kapel in.
Tegelijk werd het praktische probleem van kostbare ruimte hiermee opgelost door de vele begraafplaatsen in de stad te ruimen en werden de beenderen van 5000 Fransiscaner monniken gebruikt om deze kapel te bouwen.
Klinkt beetje luguber maar eenmaal in de kapel straalt deze een vredig en respectvol gevoel uit. Een hele bijzondere ervaring en een om nooit te vergeten.

Laat je betoveren en verwonderen en misschien zeg je net als ik.
En ik heb al behoorlijk wat mooie dorpen en steden mogen zien maar dit...
Dit was liefde op het eerste gezicht.
Mijn ziel geef ik niemand maar mijn hart geef ik aan jou...een diepe diepe buiging voor Évora..wat een kanjer van een stad en mijn hart maakt een sprongetje in de wetenschap dat ik haar zaterdag weer ga ontmoeten...wauw mooiste kado in tijden:
Het gevoel van verliefd zijn!

Tchau

Geschreven door Debs.travels