Onze kankervrije dagen zijn voorbij.
4 dagen even niet bezig zijn met keuzes, oncologen, uitslagen en heftige gesprekken met elkaar..maar genieten van de wereld om ons heen.
Dagen vol niks doen, dingen doen die je wil doen, vooral veel dingen samen doen en dan met elkaar praten over alles behalve kanker. Dat klinkt makkelijk maar geloof me, dat is heel moeilijk!
Er moet veel geregeld worden voordat Ton richting het ziekenhuis moet en voor daarna.
Geef direct toe, heb daadwerkelijk geen meter gereden in Joep in al die maanden
Waarom zou ik?? Heb altijd gereden toen we nog een huis hadden en had daar gewoon geen zin meer in.
Ik ben heel goed met borden, kaarten, navigeren en kan heel snel in chaotische situaties zeggen wat te doen.
Nou en Ton is beter met het rijden van een toch zwaar vrachtauto'tje genaamd Joep.
We hebben ieder onze taken in en rond Joep en dat werkt gewoon lekker.
Maar nu moet ik alles incl. rijden alleen gaan doen, ik heb geen keus..
Gelukkig kan ik verder alles zelf wat betreft Joep maar heb mijn grenzen door de eds en daar maak ik me wel wat zorgen over. Hoe kan ik goed door alles heen navigeren zonder zelf de weg kwijt te raken?
Ik heb een aantal enorme min punten
• laat me niets vertellen
• ben super zelfstandig, wat een vent kan kan ook ik ( op een paar dingen na 😉)
•ik ben geen mensen mens. Mijn netwerk is bewust heel klein
•ik weet wat ik wil en handel daar naar
•Een ezel koppig?? Whaha dan ken je mij niet
•hulp vragen?? Blijft lastig, dus liever niet.
•mijn vertrouwen in mensen is (door ervaringen) slecht.
•Trek mezelf vaak terug uit de maatschappij en ben graag alleen met mijn gedachten.
Al deze trekjes hebben tot gevolg dat ik geen groot netwerk heb van mensen waar ik ff op kan leunen als ik het niet meer zie zitten. Dat is een keuze en zolang je niemand nodig hebt, is dat geen probleem natuurlijk.
De toeristen gaan vertrekken, gelukkig! een aantal vaste bewoners gaan verhuizen of zijn al weg en ik sta hier straks helemaal alleen met Joep op de hitjesvijver..8 camperplekken voor Joep, elke dag een ander en 1 reserve 😁
Tja dat wordt even een confrontatie met mezelf.
Het gaat goed komen hoor want ik ben ondanks de eds een sterke persoonlijkheid en mij krijg je echt niet bang...behalve op een trapje door hoogtevrees..
Maar verder?? Nope kom maar op! Lust je rauw.
Maar toch....ik ben toch ook maar een mens die soms even een schouder zoekt om tegen te leunen en even die schouder vol te snotteren omdat Ton wederom vecht voor zijn leven 30 kilometer bij mij vandaan.
We hebben onze kankervrije dagen afgesloten bij jaja wederom Flavourz by Servais in Maastricht.
Gezellig, leuk, toptop gerechten en echt genoten van de culinaire kunsten van Twan Janssen. Het is bijna misdadig om je vork en mes (of lepel bij paella) in de kunstwerkjes te steken want dat zijn het, kunstwerkjes!
We hebben een fantastische avond gehad en zijn nu klaar voor alles wat er de komende tijd van ons gevraagd gaat worden...wat heerlijk eten met een mens kan doen...
Ik ben niet zo van de sterren, tripadvisor, michelin, zegt me niks maar als je het mij vraagt (en jeetje ik heb al wat culinaire uitstapjes gemaakt in 8 mnd. Europa) krijgt FbS van mij toch echt de 5 dikke sterren ⭐⭐⭐⭐⭐ en wens ik Twan en zijn team een prachtige toekomst met veel kookplezier.
Wij gaan beginnen met ons gevecht.
Blijf gezond, let op jezelf en de wereld om je heen...
Tot ziens
Geschreven door Debs.travels