Gisterochtend de spaanse grens over.
Over en gedeeltelijk door het Albera massief.
Dit is het meest oostenlijke deel van de pyreneeën en ligt op de grens van Frans Roussillon/ Spaans Catalonië.
We rijden door verschillende tunnels. Door de bergen, met als meest bijzondere de Collabôs tunnel. Hoe ze het gedaan hebben geen idee maar de wanden zijn die van de berg zelf. De wanden golven als het ware door de tunnel en dat over een lengte van 1887 meter.
Bij le Perthus de grens over naar het spaanse la junquera.
Ff feitje: daar ligt de laagst gelegen bergpas van de oostelijke pyreneeën en dat is waar Hannibal de bergen overtrok met olifanten op zijn veldtocht naar Italie in de 2de punische oorlog.
Gewoon een leuk feitje want dit is ruim voor Chr. dus dat was een hele trip.
Bij het passeren van de landsgrens viel meteen op dat Spanje verdwenen was onder een laag verf en Catalonya er voor in de plaats staat..burgelijke ongehoorzaamheid op politiek nivo.
Catalonie en haar onafhankelijkheid leeft enorm. Foto's van de gearresteerde politici met protestborden zie je overal staan, de Catalaanse vlag wappert trots.
De 1ste indruk na het passeren van de grens was er een van shock en verbazing. La junquera is een echt overgangs stad. Enorm druk, volgepropt met winkels waar alles een stuk goedkoper is dan in Frankrijk, overal maar dan ook echt overal vrachtauto's.
De wegen zijn druk en vol maar gelukkig splitsen de wegen zich iets buiten de stad op en worden de D en N wegen rustiger. Geen stad om te blijven zeg
of vrachtwagens spotten moet nou net je hobby zijn.
Tja wil het toch even meenemen in mijn reisblog. Bij iedere parkeerplaats of uitzichtspunt stonden echt jonge meiden, jonger dan mijn meiskes, gekleed in string, ieniemienie shirtjes en kei hoge hakken zichzelf te verkopen. Vooral de oostblok landen waren goed vertegenwoordigd. Er zal vraag naar zijn anders stonden deze meisjes daar echt niet maar persoonlijk vind ik dit wel een dingetje, het had ook een van mijn dochters kunnen zijn. Heb hier absoluut geen oordeel over maar ik vond het shocking om te zien dat zulke jonge meiden zichzelf moeten verkopen om te overleven. Verder zie je ukkies bedelen bij automobilisten die stilstaan voor het stoplicht, of ouderen die wanhopig proberen een centje bij te verdienen met de verkoop van krasloten. Dit is Europa he mensen!
Vannacht uit te weinig veilige keuzes gebruikt gemaakt van een camping bij Comprodon.
Nou schiet mij maar lek 16 euro p.p. p.n. camper apart, stroom apart, geen water maar uit de goedheid van haar hart maakte de overwerkte baliemedewerkster wel een toilet open
Wtf? Ik heb mijn eigen w.c.
Stroom was het geheim van de dame want zij duldde geen pottenkijkers bij het aansluiten van de stroom en sloot de stroomkast met haar magische sleutel snel af met als gevolg dat de dame zich waarschijnlijk vanmorgen had verslapen of dat het haar niet veel kan schelen, wij een uur op haar en haar magische sleutel hebben moeten wachten voordat we naar Vic konden.
Ik had bijna de hele kast uit de grond getrokken en haar daar onder begraven maar tranquilotranquilo is hier een begrip die je snel oppikt...dus adem in adem uit en zoek je zen...
Ik troost me met de gedachte dat zij hier woont..triest, triester, intens triest...alles leeg, geen enkele winkel meer in dit dorpje, restaurants zijn gesloten en zelfs de bank is weg. Overal ligt rommel, puilen vuilnisbakken uit, is er geen mens op straat en komt alles pas weer een beetje tot leven als het toeristenseizoen begint..
De dame achter gelaten en een rit door de bergen gemaakt naar Vic. Helemaal omringd door bergen, is dit een leuke, vlotte, hippe stad te noemen met een
mooie mix van jong en oud, mooi en lelijk maar vooral een stad die leeft, weinig leegstand heeft en waar men zijn best doet voor een fijne leefomgeving..vriendelijke mensen, leuke winkels, kleine locale winkeltjes met streek lekkernijen en de nodige restaurantjes, leuk om ff te zijn
Maar vergeet Catalonya niet is hier de gedachte want overal zie je de protesten tegen Madrid. Mooi om te zien hoe trots deze mensen zijn op hun Catalonië.
Ik ga nog ff genieten van mijn wijntje uit de streek met een kaas/vlees plankje uit de streek, mijn snuit in de heerlijk warme zon en de bergen van de Spaanse Pyreneeën als veilig beschutting tegen het grote boze Europa.
Geschreven door Debs.travels